شخصیت‌پردازی در حکایت‌های تمثیلی سلسله‌الذهب عبدالرحمان جامی
الموضوعات :
نفیسه گاموری
1
(
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دهاقان
)
حسین آقاحسینی
2
(
گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه اصفهان،اصفهان، ایران
)
مریم محمودی
3
(
دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان
)
الکلمات المفتاحية: شخصیت‌پردازی, سلسله الذهب, تمثیل, عبدالرحمان جامی,
ملخص المقالة :
بسیاری از داستان‌های مثنوی سلسله‌الذهب از نوع تمثیل‌های انسانی هستند و جامی برای تبیین معانی کلی و عمیق از آن‌ها استفاده کرده‌است. این داستان‌ها، اهداف اخلاقی و دینی دارند و برای تنبه خواننده سروده شده‌اند. عواملی مانند فضای محدود، زمان کوتاه و کم بودن شخصیت‌های داستانی، باعث می‌شود که حکایات تمثیلی این کتاب در ردة داستان‌های کوتاه قرار گیرند. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده‌است، شخصیت و شخصیت‌پردازی در حکایت‌های تمثیلی این مثنوی بررسی شده است تا به پرسش‌های زیر پاسخ دهد: انواع شخصیت در حکایت‌های تمثیلی سلسله‌الذهب کدامند؟ جامی از چه روش‌هایی در شخصیت‌پردازی حکایت‌های تمثیلی استفاده کرده است؟ از آنجا که شخصیت‌پردازی، از مولفه‌هایی است که قدرت هنری شاعر یا نویسنده را می‌نمایاند و عامل مهمی در جهت آشکارکردن ویژگی‌ها، روحیات، صفات و افکار شخصیت است؛ بنابراین ضرورت دارد که نحوة نگرش و پردازش شخصیت‌ها در مثنوی تمثیلی سلسله‌الذهب تبیین شود تا در دریافت معانی عمیق آن موثر واقع شود. در این مقاله کوشش شده است انواع شخصیت و روش‌های شخصیت‌پردازی در این مثنوی بررسی شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که بیشتر شخصیت‌ها در این منظومة تمثیلی از نوع ایستا و ساده‌اند و در شیوه-های شخصیت‌پردازی، گفتگو و توصیف مستقیم بیشترین بسامد را دارد.
_||_
