بررسی اثر متقابل ژنوتیپ ×محیط و پایداری عملکرد ژرم پلاسم‌های عدس (Lens culinaris Medik) با استفاده از مدل AMMI
الموضوعات :
محمد رسولی
1
,
داوود محمد زمانی
2
1 - گروه اصلاح نباتات،دانشکده کشاورزی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان،تاکستان،ایران
2 - دانشیار گروه بیوسیستم، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
الکلمات المفتاحية: اکوتیپ, عدس, ارزش پایداری, سازگاری خصوصی, امی,
ملخص المقالة :
به‌منظور ارزیابی پایداری عملکرد اکوتیپ‌های عدس در استان قزوین، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های تصادفی در شش تاریخ کاشت (محیط) با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات حفاظت خاک و آب دانشگاه تهران در اراضی دیم کوهین به اجرا درآمد. نتایج تجزیه واریانس مرکب اختلاف معنی‌داری بین محیط‌ها، ژنوتیپ‌ها و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط نشان داد. تجزیة اثرات اصلی افزایشی و اثرات متقابل ضرب پذیر(AMMI) نشان داد که عملکرد دانة ژنوتیپ‌های عدس تحت‌تأثیر بخش محیطی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط قرار دارد .در تجزیه‌امی از مجموع مربعات کل8/55 درصد به‌وسیله اثرات محیط، ۲۷ درصد به‌وسیله اثرات ژنوتیپی و ۲/۱۷ درصد به‌وسیله اثر متقابل ژنوتیپ × محیط توجیه شدند. در روش امی ژنوتیپ FILIP 2003-9L با داشتن عملکرد نسبی مطلوب و کمترین برآورد ارزش پایداری(ASV) به‌عنوان پایدارترین ژنوتیپ و سبز پردیس با بهترین عملکرد و بیشترین برآورد ارزش پایداری به‌عنوان ناپایدارترین ژنوتیپ معرفی گردیدند. در بررسی بای پلات مدل امی ژنوتیپ FILIP 2003-9L با عملکرد مطلوب و مقدار IPCA1 پائین، پایداری عمومی در کلیه شرایط و ژنوتیپ سبز پردیس با بیشترین IPCA1 ، سازگاری خصوصی خوبی را با کشت پائیزه نشان داد.
_||_
