تاثیر درمان مبتنی بر رویکرد دلبستگی کودک محور بر علائم افسردگی و کیفیت دلبستگی پسران مقطع ابتدایی

الموضوعات :

فرحناز شاکه نیا ¹ , بهزاد بهروز ² , بهروز بهروز ³ , محمدباقر کجباف ⁴ , قباد بهامین ⁵

1 -
2 -
3 -
4 -
5 -

تاريخ الإرسال : 27 الثلاثاء , محرم, 1439 تاريخ التأكيد : 27 الثلاثاء , محرم, 1439 تاريخ الإصدار : 19 الأحد , صفر, 1435

الکلمات المفتاحية: درمان مبتنی بر رویکرد دلبستگی کودک محور, کیفیت دلبستگی, افسردگی کودکان,

ملخص المقالة :

چکیده پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر رویکرد دلبستگی کودک محور بر کاهش علائم افسردگی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی انجام شده است. پژوهش از نوع شبه آزمایشی و با گروه آزمایش وکنترل است. جامعه آماری شامل کلیه پسران مقطع چهارم و پنجم شهر اصفهان در سال 1390 بود. نمونه مورد بررسی در این پژوهش 30 نفر از دانش آموزان پسر افسرده مقطع چهارم و پنجم دبستان بودند که بر اساس نمونه گیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب و به صورت تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل گمارده شدند. به منظور سنجش میزان افسردگی کودکان از پرسشنامه افسردگی کودکان (CDI) (کواکس، 1981) و به منظور سنجش میزان دلبستگی کودکان، از پرسشنامه کیفیت دلبستگی به والدین و همسالان فرم تجدید نظر شده برای کودکان (IPPA-R) (گالون و رابینسون، 2005) استفاده شد. مداخلات شامل 6 جلسه بود که بر اساس درمان مبتنی بر دلبستگی کودک محور تدوین شده بود و بر روی کودکان گروه آزمایش اجرا شد در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. دادههای به دست آمده از طریق آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکووا) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، درمان دلبستگی کودک محور به طور معناداری موجب کاهش افسردگی و ابعاد آن (05/0P < ) و همچنین افزایش کیفیت دلبستگی و ابعاد آن (05/0P < ) در گروه آزمایش می گردد.