نکته‌های نو‌یافته بلاغی از دو تفسیر قرآنی روض الجنان ابوالفتوح رازی و کشف الاسرار ابوالفضل میبدی
الموضوعات :
احمد نظری
1
,
مسعود سپه وندی
2
,
قاسم صحرایی
3
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران
3 - دانشیارگروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
الکلمات المفتاحية: روض‌الجنان, تفسیر, ابوالفتوح رازی, کشف الاسرار, بلاغت,
ملخص المقالة :
وجود برخی صنایع بلاغی مغفول در دو تفسیر روض‌الجنان و روح‌الجنان ابوالفتوح رازی و کشف الاسرار و عدة الابرار ابوالفضل میبدی، نشان از بلاغت اعجازی جدیدی از قرآن کریم دارد؛ دانشی که در فهم و تفسیر آیات قرآن کریم و شناخت زیبایی‌های کلام الهی، نقشی انکار‌ناپذیر دارد. نوشتار حاضر پژوهشی است که در آن نگارندگان کوشیده‌اند پس از تعریف بلاغت و معرفی دو تفسیر روض الجنان و کشف الاسرار، با روش تحلیلی-توصیفی و نیز از طریق مطالعات کتابخانه‌ای و رجوع مستقیم به این دو تفسیر فارسی، زیبایی‌های ادبی که از چشم بلاغیون به دور مانده و یا کمتر به آنها پرداخته شده را یافته و مورد بررسی قرار دهند. از آنجایی که دریافت نکات و لطائف تفسیری از متن قرآن همواره در میان مفسرین بلاغی پر رونق بوده است، شناخت بلاغت و شیوه‌های بلاغی قرآن، نه تنها پرده از وجوه اعجاز بلاغی این کتاب کریم بر می‌دارد، بلکه معانی نهفته و گنجینه‌های پنهان آن را نیز آشکار می‌سازد. نگارندگان پس از تجزیه و تحلیل نمونه‌ها، نتیجه می‌گیرند که در این دو تفسیر از صنایع خاصی همچون: جوامع الکلم، بساط، مُعَقّد و غیره استفاده شده است که نیاز به تبیین و باز نشر بیشتری دارند.
_||_
