ولایت در احادیث قدسی و بازتاب آن در برجسته ترین متون منثور عرفانی فارسی
الموضوعات : عرفان اسلامی
شاهرخ محمد بیگی
1
(دانشیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز)
اکبر صیادکوه
2
(دانشیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه)
سیاوش نریمان
3
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز)
الکلمات المفتاحية: تاویل, متون عرفانی, ملامت, هستی و اولیا, ولی, ولایت, احادیث قدسی,
ملخص المقالة :
"ولایت" و "ولی" از محوری ترین و اساسی ترین واژه ها و اصطلاحات فرهنگ اسلامی، بویژه عرفان شیعی است.از قدیمی ترین متون اسلامی تا متاخرترین آن ها،به این موضوع پرداخته اند.رویکرد فراوان و توجه همه دانشمندان اسلامی و عارفان به این مقوله به سبب توجهی است که بدین موضوع در قرآن کریم و به تبع آن در گفتار حضرت پیامبر اسلام (ص) شده است مقام ولایت از آن کسانی است که خداوند افعال و اوصاف بشری را از آن ها زدوده و به اوصاف الهی تبدیل کرده است. حضرت حق این طایفه را به مبارزه با هوای نفسانی نصرت داده و در کنف حمایت خود نگهداری می کند تا جایی که آنان را به عنوان دوست مخصوص خود برگزیده است. در این پژوهش، این موضوع از منظر احادیث قدسی در کتب عرفانی از قبیل کشف المحجوب ، رساله قشیریه،مرصادالعباد و...مورد واکاوی قرار گرفته است.
