بررسی تأثیرات فرمالین و سولفات مس بر بافت های آبشش بچه ماهی سفید دریای خزر
الموضوعات : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستیمسعود فرخ روز 1 , عباسعلی زمینی 2 , الهه مظفری 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، استادیار گروه آبزیان و شیلات، لاهیجان.ایران.
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، استادیار گروه آبزیان و شیلات، لاهیجان.ایران.
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، کارشناسی ارشد گروه آبزیان و شیلات، لاهیجان.ایران.
الکلمات المفتاحية: فرمالین, مس, ماهی سفید, تغییرات هیستوپاتولوژیکی, آبشش,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف:فرمالین و سولفات مس از دسته ترکیباتی هستند که دائماً در مزارع پرورش ماهی جهت درمان عفونت های انگلی و قارچی باکتریایی مورد استفاده قرار میگیرند. آبشش ماهی به عنوان ارگان هایی که مدام در معرض محیط خارجی قرار دارند و به دلیل نقش آنها در تنفس و تعادل اسمزی اولین هدف این مواد شیمیایی و فلز سنگین هستند. هدف از این مظالعه بررسی هیستوپاتولوژی تأثیر غلظت های سولفات مس و فرمالین بر روی بافت آبشش بچه ماهی سفید دریای خزر می باشد.روش کار:در پژوهش حاضر به بررسی بروز ضایعات احتمالی بافت های آبشش بچه ماهی سفید دریای خزر با میانگین وزنی 428 میلی گرم و میانگین طول 5/3 سانتی متر پس از قرارگیری در معرض غلظت های مختلف سولفات مس (در دو تیمار کوتاه مدت 20 دقیقه ای و بلند مدت 24 ساعته، ppm100 ، ppm1) و فرمالین (در دو تیمار کوتاه مدت و بلند مدت، ppm250 و ppm25) پرداخته شد. بعد از پایدار کردن بافت ها در فرمالین 10 درصد و ایجاد برش 5 میکرومتری به روش هماتوکسیلین رنگ آمیزی و توسط میکروسکوپ نوری مطالعه گردید. یافتهها:نتایج نشان داد که قرار گرفتن آبشش در مجاورت با ppm1 در لیتر سولفات مس می تواند منجر به شروع هایپرپلازی خفیفی در تیغههای ثانویة آبششی شد. در غلظت ppm100 این ضایعات شدیدتر و منجر به بروز پدیدهایی همانند هایپرپلازی در لاملاهای اولیه و ثانویة آبششی و پُرخونی بسیار زیادی مشهود بودند. نتایج حاصل از قرار گرفتن آبشش در مجاورت ppm25 فرمالین، اندکی پُرخونی مشهود بوده است و در بلند مدت حضور بسیار زیاد گلبول های قرمز می باشد.