پیش‌بینی کیفیت یادگیری بر اساس آموزش مجازی و خودکارآمدی رایانه‌ای با نقش واسطه‌ای تسهیم دانش دبیران متوسطه دوم ناحیه 2 شهر شیراز
الموضوعات :
سپیده صفرپور دهکردی
1
,
الهام کریمی
2
1 - گروه تکنولوژی آموزشی،واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی،شیراز ،ایران.
2 - کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.
الکلمات المفتاحية: کیفیت یادگیری, آموزش مجازی, خودکارآمدی رایانه‌ای, تسهیم دانش,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف پیش‌بینی کیفیت یادگیری بر اساس آموزش مجازی و خودکارآمدی رایانه‌ای با نقش واسطه‌ای تسهیم دانش دبیران متوسطه دوم ناحیه 2 شهر شیراز انجام شد. روش پژوهش از حیث گردآوری داده‌ها از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دبیران متوسطه دوم ناحیه 2 شهر شیراز در سال تحصیلی 1402-1401 بود که تعداد آن‌ها با رجوع به آموزش و پرورش 1800 نفر برآورد شده است. 320 نفر از دبیران مورد مطالعه، به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه‌های کیفیت یادگیری جینز و همکاران (2007)، آموزش مجازی یداللهی و همکاران (1400)، خودکارآمدی رایانه‌ای مورفی و همکاران (1989) و تسهیم دانش کیم و لی (2013) بوده است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط خبرگان و اهل فن و پایایی با روش آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و از آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و سلسله مراتبی) استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که آموزش مجازی و خودکارآمدی رایانه‌ای به طور معنی‌دار قادر به پیش‌بینی کیفیت یادگیری می‌باشند و نقش واسطه‌گری معنی‌دار تسهیم دانش در رابطه بین متغیرهای آموزش مجازی و خودکارآمدی رایانه‌ای با کیفیت یادگیری تایید شد. همچنین می‌توان این فرض را که آموزش مجازی، خودکارآمدی رایانه‌ای و تسهیم دانش قادر به پیش‌بینی کیفیت یادگیری می‌باشند را با 99 درصد اطمینان، تأیید کرد.
