خرابات از حقیقت تا مجاز

الموضوعات : Research Allegory in Persian Language and Literature

علی دهقان ¹ , مسلم رجبی ² , جواد صدیقی لیقوان ³

1 - استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تبریز- ایران
2 - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه حکیم سبزواری
3 - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه حکیم سبزواری

تاريخ الإرسال : 06 الأربعاء , شعبان, 1435 تاريخ التأكيد : 28 الأربعاء , ذو الحجة, 1435 تاريخ الإصدار : 01 الجمعة , جمادى الأولى, 1436

الکلمات المفتاحية: Persian literature, Function, خرابات, ادب فارسی, تطور معنایی, معنی حقیقی, معنای عرفانی, tavern, meaning evolution, real meaning, mystical meaning,

ملخص المقالة :

خرابات در ادبیات فارسی هم به معنی حقیقی و منفی، به میکده و محل فسق و فجور و هم به معنی مجازی و مثبت، به جایگاه پاکبازی و فناگاه عاشقان و عارفان دلالت می کند. شاعران زبان فارسی در قلمرو این واژه مضامینی بکر آفریده اند. گرد آمدن معانی متناقض در این واژه و در عین حال بسامد بالای کاربرد و تبدیل آن به اصطلاح کلیدی و مهم در متون ادبی و عرفانی، سبب شده جایگاه درخور توجهی پیدا کند. بدین منظور، در این تحقیق ریشه شناسی و تطور و بار معنایی "خرابات" در متون ادبی و عرفانی مهم بررسی شد. بنابر این مطالعه، واژة خرابات ریشه و خاستگاه های مختلفی دارد. معنای ساده و منفی آن به مفهوم مثبت عرفانی تطور یافته است و به مکان براندازی نام و ننگ، محل تزکیه درون و رهایی از خرافات و طامات و رسیدن به مقام فنای فی الله تبدیل شده است.