اثر ایمینواکتادین تریس و سولفور در کنترل بیماری سفیدک پودری خیار (Golovinomyces cichoracearum) در کشت‌های مزرعه

الموضوعات : Plant Protection

حسین عظیمی ¹

1 -

تاريخ الإرسال : 17 الإثنين , محرم, 1436 تاريخ التأكيد : 06 الأحد , شعبان, 1436 تاريخ الإصدار : 29 السبت , محرم, 1436

الکلمات المفتاحية: sulfur, ایمینواکتادین تریس, سولفور, جالیز, کاراتان, Iminoctadine Tris, Cucurbit, Karatane,

ملخص المقالة :

اثر قارچ‌کش های ایمینواکتادین تریس (بلکیوت® WP 40%) و سولفور (سولفولاک® WG 80%)در کنترل بیماری سفیدک پودری خیار با عامل Golovinomyces cichoracearum طی سال های 91-1390 در شرایط مزرعه در کرج بررسی شد. تیمارهای آزمایش‌های دوزهای مختلف بلکیوت و سولفولاک به عنوان قارچ کش های هدف و کاراتان (دینوکاپ® EC 35%) و سولفور (تیوویت® WG 80%) به عنوان قارچ‌کش‌های مرجع و تیمار شاهد بدون سم‌پاشی بودند. آزمایش‌ها با نه تیمار و چهار تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شدند. برای هر کرت آزمایشی ده سطح فرضی به طور تصادفی انتخاب و شماره‌گذاری شد. سم‌پاشی کرت‌های آزمایشی با مشاهده اولین علائم بیماری آغاز و با فاصله 5، 7، 10 و 14 روز از هم تکرار گردید. سم‌پاشی تا رسیدن مقدار آلودگی تیمار شاهد به حداکثر آلودگی ممکن در الگوی هورسفال و بارات ادامه یافت. ارزیابی کرت‌های آزمایشی بر اساس شاخص شدت بیماری (DSI) و درصد پوشش بیماری (FPP) با قرار دادن هرکدام از سطوح فرضی در یکی از گروه‌های تعریف شده بر اساس الگوی اصلاح شده هورسفال و بارات قبل از هر سم پاشی و 14 روز بعد از آخرین سم پاشی انجام گرفت. میانگین سطوح فرضی برای هر کرت محاسبه شد. مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری و اثربخشی تیمارها نسبت به شاهد با استفاده از داده های پنج نوبت ارزیابی محاسبه شد. تجزیه واریانس داده‌ها در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی انجام و میانگین‌ها به طریق آزمون چند دامنه ای دانکن مقایسه شدند. تجزیه واریانس مرکب دو سال اختلاف معنی‌داری را بین تیمارها در سطوح 5 و 1درصد نشان داد. مقایسه میانگین‌ها نشان داد که تیمارهای ایمینواکتادین تریس 75/0 و یک کیلوگرم در هکتار بیشترین تاثیر را در کنترل بیماری داشته و توانسته اند بیماری را به ترتیب 46/89 و 74/90 درصد نسبت به شاهد بدون استفاده از قارچ کش کاهش دهند.