اثر نانوذرات سلنیوم بر آسیب اکسایشی DNA، پارامترهای استرس اکسیداتیو و ساختار بافتی تخمدان در مدل حیوانی سندرم تخمدان پلی کیستیک

الموضوعات :

محمد امین عدالت منش ¹ (گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
سمانه رفیعی ² (گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)

تاريخ الإرسال : 23 الجمعة , صفر, 1445 تاريخ التأكيد : 07 الجمعة , ربيع الأول, 1445 تاريخ الإصدار : 07 الأربعاء , صفر, 1445

الکلمات المفتاحية: استرس اکسیداتیو, موش صحرایی, سندرم تخمدان پلی کیستیک, نانوذرات سلنیوم,

ملخص المقالة :

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) با اختلالات هورمونی-متابولیکی، استرس اکسیداتیو و اختلال در تخمک‌گذاری همراه است. پژوهش حاضر به ارزیابی اثر نانوذرات سلنیوم (SeNPs) بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و ساختار بافت تخمدان و آسیب اکسیداتیو DNA در مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک می‌پردازد. تعداد 32 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 4 گروه کنترل، PCOS، PCOS+SeNPs0.1 و PCOS+ SeNPs0.1 تقسیم شدند. سندرم تخمدان پلی کیستیک با یک بار تزریق عضلانی استرادیول والرات (4 میلی گرم/کیلوگرم) القاء شد و SeNPs با دوزهای 1/0 و 2/0 میلی‌گرم/کیلوگرم به مدت 14روز به صورت خوراکی تجویز گردید. در پایان دوره تیمار، سطح بافتی آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، مالون دی‌آلدهید (MDA) و 8-هیدروکسی داکسی گوانوزین (8-OHdG) در بافت تخمدان توسط روش الایزا سنجش شد و ساختار بافتی تخمدان مورد بررسی هیستوپاتولوژیک قرار گرفت. کاهش معنی‌دار تعداد کیست‌های فولیکولی، 8-OHdG و سطح MDA همراه با افزایش معنی‌دار سطح بافتی آنزیم‌های SOD و CAT در گروه‌های تیمار با SeNPs در مقایسه با گروه PCOS دیده شد. در واقع، SeNPs با عملکرد آنتی‌اکسیدانی سبب بهبود ساختار بافتی تخمدان در مدل سندرم تخمدان پلی‌کیستیک گردید.