بررسی اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مثبت بر تنیدگی والدینی و روابط مادر- کودک در مادران کودکان مبتلا به شبادراری
الموضوعات :آرزو کبیری 1 , مهرداد کلانتری 2
1 - کارشناس ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2 - عضو هیئت علمی داانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
الکلمات المفتاحية: فرزندپروری مثبت, تنیدگی والدین, روابط مادر- کودک, شبادراری,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر تنیدگی والدین و روابط مادر- کودک در مادران کودکان مبتلا به اختلال شبادراری صورت گرفته است. بر این اساس، در یک طرح شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل، 30 نفر از مادران کودکان 12-5 ساله مبتلا به اختلال شبادراری مراجعهکننده به مراکز درمانی، به شیوة در دسترس انتخاب شدند و به شیوة تصادفی در دو گروه آزمایش (آموزش فرزندپروری مثبت) و کنترل گمارده شدند. آموزش فرزندپروری مثبت در طی 8 جلسة 90 دقیقهای برای گروه آزمایش ارائه شد. کلیه آزمودنیها قبل از مداخله و در پایان مداخله به پرسشنامههای تنیدگی والدین و روابط مادر- کودک پاسخ دادند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش فرزندپروری مثبت بر روی تنیدگی والدینی (0006/0p<) و روابط مادر- کودک (0001/0p<) مؤثر بود. بر اساس نتایج بهدستآمده میتوان مطرح ساخت که آموزش فرزندپروری مثبت منجر به کاهش شدت تنیدگی والدینی و بهبود روابط مادر- کودک در مادران کودکان مبتلا به اختلال شبادراری میشود.
ارجیفر، آ. (1387). بررسی رابطهای الگوهای ارتباطی والد- کودک با هویت جنسی در کودکان 7 تا 11 ساله. پایاننامة کارشناسی روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد.
استوار و بنجامین جین. (1377). تنیدگی یا استرس (بیماری جدید تمدن). ترجمة پریرخ دادستان، تهران: انتشارات رشد، (سال انتشار به زبان اصلی 1994).
پریشان، س، اشرفیزاده، م، بصیریمقدم، م، قهرمانی، مو چمنزری، ه.(1385). ارزیابی رشد فیزیکی و ارتباط آن با بیاختیاری ادراری اولیه در کودکان با بیاختیاری ادراری. مجلةدانشگاهگناباد، 10، 5.
حکیم، آ، کمپانی، ف و بهادرام، م. (1394). عوامل مستعدکننده شبادراری در کودکان سنین مدرسه: گزارش کوتاه. مجلةدانشکدهپزشکیدانشگاهعلوم پزشکیتهران، 1، 73، 64-60.
دادستان، پ، احمدی ازقندی، ع و حسنآبادی، ح. (1385). تنیدگی والدین و سلامت عمومی. مجله روانشناسی ایران، 2 (7): 184-171.
داودی، آ، بساکنژاد س و زارعزادگان، ب. (1391). اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر کاهش مشکلات سلوک کودکان 4 تا 6 سال و کاهش تنیدگی مادران. دو فصلنامة مشاوره کاربردی، 2، 2،59-45.
روشنبین، م، پوراعتماد، ح، ر و خوشابی، ک. (1386). تأثیر آموزش برنامة گروهی فرزندپروری مثبت بر استرس والدگری مادران کودکان مبتلا به ADHD. خانوادهپژوهی، 3، 10،572-556.
شفیعپور، ز، شیخی، ع، میرزایی، م و کاظمنژاد لیلی، آ. (1394). سبکهای فرزندپروری وارتباط آن بامشکلات رفتاری کودکان. مجلة پرستاری ومامایی جامعهنگر، 76: 56-49.
صابری، ج، بهرامیپور، م، قمرانی، آ و یارمحمدیان، آ.(1393). اثربخشی برنامه گروهی فرزندپروری مثبت بر کاهش استرس والدگری مادران دارای کودکان مبتلابه اختلال اوتیسم. دانشو پژوهشدر روانشناسی کاربردی،2، 15، 77-69.
عابدی شاپورآبادی، ث، پورمحمد رضایی تجریشی، م، محمدخانی، پ و فرضی، م. (1391). اثربخشی برنامه گروه والدگری مثبتبررابطه مادر- کودک درکودکان بااختلال بیشفعالی/نارسایی توجه. مجلة روانشناسی بالینی، 4، 3، 75-63.
علیاکبری دهکردی، م، کاکوجویباری، ع، آ، محتشمی، ط و یکدلهپور، ن. (1393). اثربخشی برنامة فرزندپروری مثبت برتنیدگی والدینی درمادران کودکان باآسیب شنوایی. مجله شنواییشناسی، 6، 23، 75-66.
فرهمند، آ. (1385). سودمندی ترکیبی: برنامة گروهی فرزندپروری و دارودرمانی بر علایم و شیوههای تربیتی کودکان 5 تا 12 ساله مبتلا به اختلال نقص توجه- بیشفعالی. پایاننامة دکتری روانپزشکی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، دانشگاه تهران.
کبیری، آ و کلانتری، م. (1394). مقایسة تنیدگی والدینی و روابط مادر- کودک در مادران کودکان سالم با مادران کودکان مبتلا به شبادراری. دومین همایش بینالمللی علوم رفتاری، شهید بهشتی، تهران.
Abidin, RR, (1997). Parenting stress index: A measure of the parent-child system,Zalaquett and R, J, Wood (Eds).
Alkot M and Deeb M. (2012).Nocturnal enuresis among school children in Menofia Governorate, Egypt: a hidden problem, J AM SCI: 8 (1): 327-34.
Brayne ED, Hoche EV, Gompel KV, Verbeken S and Bayenes D. (2009). Problem, Behavior, parental stress and enuresis.The journal of urology, (182), 2015-2021.
Bulter RJ, and Mckenna S. (2002). Over Coming Parental Intolerance in Childhood Nocturnal Enuresis.The Journal of Urology, (182), 2015-2021.
Hahlweg K, Heinrichs N and NaumannS. (2010). Long-term outcome of a randomized Controlled universal prevention trial through a positive parenting program: is it worth the effort? Child and Adolescent psychiatry and Mental Healt, (4) 14.
HelmerR. (2006). Training pediatric bed wetting with a acupuncture and Chinese medicine (first tradition), Dever:A Division of Blue popy press.5441 Western Ave.,Sulte 2.
Jakobsen IS, Horood J and Fergussen DM. (2012). Childhood anxity/withdrawal, adolescent parent-child attachment and later risk of depression and anxitydisorder.Journal of Child and Family Studies: 21 (2): 303-310.
Jeyakumar A, Rahman SI, Armbrecht ES and Mitchell R. (2012). The association between sleep-disordered breathing and enuresis in children. Laryngoscope; 122 (8): 1873-7.
Joshanloo M and Afshari S. (2011).Big five personality traits and self steam as predictors of life satisfaction in Iranian Muslim university students.Journal of Happiness Studies: 12: 105-113.
Krakow B, Melenderz D, Warners TD, Clarck JO, Sisley BN et al. (2006) Sign and symptoms of sleep-disorder breating in trauma Surrirors: Amatched comparison with classic sleep, apnea patients.The Journal of Nervous and Mental Disease, 194 (6): 433-439.
Morawska A, Tometzki H, and Sanders M. (2014). An Evaluation of the Efficacy of a Triple p-positive parenting program podcast series.Journal of Developmental and Behavioral Pediatrics: 10/1097.
Sanders MR. (2003). Triple P-positive Parenting Program: A Population Approach to Promoting Competent Parenting.Australian E-Journal for the Advancement of Mental Health (AejAm), 2 (3), 1-17.
Sanders MR. (2005). Triple p: a Multi-level System of Parenting Intervention: Workshop Participant Notes. The university of Queensland: Australia, Brisbane.
Sanders, MR. (2002). Parenting intervention and the prevention of serious mental health problems in children.Medical Journal of Australia, 177, 587-592 [On-line], Available: http://www.psy.uq.edu.au
Schluter B, De SG, Trowitzsch E, Andler W. (2015). Diagnostics and management of sleep-related respiratory Disturbances in children with skeletal dysplasia caused by FGFR3 mutations (achondroplasia and hypochondroplasia). Georgian Med News; (196-197): 63-72.
Shinn MM. (2013). parent-child interaction therapy with a deaf and hard of hearing family.Clin Case Stud: 12 (6): 411-27.
Stein SM. (2008). Enuresis, early attachment and intimacy.British Journal of Psychiatry: 15 (2): 167-76.
Trunzo A. (2006). Engagment parenting skills and parent -child relation as mediators of the relationship between parental self- efficacy and treatment outcomes for children contact probles, S. Doctor of Ohliosophy social work university of pisttsburg.
Waleed FE, Samia AF and Samar MF. (2011). Impact of sleep-disordered breathing and its treatment on children with primary nocturnal enuresis. Swiss Med Wkly; 141: w13216.
_||_