تحلیلی بر سیاست‌گذاری عوامل کلیدی و متغیرهای اثرگذار بر ظرفیت نهادی توسعه مدیریت شهری در کلانشهر تهران

الموضوعات :

سید محمود موسوی میرکلائی ¹ , محمد علی خلیجی ² , صادق صادقی ³

1 - دانشجوی دکتری گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2 - استادیار گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
3 - استادیار گروه شهرسازی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران

تاريخ الإرسال : 11 الجمعة , شعبان, 1444 تاريخ التأكيد : 02 الإثنين , ذو القعدة, 1444 تاريخ الإصدار : 08 الإثنين , ربيع الثاني, 1445

الکلمات المفتاحية: ظرفیت نهادی, سیاست‌گذاری, کلانشهر تهران, مدیریت شهری,

ملخص المقالة :

کلانشهر تهران سیستم مشخص، تعریف شده و رسمی برای مدیریت ظرفیت نهادی مدیریت شهری ندارد؛ اما این سیستم باتکیه‌بر ساختارها و روش‌ها و هنجارهای رایج حکمروایی شهری و روستایی اداره و منتقل می‌شود. تشتت و تفرق مدیریت شهری در شهر تهران به تبعیت از نهادها و سازمان‌های متفرق و منبعث از الگوی حکومت شهری، عدم ظرفیت تعامل میان نهادی و درون نهادی را می‌توان نتیجه غلبه رسمی نهادهای قدرت و ناهمسویی نهادهای غیررسمی با سیاست‌ها و برنامه‌هایی آنها دانست. هدف تحقیق سیاست‌گذاری عوامل کلیدی و متغیرهای اثرگذار بر ظرفیت نهادی مدیریت شهری است. روش تحقیق از منظر هدف، از نوع کاربردی - توسعه‌ای، از نظر روش‌های اصلی تحقیق در زمره تحقیقات توصیفی - تحلیلی قرار دارد. همچنین نوع داده‌ها در تحقیق پیمایشی بوده و ابزار اصلی مورداستفاده برای جمع‌آوری داده‌ها مصاحبه با مدیران، خبرگان شهرداری تهران و اساتید دانشگاهی به‌صورت پرسشنامه که ابزار مناسب روایی بوده، انجام‌گرفته است. روش نمونه‌گیری در تحقیق حاضر نمونه‌گیری تصادفی ساده بوده است و حجم نمونه با خطای اندازه‌گیری ده درصد، 100 نفر تعیین شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد قوی‌ترین متغیر ظرفیت نهادی مطلوب خوانایی و شفافیت قوانین و مقررات، با میانگین 37/3 است و کمترین میانگین بـه متغیر ظرفیت بین نهادی تعلق دارد که نشان‌دهندة ضعف ظرفیت نهادی در کلانشهر تهران اسـت. نتایج نشان می‌دهد مولفه‌های منابع ارتباطی و توانایی نهادها به‌مراتب سهم بیشتری در مقایسه با سایر متغیرها در پیش‌گویی متغیر وابسته دارند، به‌گونه‌ای که یک واحد تغییر در انحراف معیار منابع ارتباطی و توانایی نهادها، باعث می‌شود تا انحراف معیار متغیر وابسته (ظرفیت نهادی مدیریت شهری) به‌اندازه 28 و 18 درصد تغییر کند. درحالی‌که یک واحد تغییر در انحراف معیار مشارکت‌پذیری تنها باعث می‌شود تا انحراف معیار متغیر وابسته به‌اندازه 2 درصد تغییر نماید.

المصادر:

• Abdi Daneshpour, Z., Ebrahimnia, V., & Mahmoudpour, A. (2014). Devising a Knowledge Management Framework for Integrated Policy-Making in Tehran. Honar-Ha-Ye-Ziba: Memary Va Shahrsazi, 19(1), 57-70.


• Abniki, H. A. (2007). Institutionalist approach to political decision-making process. Domestic Policy, 1(2), 7-34.


• Ali ahmadi, A., & mirabedini, Z. (2019). Examining the Public Policy Making Process in Tehran's Urban Management (2012-2018). Iranian Journal of Public Policy, 5(1), 75-98.

• Bank, W. (2016). Making politics work for development: harnessing transparency and citizen engagement: The World Bank.


• Bettini, Y., Brown, R. R., de Haan, F. J., & Farrelly, M. (2015). Understanding institutional capacity for urban water transitions. Technological Forecasting and Social Change, 94, 65-79.


• Brown, R. R., & Farrelly, M. A. (2009). Delivering sustainable urban water management: a review of the hurdles we face. Water science and technology, 59(5), 839-846.


• Chakrabarty, S., & Bass, A. E. (2014). Corporate governance in microfinance institutions: Board composition and the ability to face institutional voids. Corporate Governance: An International Review, 22(5), 367-386.


• Chen, D. C., Maksimovic, C., & Voulvoulis, N. (2011). Institutional capacity and policy options for integrated urban water management: a Singapore case study. Water Policy, 13(1), 53-68.


• Cheraghi, R., Ghaedrahmati, S., Meshkini, A., & Ghadermarzi, H. (2021). The role of institutional capacity in the competitiveness of middle cities of Iran (Case: Sanandaj and Zanjan cities). Human Geography Research Quarterly, 53(116), 427-451.

• Dehghani, M., Haghighatnaeini, G., & Zebardast, E. (2021). Institutional Capacity Analysis of Isfahan Knowledge-Based Urban Development. Journal of Architecture and Urban Planning, 13(31), 5-22.


• Desalegn, A., & Solomon, N. (2022). The Interrelationship among Institutional Capacity, Infrastructure Governance and Equity, and Nation-Building Process in Ethiopia. Public Organization Review, 22(3), 627-647.

• Dodman, D., & Satterthwaite, D. (2008). Institutional capacity, climate change adaptation and the urban poor.

• Duas, Hassan. (1999). Survey in social research, translated by Hoshang Naibi, Tehran, Nei Publishing, 17th edition


• Erfani, A., & Talebbeydokhti, A. (2019). Evaluating and Comparing the Welfare Performance of Different Regimes of Policy Making in Iran's Macroeconomics. Macroeconomics Research Letter, 13(26), 101-122


• Fricke, C. (2020). Locating Urban Issues in German Policy-Making: Metropolitan Regions and Urban Development Policies in a Multi-scalar Context. In S. Armondi & S. De Gregorio Hurtado (Eds.), Foregrounding Urban Agendas: The New Urban Issue in European Experiences of Policy-Making (pp. 167-184). Cham: Springer International Publishing.

• Hale, T. N. (2008). Transparency, accountability, and global governance. Global governance, 73-94.


• Healey, P. (1998). Building institutional capacity through collaborative approaches to urban planning. Environment and planning A, 30(9), 1531-1546.


• Hollyer, J. R., Rosendorff, B. P., & Vreeland, J. R. (2019). Transparency, protest and democratic stability. British Journal of Political Science, 49(4), 1251-1277.

• Jajarmi, H. (2016). Critical study of urban development policies and plans in Iran. Quarterly of Social Studies and Research in Iran, 5(1), 79-102


• Jalili, S. M., & Kazemian, G. (2016). An Analysis of Meso level Policy Making Environment in Tehran’s Strategic-Structural (Comprehensive) Plan (1997-2011). Honar-Ha-Ye-Ziba: Memary Va Shahrsazi, 21(1), 29-40.

• Kazemian, G., Farajirad, K., Eftekhari, A. R., & Pourtaheri, M. (2013). Explanation the Relation between Institutional Capacity and Sustainable Regional Development (Case study of Boukan and Oroumiyeh Counties). Geography, 11(38), 153-169.

• Kazemian, G., Rad, Kh. F., & Portahari, M. (2012). Assessment of the Regional Institutional Capacity and Formulating of the Appropriate Strategies (Case Study: Boukan and Orumiyeh County). Motaleate Shahri, 1(2), 23-39.

• Khorshidi, K. M., Sharifzadeh, M., & Abdollahzadeh, G. (2019). An Assessment of Institutional Capacity of the Rural Cooperatives in Sari County. Iranian Agricultural Extension and Education Journal, 15(2), 101-117.


• Mayshar, J., Moav, O., & Neeman, Z. (2017). Geography, transparency, and institutions. American Political Science Review, 111(3), 622-636.

• Molaie, K. K., Koozegar Collegi, L., Razavian, M. T., & Tavakolinia, J. (2021). Assessing institutional capacity and its role in achieving urban peripheral sustainable development (Case: Bojnourd government Institutions). Preipheral Urban Spaces Development, 3(1), 19-36.


• Moslemi Mehni, Y. M. (2018). "urban policy in iran:introduce an applied model:case study:metropolis kerman city." Political Quartely 48(1): 145-155.


• Rabeiei, H. (2021). "Assessing the desirability of urban management policy (case study ، performance of gorgan city Council and Municipality (1392-1396) according to exports of social scientists ، urban health and green space." Iranian Journal of Political Sociology 3(4): 682-695.


• Rezaei, E., Ebrahimzadeh, D., & Eskandari Sani, D. (2019). Critical Analysis of Urban Water Policies in terms of Institutional Capacity (Case Study: Birjand City). Geography and Territorial Spatial Arrangement, 9(31), 73-92


• Sajadian, M., Firoozi, M., & Pourahmad, A. (2022). Assessing the Institutional Capacity for the Perform of a Smart City in the Metropolis of Ahvaz. Geography and Development, 20(69), 34-59.


• Sarvar, R., & Khaliji, M. A. (2021). Urban policy in the field of wicked problems. Urban Environmental Planning and Development, 1(1), 1-16.


• Spyra, M., Kleemann, J., Calò, N. C., Schürmann, A., & Fürst, C. (2021). Protection of peri-urban open spaces at the level of regional policy-making: Examples from six European regions. Land Use Policy, 107, 105480.

• Tabrizi, L., Abdollahzadeh, G., Sharifzadeh, M., & Ghezel, A. (2021). Assessment of Institutional Capacity in Participatory Water Management:Case of Payvand Cooperative of Aqqala County. Co - Operation and Agriculture, 9(36), 275-300.