زیباییشناسی فراداستان در رمانهای پستمدرن رضا امیرخانی
الموضوعات :آذردخت خطیبی 1 , رحیم طاهر 2 , رضا فهیمی 3
1 - گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشکده علوم انسانی،واحد ساوه،دانشگاه آزاد اسلامی،ساوه ،ایران.
2 - گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشکده علوم انسانی،واحد ساوه،دانشگاه آزاد اسلامی،ساوه ،ایران.
3 - گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشکده علوم انسانی،واحد ساوه،دانشگاه آزاد اسلامی،ساوه ،ایران.
الکلمات المفتاحية: شگردهای ادبی, فراداستان, رضا امیرخانی, زیباییشناسی, شگردهای زبانی,
ملخص المقالة :
فرا داستان به عنوان یکی از رایجترین انواع داستانهای پستمدرنیسم، روشی است که در آن راوی در خلال داستان، فرآیند داستانی بودنِ داستان و داستاننویسی را ذکر میکند. رضا امیرخانی، رماننویس برجسته معاصر ایرانی در برخی از رمانهایش رویکردی پستمدرنیستی دارد و میکوشد با روشهای مختلف، نوشتههایش را به سوی فرا داستان هدایت کند. نویسندگان این پژوهش با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی به بررسی زیباییشناسی فرا داستان در رمانهای امیرخانی پرداختهاند و ضمن تعاریفی از فرا داستان بر مبنای دیدگاه صاحبنظران، شگردهایی را که امیرخانی برای زیبایی فرا داستان به کار گرفته، بررسی کردهاند. این پژوهش مینمایاند که امیرخانی با استفاده شگردهای زبانی مانند: اسامی نشاندار، تکرار، جدانوشتن واژهها، زبان عامیانه و محاورهای، چند زبانی و بازیهای زبانی و کلامی، و شگردهای ادبی مانند استعاره، تشبیه، کنایه، اقتباس و تقابل در رمانهایش سبب زیبایی فرا داستان شده و به نحو احسن از عهده خلق این فرآیند ادبی برآمده است.
_||_