تغییرات میزان فنل گیاه گوجه فرنگی آلوده به شانکر رایزوکتونیایی توسط سالسیلیک اسید و گونه‌های قارچ میکوریز Glomus spp.
الموضوعات :
میلاد حریری بوکانی
1
(گروه گیاه‌پزشکی، واحد شیراز، دانشکاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
صدیقه محمدی
2
(گروه گیاه‌پزشکی، واحد شیراز، دانشکاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
الکلمات المفتاحية: سالیسیلیک اسید, گوجه فرنگی, تغییرات میزان فنل, گونه های قارچ میکوریز,
ملخص المقالة :
قارچ Rhizoctonia solani بیماری های مختلفی از جمله مرگ گیاهچه، پوسیدگی ریشه و طوقه و پوسیدگی میوه را در گیاه گوجه فرنگی ایجاد می کند. در این تحقیق تاثیر گونه های قارچ میکوریز Glomus spp. و سالسیلیک اسید در القای مقاومت گیاه گوجه فرنگی آلوده به قارچ Rizoctonia solani مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش تأثیر گونه های میکوریز و ماده سالسیلیک اسید در دو گروه گیاهان سالم و بیمار در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل با 32 تیمار در سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اول وجود و عدم وجود بیمارگر، فاکتور دوم گونه های قارچ میکوریز (Glomus hoi، G. emosseaو G. intraradices) و فاکتور سوم سالسیلیک اسید در غلظت های (صفر، 1، 5/0 و 5/1 میلی مولار) استفاده گردید. عوامل القا کننده مقاومت فوق الذکر در مرحله گیاهچه به خاک اطراف ریشه اضافه و در بازه های زمانی 24 و 120 ساعت میزان فنل اندازه گیری و روند تغییرات آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در بازه زمانی 24 ساعت بیشترین میزان فنل مربوط به تیمار گیاهچه سالم القا شده با سالسیلیک اسید در غلظت 5/0 میلی مولار بود. بیشترین میزان آنزیم فنل در گیاهچه های بیمار القا شده با SA و گلوموس می باشد که در طول دوره آزمایش افزایش یافت. بر اساس این آزمایش تیمار گیاهچه القا شده با سالسیلیک اسید در غلظت 1 میلی مولار همراه با G. mosseae بهترین تیمار از نظر عملکردی مشخص گردید.
_||_
