بازتاب ادبیات تعلیمی در شعر بهار
الموضوعات :
1 - استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد امیدیه - ایران
الکلمات المفتاحية: ادبیات تعلیمی, ملک الشعرای بهار, آزادگی, دادگری, علم اندوزی, Malekoshoaraye Bahar, didactive literature, magnanimity, justice, seeking knowledge,
ملخص المقالة :
استفاده از شعر در عرصه ی تعلیم و تربیت در ادبیات کهن ما از دیرباز رایج بوده و در دوران مشروطیت با همه ی تنوع و گستردگی در شعر ملک الشعرای بهار نمود می یابد تا جایی که دیوان بزرگ ترین شاعر معاصر را باید در زمره ی ادبیات تعلیمی به شمار آورد که بیانگر خوش بینی او نسبت به نسل آینده ایران است. او آگاهانه و دل سوزانه از توانایی کم نظیر خود در عرصه ی شعر بهره می برد تا مفاهیم و ارزش های اخلاقی جهان شمولی - که ریشه در فرهنگ اسلامی و تاریخ ایران باستان دارد - را در قالب داستان، تمثیل و ... به مردم خویش ارایه کند. نظر به تنوع مخاطب، این آموزه ها گوناگون و رنگارنگ اند و اغلب ارزش های ملی و دینی را در بر می گیرند. با این وجود مضامینی چون ترغیب به دادگری، آزادگی، وطن دوستی، دانش اندوزی و مهربانی به خلق را می توان محور این اندرزها دانست.
