«مضامین عرفانی در سرودههای ابو مَدیَن مغربی
الموضوعات : عرفان اسلامی
سید مهدی مسبوق
1
,
شهرام دلشاد
2
1 - دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه بوعلی سینا- همدان
2 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه بوعلی سینا- همدان.
الکلمات المفتاحية: ابو مدین, عرفان, عرفان نظری, عرفان عملی,
ملخص المقالة :
عرفان و ادبیات عرفانی در اندلس اسلامی گسترش فوق العاده ای داشت و شاعران و نویسندگان بسیاری در اندلس پدیدار شدند و آثاری در زمینۀ تصوّف به جای گذاشتند که معمولاً با نوآوری هایی در صورت و معنا همراه بوده است. بررسی تصوّف اسلامی در اندلس ما را با نحله های مهم فکری ای آشنا می کند که برای فهم تصوّف اسلامی بسیار کارساز است. از میان شاخه های ادبیّات عرفانی در اندلس، شعر رشد قابل ملاحظهای داشت و شاعران پرشماری پدید آمدند که بیشتر آنان در ایران ناشناخته ماندهاند. از آن جمله است شاعر و عارف بزرگ سدۀ ششم، ابو مدین مغربی که اشعار نغز و شیوایی در مضامین بلند عرفانی و آموزه های عرفان نظری و عملی سروده است. در این پژوهش می کوشیم بارزترین مضامین عرفانی اشعار این شاعر عارف را با روش توصیفی - تحلیلی مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم.
