اثرات هم افزایی نورآدرنالین،سرتونین و اکسی توسین با نسفاتین در کنترول مرکزی اخذ غذا در جوجه های گوشتی
الموضوعات : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی
تکرخ اشتری تواندشتی
1
(گروه فیزیولوژی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران)
مرتضی زنده دل
2
(بخش فیزیولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران.)
مهدی رهنما
3
(گروه فیزیولوژی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.)
شاهین حسن پور
4
(بخش فیزیولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران)
معصومه اصل روستا
5
(گروه فیزیولوژی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.)
الکلمات المفتاحية: سروتونین, نسفاتین, نورآدرنالین, جوجه, اکسی توسین,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: تعدیل اشتها مجموعه ای از مکانیسم های پیچیده فیزیولوژیک است که نواحی مختلف دستگاه عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرارمی دهد. نورآدرنالین، سروتونین و اکسی توسین نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان دارند. از طرفی نسفاتین اخذ غذا در پرندگان را کاهش می دهد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات سینرژیست نورآدرنالین، سروتونین و اکسی توسین با نسفاتین بر رفتار تغذیه ای در جوجه های گوشتی 5 روزه صورت گرفته است. مواد و روش ها: تعداد 144 جوجه به طور تصادفی در سه گروه آزمایشی تقسیم شدند. هر آزمایش شامل یک گروه کنترل و 3 گروه تیمار بود. در همه آزمایش ها، پرندگان پس از 3 ساعت محرومیت غذایی تزریق داخل بطنی مغزی محلول رقیق کننده یا محلول دارویی را دریافت کردند. مصرف غذا بر اساس درصد وزن بدن اندازه گیری شد. در آزمایش اول: سرم فیزیولوژی، نورآدرنالین، نسفاتین و نورآدرنالین به همراه نسفاتین تزریق شد. در آزمایش دوم: سرم فیزیولوژی، سروتونین، نسفاتین و سروتونین همراه با نسفاتین تزریق شد. در آزمایش سوم: سرم فیزیولوژی، اکسی توسین، نسفاتین و اکسی توسین به همراه نسفاتین تزریق شد.نتایج: نتایج نشان داد که تزریق همزمان نورآدرنالین و نسفاتین، سروتونین و نسفاتین و همچنین اکسی توسین و نسفاتین به کاهش معنی دار اخذ غذا منجر شد ( 05/0 > P) نتیجه گیری: با توجه به نتایج، احتمالاً یک اثر سینرژیستی بین نورآدرنالین، سروتونین و اکسی توسین با نسفاتین در کنترل اخذ غذا در جوجه های گوشتی وجوددارد.
_||_
