ارزیابی کیفی آبهای زیرزمینی اطراف دزفول بر اساس پارامترهای طبیعی لایههای زمین (EC, DO, TH, PH)
الموضوعات :محمد تاج 1 , احسان دریکوند 2 , مجید رزاز 3
1 -
2 -
3 -
الکلمات المفتاحية: شاخص, pH, DO, WQI EC, TH,
ملخص المقالة :
با توجه به آلودگی و در دسترس نبودن همیشگی آبهای سطحی و رودخانههای فصلی در کل مواقع سال اهمیت استفاده از منابع آبهای زیرزمینی روزبه روز افزایش مییابد. از سوی دیگر با وجود گسترش آلودگی منابع آبی اعم از آبهای سطحی و زیرزمینی به فاضلابهای صنعتی و شهری و نیز آلوده شدن به سموم دفع آفات کشاورزی، دستیابی به آب بهداشتی را مشکل و گاهی غیرممکن میسازد. کیفیت آب در مناطق مختلف، تأثیر لایههای زمین شناسی را بر کیفیت آبهای زیرزمینی مشخص میکند. لذا شناخت مناطق مستعد به آلودگیهای مذکور در استفاده بهینه و مناسب از آب در مصارف مختلف با استفاده از شاخص WQI و نرم افزار ArcGIS (ابزار تجزیه و تحلیل مکانی) ما را از صرف هزینه های سنگین حفر چاه و استحصال آب بی کیفیت در مناطق و زمینهای با مشکلات آلایندگی بینیاز میکند. همچنین بررسی روند تغییرات کیفی آبخوان می تواند به تبیین سیاست های کاربردی و عملی برای مدیریت آبهای زیرزمینی در مسیر بهره برداری پایدار کمک کند. لذا با توجه به استعداد اراضی کشاورزی منطقه دزفول و استفاده غیر اصولی از کودها و سموم دفع آفات کشاورزی در محدوده تغذیه آبخوان، ضرورت انجام تحقیق قوت میگیرد. در نتیجه سعی شده در این مقاله مناطق با لایههای نامرغوب زمین شناسی با استفاده از نرمافزار مذکور شناسایی شود. نتایج تحقیق نشان داد که میزان شاخص بر اساس رابطه در نظر گرفته شده از 76-20 برای چاههای محدوده مطالعاتی در نوسان میباشد که 6% چاهها در محدوده بد، 19% در محدوده نسبتاً بد، 19% در محدوده متوسط، 50% در محدوده نسبتاً خوب و 6% در محدوده خوب قرار گرفتهاند.
بانژاد، ح. و محب زاده، ح. (1391). ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی دشت رزن - قهاوند برای تامین آب مورد نیاز کشاورزی با استفاده از GIS. مجله فضای جغرافیایی، شماره 38، ص 110-99.
چالکش امیری، م. (1398). اصول تصفیه آب. جلد یازدهم، انتشارات ارکان دانش.
صادقی، ه. و روح اللهی، ص. (1386). اندازهگیری شاخصهای فیزیکی و شیمیایی آب آشامیدنی شهر اردبیل. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، شماره 1، ص- 56-52.
علی پور، ع.، رحیمی، ج. و آذرنیوند، ع. (1396). بررسی کیفیت آب زیرزمینی جهت مصارف شرب و کشاورزی - پیش نیازی برای برنامهریزی آمایش سرزمین در مناطق خشک و نیمه خشک ایران. مجله مرتع و آبخیزداری (منابع طبیعی ایران)، شماره 2، ص 434-423.
قنبری، ع. (1399). بررسی آسیبپذیری آبخوان دشت خنج- فیشور لارستان با استفاده از مدل دراستیک. مجله جغرافیای طبیعی، شماره 47، ص 115-95.
محوی، ا. ح. و قربان جهرمی، ح. (۱۳۷۸). حذف آهن و منگنز از آبهای زیرزمینی به روش هوادهی. دومین همایش ملی بهداشت محیط. دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران. 26-24 آبان 1378، تهران، ایران.
معصوم بیگی، ح. (1379). بهداشت آب شرب در مناطق نظامی. مجله طب نظامی، شماره 2-1، ص 64-55.
Rizzo, D.M. and Mouser, P.J. (2004). Evaluation of Geostatistics for combined Hydrochemistry and Microbial Community Fingerprinting at a Waste Disposal Site, World Water and Environmental Resources Congress, pp: 1-11.
Sharma, N.D. and Patel, J.N. (2010). Evaluation of Groundwater Quality Index of the Urban Segments of Surat City, India. International Journal of Geology, pp: 4: 1-4.