بررسی مؤلفههای تمثیلی رمان عاشقانههای یونس در شکم ماهی از جمشید خانیان
الموضوعات :سیّد احمد حسینی کازرونی 1 , سمیه آورند 2 , سید جعفر حمیدی 3 , محمدرضا شهبازی 4
1 - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر- ایران
2 - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
3 - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحدبوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
4 - گروه هنرهای نمایشی، واحدبوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
الکلمات المفتاحية: Allegory, ادبیات پایداری, سبکشناسی لایهای, تمثیل و عرفان, رمان نوجوان, جمشید خانیان, Stylistics Layer, The Literature of Resistance, And Mysticism, Adolescence Novel, Jamshid Khanian,
ملخص المقالة :
ادبیات پایداری به معنای خاص، یکی از انواع ادبی است که در ایران عمر کوتاهی دارد و داستانها و رمانهای زیادی در این نوع نوشته شده که در آن، نویسنده تمثیل و نماد را دستمایهی بیان خود کرده و اثرش را خلق میکند. تمثیل شامل چیزی گنگ، ناشناخته و پنهان از ماست که در عصر جدید و در نقد سبک شناسانهی یک اثر به عنوان رمزگان از آن یاد میشود و حتی میتواند سبک یک نویسنده را دربرگیرد. در سبکشناسی لایهای، که از شیوههای نوین سبکشناسی بهحساب میآید، بافت موقعیتی را بهعنوان کلان لایه مدنظر قرار داده و متن را به خردلایههایی تجزیه میکنیم. سپس با بررسی آنها به جستجو در ویژگیهای شاخص و پربسامد میپردازیم که در نهایت منجر به کشف ایدئولوژی میشود. در این مطالعه، که به روش توصیفی تحلیلی محتوا انجام شده، ابتدا با توجه به بافت موقعیتی، رمان عاشقانههای یونس در شکم ماهی از جمشید خانیان را که یکی از آثار تمثیلی خلق شده در ادبیات پایداری است به خردلایههای واژگانی، نحوی و بلاغی تجزیه کرده و سپس به بررسی سبکشناسانه آن پرداخته می شود. یافتهها حاکی از آن است که ایدئولوژی نویسنده در لایهی نحوی نهفته است؛ چرا که این داستان تمثیلی است و معمولاً تمثیل در لایهی نحوی نمود پیدا میکند. او با آوردن یک نمونهی عالی، بهترین نوع عشق را سیروسلوک و حرکت از عشق زمینی به عشق آسمانی میداند؛ سپس با بهرهگیری از رمزگان و تمثیل، مخاطب را به تأویل و تفکر وا میدارد و سبکی تمثیلی را برای رمانش رقم می زند.
_||_