اثرات تراکم کشت و کاربرد علف‌کش‌های پس رویشی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه در سورگوم جارویی

الموضوعات :

حامد رئیسی شیویاری ¹ (گروه شناسایی و مبارزه با علف های هرز، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران)
جهانفر دانشیان ² (مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج، ایران)
محمدعلی باغستانی ³ (گروه گیاه‌پزشکی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران)
سلیمان جمشیدی ⁴ (گروه گیاه‌پزشکی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران)

تاريخ الإرسال : 13 الأحد , ربيع الأول, 1436 تاريخ التأكيد : 28 الثلاثاء , محرم, 1437 تاريخ الإصدار : 11 الأربعاء , جمادى الأولى, 1438

الکلمات المفتاحية: Grain yield, 2, توفوردی+ ام سی پی آ, 4-D+MCPA, عملکرددانه, دزهای کاهش یافته, بروموکسنیل+ ام سی پی آ, Reduced doses, Bromoxynil+MCPA,

ملخص المقالة :

به منظور بررسی تأثیر تراکم کشت و کاربرد علف کش های پس رویشی بر عملکرد دانه سورگوم جارویی آزمایشی در سال 1390 به صورت فاکتوریل در قالبطرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان میانه اجرا شد. فاکتورها شامل تراکم کشت سورگوم در سه سطح 17، 24و31 بوته در متر مربع، علفکش های توفوردی+ ام سی پی آو بروموکسنیل+ ام سی پی آ در دزهای توصیه شده و کاهش یافته 20 درصد و 40 درصد به همراه وجین دستی علف های هرز بود. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم کاشت تعداد خوشه چه وگلچه در مترمربع و تعداد دانه در خوشه چه افزایش پیدا کرد و بیشترین میزان صفات مذکور در تراکم 31 بوته در متر مربع به ترتیب با 7/1541 خوشه چه،92/179 گلچه و 132/18 دانه بدست آمد. تیمار وجین دستی نیز در صفات مذکور نسبت به سایر تیمارها برتری داشت و در برخی موارد با تیمارهای علفکشی معنی دار بود. عملکرد دانه و شاخص برداشت با افزایش تراکم به طور قابل توجهی افزایش یافت. بیشترین افزایش در عملکرد دانه از تراکم 31 بوته در متر مربع با 23/59 درصد بدست آمد. همچنین کاربرد علفکش های بروموکسینیل + ام سی پی آ و توفوردی+ ام سی پی آدر دزهای توصیه شده به ترتیب با 05/52 و62/40 درصد بالاترین افزایش عملکرد دانه را داشتند.