رابطه علّی هویت سردرگم، خودکارآمدی و هوش اخلاقی با آمادگی به اعتیاد از طریق میانجی‌گری هیجان‌خواهی در دانشجویان پسر
الموضوعات :نجمه حمید 1 , سلمان حاجی زاده 2 , سیدعلی مرعشی 3 , سلمان حاجی زاده 4
1 - اهواز دانشگاه شهیدچمران
2 - اهواز-دانشگاه شهیدچمران اهواز
3 - اهواز دانشگاه شهیدچمران
4 - دانشجوی ارشد بالینی
الکلمات المفتاحية: هیجان‌خواهی و آمادگی به اعتیاد, خودکارآمدی, هویت سردرگم, هوش اخلاقی,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه علّی هویت سردرگم، خودکارآمدی و هوش اخلاقی با آمادگی به اعتیاد از طریق میانجی گری هیجان خواهی بود. نمونه پژوهش شامل 300 دانشجوی پسر است که در دانشگاه شهید چمران اهواز مشغول به تحصیل بودند و به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری متغیرهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک های هویت بروزنسکی، مقیاس خودکارآمدی عمومی شوارتز و جروسلم، پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل، پرسشنامه هیجان خواهی آرنت و مقیاس آمادگی به اعتیاد زرگر بود. آزمون مسیر های مستقیم و غیرمستقیم الگوی پیشنهادی پژوهش، به ترتیب با استفاده از روش های تحلیل مسیر و بوت استراپ انجام شد. نتایج نشان داد که مسیرهای مستقیم هویت سردرگم، خودکارآمدی، هوش اخلاقی و هیجان خواهی به آمادگی به اعتیاد به لحاظ آماری معنی‌دار بودند. هم چنین مسیرهای مستقیم هویت سردرگم، خودکارآمدی و هوش اخلاقی به هیجان خواهی نیز معنی‌دار بودند. از سوی دیگر، نتایج نشان داد رابطه غیرمستقیم هویت سردرگم، خودکارآمدی و هوش اخلاقی با آمادگی به اعتیاد از طریق هیجان خواهی معنی‌دار بودند.
_||_
