درونمایههای عرفانی در اشعار هوشنگ ابتهاج
الموضوعات : عرفان اسلامیعبدالله مرادی 1 , مظاهر نیکخواه 2 , حسین خسروی 3
1 - دانشجوی دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، دانشکده علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.
3 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.
الکلمات المفتاحية: غزل, نمادهای عرفانی, هوشنگ ابتهاج,
ملخص المقالة :
Normal0falsefalsefalseEN-USX-NONEAR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; text-align:justify; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} >امیرهوشنگ ابتهاج (ه.ا.سایه) شاعری است دارای سبک ویژه و مختص به خویش. او با توجّه به ذوق سرشار و استعداد و نبوغ شاعرانهاش چیزی بیشتر و بالاتر از آن چه را میطلبد که در جامعه موجود است. از نظر فکری، شاعری اندیشهگرا است که تلفیقی از درونگرایی و برونگرایی را در اندیشهاش میپروراند و آنگاه که از نابسامانیهای جامعه بیرون رنج میبرد به درونگرایی یا به عبارتی به شعرهای درونی میگراید. ابتهاج در غزلیاتش در عین هنجارگریزی و سنّتشکنی، رگههایی از عرفان را دخیل میسازد. با همه اصالت و نجابت و سنّت ایرانی بودن، اشعاروی رنگ و بوی تجدد، مرزشکنی و تازگی به خود میگیرد و مفاهیم، مضامین و پیامهایش حتی بادرون مایههای عرفانی رنگ دیگری دارد. این مقاله به روش پژوهشی، توصیفی- تحلیلی، به درونمایههای عرفانی اشعار سایه میپردازد