مکان‌یابی بهینه واحدهای صنایع تبدیلی با استفاده از تلفیق مدل های فازی ، غیر خطی و تاپسیس
الموضوعات :
سارا جعفریان
1
(
استادیار گروه صنایع غذایی، واحد سوادکوه،دانشگاه آزاد اسلامی ، سواد کوه، ایران
)
محسن عرفانیان امیدوار
2
(
دانشیار گروه ریاضی ، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد، ایران
)
الکلمات المفتاحية: توسعه پایدار, تاپسیس فازی, مکان‌یابی, روش برنامه‌ریزی غیرخطی میخایلوف, روش سلسله مراتبی دلفی فازی,
ملخص المقالة :
مکان‌یابی با هدف استقرار پروژه‌های مختلف صنعتی، تابعی از سیاست‌ها و تعاملات داخلی و بین‌المللی است که بر مبنای اهداف بلندمدت یک کشور شکل می‌گیرد. در این میان عدم توجه به این مسائل در تدوین استراتژی‌های بخش توسعه ملی و به‌خصوص توسعه پایدار ملی می‌تواند منافع بلندمدت جامعه را تحت تأثیر قرار دهد. مکان‌یابی واحدهای صنعتی بر اساس اصول توسعه پایدار یکی از مؤثرترین سطوح برای دستیابی به توسعه پایدار است. واحدهای صنعتی بر اساس ویژگی‌های توسعه پایدار منجر به هماهنگی اهداف گروه‌های مختلف برنامه ریزان توسعه صنعتی، برنامه ریزان توسعه شهری، بنگاه‌های اقتصادی و اهداف زیست‌محیطی می‌شود. در این مقاله با استفاده از روش سلسله مراتبی دلفی فازی (FDAHP) به تعیین اولویت پارامترهای مؤثر در مکان‌یابی بر اساس اصول توسعه پایدار پرداخته می‌شود. همچنین با تلفیق روش غیرخطی میخایلوف و مدل تاپسیس (Topsis)، از میان پنج مکان جهت استقرار واحدهای صنایع تبدیلی در استان تهران، مناسب‌ترین مکان را انتخاب می‌گردد. متناسب با روش‌های مذکور، جمع‌آوری داده‌ها با استفاده ازنظر خبرگانی کهدر زمینه تئوری و عملی مکان‌یابی تخصص داشته‌اند، صورت گرفته است.
