بررسی کارکرد تبلیغات محیطی در فضاهای شهری و تأثیر آن بر ارتقاء تاب آوری اجتماعی درشهر تهران
الموضوعات :
عباس محمدیان
1
,
محمد رضا قائدی
2
,
علی رضا بیابان نورد سروستانی
3
1 - دانشجوی دکتری علوم ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، شیراز، ایران.
2 - دانشیار گروه علوم سیاسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
3 - استادیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، شیراز، ایران
تاريخ الإرسال : 25 الخميس , رجب, 1444
تاريخ التأكيد : 12 الثلاثاء , شوال, 1444
تاريخ الإصدار : 04 الخميس , ذو الحجة, 1444
الکلمات المفتاحية:
تبلیغات,
تاب آوری اجتماعی,
محیط شهری,
ملخص المقالة :
تاب آوری اجتماعی، امروزه در توسعه و مدیریت شهری نقش مهمی دارد. این نوع تاب آوری تحت تاثیر شرایط و شاخص های مختلفی است که تبلیغات محیط شهری می تواند یکی از مهمترین آنها محسوب شود؛ چرا که تبلیغات از نظر بصری و ذهنی شرایط متفاوتی را برای شهروندان به وجود می آورد. در این تحقیق هدف، بررسی اثرات و کارکرد تبلیغات محیطی شهری بر ارتقاء تاب آوری اجتماعی در شهر تهران است. روش تحقیق توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر داده های میدانی است. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بوده که در سطح جامعه آماری(8694000 نفر) در مناطق مختلف جمع آوری شده است. بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه به تعداد 384 نفر تعیین شد. روایی ساختاری و محتوایی ابزار تایید و همچنین پایایی نیز با آلفای کرونباخ بالای 70/0 تایید شد. نتیجه نشان داد که کارکرد تبلیغات محیط شهری بر تاب آوری اجتماعی مثبت است. بگونه ای که تبلیغات محیط شهری بیشترین تاثیرگذاری را بر تاب آوری اجتماعی از طریق بهبود اطلاع رسانی به شهروندان با میزان برابر با 601/0؛ بهبود برند آگاهی شهروندان با میزان 580/0 و کاهش هزینه های شهروندان، با 541/0 نشان می دهند. نتیجه همچنین نشان داد که با توجه به وضعیت نامناسب تاب آوری اجتماعی در شهر تهران، آگاه سازی انسان شهری با آموزش؛ تبلیغات محیطی سالم؛ ارتقاء قدرت سازماندهی تبلیغات؛ توانمندسازی مقابله با خطر و آسیب پذیری و حکمرانی خوب با سیاستگذاری مطلوب، 5 شاخص موثر در ارتقاء جامعه تاب آور با توجه تبلیغات محیط شهری محسوب می شوند.
المصادر:
Amaldos, W., & He, C. (2010). Informative Advertising, Journal of Marketing Research,47(1),144-158.
Bagherzade Atashchi, S. (2011). New terms and phenomena in graphics, author's publication, Mashhad.
Bahrami, I. (1983). Marketing in Advanced Business, Pashbard Publishing House, Tehran.
Bakshizadeh, A., Kurdanaij, A., Khodadad Hosseini, H., Ahmadi, P. (2015). The effect of visual dimensions of commercial complexes' environmental advertising on brand awareness, brand preference and customer loyalty, Modern Marketing Research, 6(4), 1-24.
Blech, G & Blech, MA. (2001). Advertising and Promotion, Mc.Graw-Hill, New York.
Buckle, P. (2006). Assessing social resilience. Disaster resilience: An integrated approach, 88(06), 88-103.
Casado-Aranda, L. A., Martínez-Fiestas, M., & Sánchez-Fernández, J. (2018). Neural effects of environmental advertising: An fMRI analysis of voice age and temporal framing. Journal of Environmental Management, 206(2), 664-675.
Champlin, C., Sirenko, M., & Comes, T. (2023). Measuring social resilience in cities: An exploratory spatio-temporal analysis of activity routines in urban spaces during Covid-19. Cities, 135, 104220.
Chan, K. & Cheng, B. (2011). Awareness of Outdoor Advertising in Hong-Kong, International Journal of Consumer Research, 34(2), 1-29.
Chan, R. Y. (2004). Consumer responses to environmental advertising in China. Marketing Intelligence & Planning, 22(4), 427-437.
Chang, H. H., Tsai, S. H., & Huang, C. C. (2019). Sustainable development: The effects of environmental policy disclosure in advertising. Business Strategy and the Environment, 28(8), 1497-1506.
De Chernatony, L. (2010). From Brand Vision to Brand Evaluation. The Strategic Process of Building integrated brands, From Brand Vision to Brand Evaluation (Third Edition), PP. 81-110.
Dekeyser, T. (2018). The material geographies of advertising: Concrete objects, affective affordance and urban space. Environment and Planning A: Economy and Space, 50(7), 1425-1442.
Elmqvist, T., Andersson, E., Frantzeskaki, N., McPhearson, T., Olsson, P., Gaffney, O., ... & Folke, C. (2019). Sustainability and resilience for transformation in the urban century. Nature sustainability, 2(4), 267-273.
Fathullah, M. (2014). The role of environmental advertising in the urban landscape, the first national conference of environmental advertising in Iran, Tehran.
Ghohrodi, N., Abbasi, F. (2011). The role of environmental advertisements (advertisements of inner-city bus bodies) on persuading the audience to buy goods in district 14 of Tehran, Journal of Communication Culture, 2(6), 127-149.
Godschalk, D. R. (2003). Urban hazard mitigation: Creating resilient cities. Natural hazards review, 4(3), 136-143.
He, L., Chen, J., Yang, L. E., Li, G., & Lu, C. (2021). Social resilience to climate and water-related disasters in the Poyang Lake area (East China) over the past 2000 years. Environmental Research Letters, 16(4), 42-58.
Heydari, O., Zebardast, L., Asgari Rad, F. (2005). The study and evaluation of environmental advertising in urban spaces (case study: the distance between Islamic Revolution Square and Vali Asrshahr intersection, Tehran, Journal of Environmental Science and Technology, 21(3),265-278.
Hillier, A., Cole, B. L., Smith, T. E., Yancey, A. K., Williams, J. D., Grier, S. A., & McCarthy, W. J. (2009). Clustering of unhealthy outdoor advertisements around child-serving institutions: a comparison of three cities. Health & Place, 15(4), 935-945.
Iran Statistics Center (2015). Population and Housing Census 2015, Tehran.
Kayal, A. (2007). Consequences of the Western economic crisis on the country's economy, Tadbir Quarterly, 200(1), 1-13.
Keck, M., & Sakdapolrak, P. (2013). What is social resilience? Lessons learned and ways forward. Erdkunde,13(2), 5-19.
Ketabchi, E., resaeipour, M. (2017). Urban resilience: presenting a conceptual model of urban planning and management, Journal of Architecture, 1(1), 1-10.
Kiss, Bernadett; cCormick, Kes and Christine Wamsler (2020) Resilience through nature-based solutions Governance and implementation. In: The Routledge Handbook of Urban Resilience, Edited by Michael A. Burayidi; Adriana Allen; John Twigg and Christine Wamsler, Routledge, New York.
Maguire, B., & Hagan, P. (2007). Disasters and communities: understanding social resilience. Australian Journal of Emergency Management, 22(2), 16-20.
Martin, R. (2008). Out of Home, Top of Mind. Toronto: Markrting.
Nabavi Razavi, H.S., Habibi, M., Tabibiyan, M. (2016). The role of city structure in its resilience against earthquakes, Journal of City identity, 35(12), 29-37.
Naderi, M., Ordibeheshti, A. (2018). The role of environmental advertising in the visual pollution of urban spaces, a case study: environmental advertising of the city of Babol, Shabak publication, 5(7), 129-140.
Nouri Hampa, T., Parveen, K., Habibi, M.H.. (2019). The role and place of law in the urban management of Tehran, Journal of new attitudes in human geography, 13(1),250-267.
Peyghami, A., Sami Nesab, M., Soleimani, Y. (2014). economic resilience, conventional literature; Scientific and theoretical foundations, first volume, resilience and vulnerability, Imam Sadegh University Press, Tehran.
Saja, A.M. Aslam; Goonetilleke, Ashantha; Teo, Melissa and Abdul M. Ziyath (2019) A critical review of social resilience assessment frameworks in disaster management. International Journal of Disaster Risk Reduction. 35(2),1-18.
Shaw, D., Scully, J., & Hart, T. (2014). The paradox of social resilience: How cognitive strategies and coping mechanisms attenuate and accentuate resilience. Global Environmental Change, 25, 194-203.
Shokrabi, N., Mahmoudi, B.B., Elesti, A. (2018). The effect of the power of environmental advertising on changing the identity of metropolises and their citizens, Journal of Fine Arts-Visual Arts, 24(4), 91-100.
Slyusar, V. M., & Koval, V. O. (2020). Advertising in the modern urban space: a socio-philosophical analysis. Вісник Житомирського державного університету імені Івана Франка. Філософські науки, (2 (88)), 146-156.
Taylor, C.R.; Franke, G.R.; Bang, H. (2006). Use and Effectiveness of Billboards: Perspectives from Selective-Perception Theory and Retail-Gravity Models, Journal of Advertising. 35(4): 21-34.
_||_
