کاربرد پسرویشی اختلاط علف¬کش¬های آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای در مدیریت تلفیقی علف¬های هرز ذرت علوفه¬ای (Zea mays)
الموضوعات : پژوهش علف های هرز
سید داوود سجادیان
1
(دانشجوی دکتری گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران)
محمد حسن راشد محصل
2
(استاد گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران)
کمال حاج محمدنیا قالی باف
3
(استادیار گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران)
الکلمات المفتاحية: کنترل شیمیایی, کنترل مکانیکی, کولتیواتور, مخلوط علف¬کش¬ها, مدیریت علفهای هرز,
ملخص المقالة :
این پژوهش به¬صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1400 انجام شد. عامل اصلی شامل کولتیواتور در سه سطح: بدون کولتیواتور، یک¬بار و دو بار کولتیواتور و عوامل فرعی شامل ترکیب تیماری کاربرد پس¬رویشی علف¬کش¬های آترازین (WP 80%) با سه سطح صفر، یک و دو کیلوگرم در هکتار و توفوردی ام. سی. پی. ای (SL 5/67%) با سه سطح صفر، 750/0 و 5/1 لیتر در هکتار بهصورت فاکتوریل بود. بر اساس نتایج حاصله، حساس¬ترین علف¬های هرز پهن¬برگ به توفوردی ام. سی. پی. ای سلمه و توق بودند، در صورتی که علف¬های هرز خرفه، تاجخروس رونده، تاجخروس ریشه قرمز و داتوره حساسیت کمتری داشتند. در بین علف¬های هرز باریکبرگ نیز سوروف نسبت به آترازین حساس بود، در صورتی که علف¬های هرز دمروباهی کشیده و علف خرچنگ مقاومت ذاتی داشتند. اثر کولتیواتور، آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای بر وزن خشک ذرت در سطح یک درصد معنی¬دار بود، به‌طوری که با افزایش تعداد کولتیواتور در هکتار وزن خشک ذرت افزایش یافت. آترازین به مقدار یک کیلوگرم در هکتار موجب افزایش معنی¬دار وزن خشک ذرت شد، در حالی که افزایش مقدار آترازین کاهش وزن خشک کل محصول را باعث شد. افزایش مقدار مصرف توفوردی ام. سی. پی. ای نیز وزن خشک کل ذرت را بهصورت معنی¬داری افزایش داد. در مجموع، کاربرد دو بار کولتیواتور، یک کیلوگرم آترازین و 5/1 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای در هکتار، به ترتیب موجب 21، 29 و 42 درصد افزایش در وزن خشک کل ذرت نسبت به تیمار شاهد شد.
کاربرد پس رویشی اختلاط علفکشهای آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای در مدیریت تلفیقی علفهای هرز ذرت علوفهای (Zea mays)
چکیده
این پژوهش بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1400 انجام شد. عامل اصلی شامل کولتیواتور در سه سطح: بدون کولتیواتور، یکبار و دو بار کولتیواتور و عوامل فرعی شامل ترکیب تیماری کاربرد پسرویشی علفکشهای آترازین (WP 80%) با سه سطح صفر، یک و دو کیلوگرم در هکتار و توفوردی ام. سی. پی. ای (SL 5/67%) با سه سطح صفر، 750/0 و 5/1 لیتر در هکتار به صورت فاکتوریل بود. بر اساس نتایج حاصله، حساسترین علفهای هرز پهنبرگ به توفوردی ام. سی. پی. ای سلمه و توق بودند، در صورتی که علفهای هرز خرفه، تاج خروس رونده، تاج خروس ریشه قرمز و داتوره حساسیت کمتری داشتند. در بین علفهای هرز باریکبرگ نیز سوروف نسبت به آترازین حساس بود، در صورتی که علفهای هرز دم روباهی کشیده و علفخرچنگ مقاومت ذاتی داشتند. اثر کولتیواتور، آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای بر وزن خشک ذرت در سطح یک درصد معنیدار بود، به طوری که با افزایش تعداد کولتیواتور در هکتار وزن خشک ذرت افزایش یافت. آترازین به مقدار یک کیلوگرم در هکتار موجب افزایش معنیدار وزن خشک ذرت شد، در حالی که افزایش مقدار آترازین کاهش وزن خشک کل محصول را باعث شد. افزایش مقدار مصرف توفوردی ام. سی. پی. ای نیز وزن خشک کل ذرت را بصورت معنیداری افزایش داد. در مجموع، کاربرد دو بار کولتیواتور، یک کیلوگرم آترازین و 5/1 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای در هکتار، به ترتیب موجب 21، 29 و 42 درصد افزایش در وزن خشک کل ذرت نسبت به تیمار شاهد شد.
کلمات کلیدی: کنترل شیمیایی، کنترل مکانیکی، کولتیواتور، مخلوط علفکشها، مدیریت علفهای هرز.
مقدمه
رقابت علفهای هرز باعث کاهش عملکرد، دشواری در برداشت و کاهش کیفیت دانه می شود (Jhala et al., 2014). در هندوستان خسارت اقتصادی ناشی از علفهای هرز در 10 گیاه اصلی زراعی سالانه 11 میلیارد دلار برآورد شده است که بالغ بر 3/25 درصد این خسارت مربوط به ذرت است (thor>Gharde</Author><Year>2018</Year><RecNum>4</RecNum><DisplayText>(Gharde, Singh et al. 2018)</DisplayText><record><rec-number>4</rec-number><foreign-keys><key app="EN" db-id="xzef0pddbw2207evtzgpavzrez2vedav9ssv" timestamp="1614842213">4</key></foreign-keys><ref-type name="Journal Article">17</ref-type><contributors><authors><author>Gharde, Y.</author><author>Singh, P. K.</author><author>Dubey, R. P.</author><author>Gupta, P. K.</author></authors></contributors><titles><title>Assessment of yield and economic losses in agriculture due to weeds in India</title><secondary-title>Crop Protection</secondary-title></titles><periodical><full-title>Crop Protection</full-title></periodical><pages>12-18</pages><volume>107</volume><dates><year>2018</year><pub-dates><date>May</date></pub-dates></dates><isbn>0261-2194</isbn><accession-num>WOS:000427209000002</accession-num><urls><related-urls><url><Go to ISI>://WOS:000427209000002</url></related-urls></urls><electronic-resource-num>10.1016/j.cropro.2018.01.007</electronic-resource-num></record></Cite></EndNote>Gharde et al., 2018). کاهش عملکرد ذرت ناشی از تراکم 8 بوته تاج خروس پالمر (Amaranthus palmeri) در متر ردیف ذرت 91 درصد گزارش شده است (/Author><Year>2003</Year><RecNum>11</RecNum><DisplayText>(Massinga, Currie et al. 2003)</DisplayText><record><rec-number>11</rec-number><foreign-keys><key app="EN" db-id="xzef0pddbw2207evtzgpavzrez2vedav9ssv" timestamp="1615059347">11</key></foreign-keys><ref-type name="Journal Article">17</ref-type><contributors><authors><author>Massinga, R. A.</author><author>Currie, R. S.</author><author>Trooien, T. P.</author></authors></contributors><titles><title>Water use and light interception under Palmer amaranth (Amaranthus palmeri) and corn competition</title><secondary-title>Weed Science</secondary-title></titles><periodical><full-title>Weed Science</full-title></periodical><pages>523-531</pages><volume>51</volume><number>4</number><dates><year>2003</year><pub-dates><date>Jul-Aug</date></pub-dates></dates><isbn>0043-1745</isbn><accession-num>WOS:000184390400007</accession-num><urls><related-urls><url><Go to ISI>://WOS:000184390400007</url></related-urls></urls><electronic-resource-num>10.1614/0043-1745(2003)051[0523:wualiu]2.0.co;2</electronic-resource-num></record></Cite></EndNote>Massinga et al., 2003).
کنترل علفهای هرز در ذرت به شیوه های مختلفی انجام می گیرد که پرکاربردترین آنها کنترل شیمیایی و مکانیکی (کولتیواسیون) یا تلفیقی از این دو روش است (Vasileiadis et al., 2015). استفاده از علفکشها توسط اکثریت کشاورزان ذرتکار در ایالات متحده و سایر نقاط جهان به دلیل مؤثر بودن و اقتصادی بودن رایج است. علفکشها به صورت قبل از کشت، قبل از سبز شدن و پس از سبز شدن بکار می روند (Jhala et al., 2014).
در بین علفکشهای موجود ذرت، آترازین به عنوان علفکش پایه در برنامههای کنترل علفهای هرز در ایالات متحده محسوب می شود. علفکش آترازین از جمله علفکشهایی است که پس از سبز شدن نیز به دلیل اثر تماسی خوب، اکثر علفهای هرز پهنبرگ یکساله و برخی از علفهای هرز باریکبرگ یکساله نظیر سوروف (Echinochloa crus-galli) را کنترل میکند. کاربرد آترازین ده روز پس از کشت ذرت باعث کاهش معنیدار وزن خشک علفهای هرز و افزایش معنیدار عملکرد دانه در واحد سطح شده است (Moinuddin et al., 2018). آترازین در کنترل برخی از علفهای هرز نظیر سوروف، گونههای دمروباهی (Setaria faberi و Setaria pulmila)، توق (Xanthium strumarium)، داتوره (Datura stramonium)، سلمه (Chenopodium album)، تاجخروس ریشهقرمز (Amaranthus retroflexus) و خرفه (Portulaca oleracea) مؤثر است .(Richburg, 2019).
در ذرت شیرین تیمارهای استاندارد دارای هر دو علفکش آترازین و مزوتریون در کاربرد پس رویشی، مؤثرترین تیمارهای کنترل علفهای هرز در طول فصل رشد (95 درصد کنترل) بودند. کاربرد آترازین بصورت پس رویشی باعث کاهش ریسک عملکرد ضعیف سایر علفکشها در تیمارهای دارای آترازین شده است (Arslan et al., 2016). در ارزیابی تیمارهای مختلف علفکش برای کنترل علفهای هرز ذرت، حداکثر عملکرد دانه ذرت از دو تیمار آترازین+ آلاکلر، به ترتیب 1+44/2 و 5/1+92/1 کیلوگرم ماده فعال در هکتار به دست آمد (Bijanzadeh and Ghadiri, 2006). آترازين به تنهايي در سال 2013 در دو منطقهی Taylor و Ganado موجب تولید 5586 و 7695 کیلوگرم دانه ذرت در هکتار شده است، در صورتی که در تیمار کنترل (بدون کاربرد علفکش) در دو منطقه ذکر شده تولید دانهی ذرت به ترتیب 4506 و 6816 کیلوگرم در هکتار بدست آمد (Janak and Grichar, 2016).
علفکش توفوردی به مدت 70 سال است که در کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرد و هنوز هم جایگاه مهمی در کنترل علفهای هرز دارد. گیاهان هرز یکساله در خانوادههای Asteraceae، Fabaceae، Brassicaceae و Convolvulaceae جزو حساسترین علفهایهرز به توفوردی محسوب میشوند. در صورتی که خانوادههای Polygonaceae، Lamiaceae و Solanaceae تحمل بیشتری دارند. در خانوادهی Chenopodiaceae علفهرز سلمه کاملاً حساس و جاروی روستایی (Bassia) متحمل است. علفهای هرز در جنس Amaranthus معمولاً در غلظتهای بالای توفوردی بهخوبی کنترل میشوند (Peterson et al., 2016). مخلوط توفوردی و ام. سی. پی. ای به میزان 360 گرم توفوردی و 315 گرم ام. سی. پی. ای در هکتار (یک لیتر فرمولاسیون تجاری توفوردی ام. سی. پی. ای SL 5/67 درصد) در سال 2001 منجر به 158 درصد افزایش در عملکرد دانهی ذرت در هکتار نسبت به تیمار بدون کنترل علفهای هرز شد (Bijanzadeh and Ghadiri, 2006).
کولتیواسیون بین ردیفها برای کنترل علفهای هرز پس از کشت ذرت بکار می رود. در این نوع کولتیواسیون، تنظیم کولتیواتور اهمیت زیادی دارد. تنظیم باید بهگونهای باشد که حداکثر کنترل علفهای هرز و حداقل خسارت به گیاه زراعی محقق شود (Jhala et al., 2014). تحقیقات نشان میدهد عملکرد دانهی ذرت حتی زمانی که علفهای هرز توسط روش شیمیایی پیشرویشی کنترل شدند، به یک تا دوبار کولتیواسیون پاسخ مثبت داده است. یکبار کولتیواتور عملکرد دانه ذرت را 12 درصد (936 کیلوگرم در هکتار) و دوبار کولتیواتور 1/28 درصد (2194 کیلوگرم در هکتار) در مقایسه با تیمارهای بدون کولتیواتور افزایش داد. عمل کولتیواتور در سست کردن خاک، محیط مناسبتری را برای رشد ذرت فراهم کرده، باعث افزایش عملکرد حتی در کرتهای دارای تیمار علفکش سراسری شده است (Svečnjak et al., 2009).
در مجموع، با توجه به مرسوم نبودن مصرف علفکش آترازین در ذرت بهصورت کاربرد پس رویشی، جمعآوری اطلاعات در این زمینه مفید به نظر میرسد. لذا استفادهی پس رویشی آترازین در اختلاط با علفکش توفوردی ام. سی. پی. ای در غلظت های پایین و در تلفیق با کولتیواتور ممکن است علاوه بر کنترل مؤثر علفهای هرز، نقش مهمی در افزایش طیف کنترل علفهای هرز و کاهش مصرف سموم علفکش داشته باشد که از اهداف این پژوهش است.
مواد و روشها
این پژوهش در مزرعهی آموزشی و تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1400 انجام شد. عامل اصلی شامل کولتیواتور در سه سطح: بدون کولتیواتور، یک بار کولتیواتور و دو بار کولتیواتور (به ترتیب C1،C2 و C3) و عوامل فرعی شامل ترکیب تیماری کاربرد پسرویشی علفکشهای تجاری آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای به صورت فاکتوریل بود، که در آن آترازین بصورت پودر وتابل تجاری 80 درصد با سه سطح صفر، یک کیلوگرم و دو کیلوگرم در هکتار (به ترتیب A1، A2 و A3) و توفوردی ام. سی. پی. ای بصورت مایع SL 5/67 درصد با سه سطح صفر، 750 و 1500 میلی لیتر در هکتار (به ترتیب T1، T2 و T3) بکار رفت. به منظور افزایش اثر تماسی علفکش آترازین در تیمارهای دارای این علفکش از روغن با پایه نفتی شرکت غزال شیمی به میزان یک لیتر در هکتار استفاده شد.
کود فسفره با توجه به آزمایش خاک به شکل سوپرفسفات تریپل به مقدار 150 کیلوگرم در هکتار قبل از عملیات خاکورزی روی زمین پخش شد. پس از آماده سازی زمین، در تاریخ 13/3/1400، با ردیف کار پنوماتیکی ساخت شرکت تراشکده کشت ذرت رقم «سینگل کراس 704» انجام شد. فاصله بین ردیفها 70 سانتیمتر، فاصله بذور روی ردیف 11 سانتیمتر، عرض هر کرت 8/2 متر (4 ردیف ذرت) و طول آن 6 متر و فاصله بین بلوکها 2 متر در نظر گرفته شد. تاریخ اولین آبیاری 19/3/1400 و آبیاری های بعدی به فواصل زمانی هر 4 روز یکبار (مدت زمان آن با توجه به مرحله رشد و نیاز ذرت از 2 ساعت تا 8 ساعت تغییر می کرد) انجام شد. کوددهی مرحلهی داشت توسط ونتوری و از طریق شبکه آبیاری طرح و با توجه به مرحله رشدی ذرت و آزمایش خاک به مقدار 510 کیلوگرم در هکتار کود اوره و 48 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاس قابل حل در آب انجام شد.
با توجه به روش آبیاری قطره ای (تیپ) و سبز خوب و یکنواخت بذور کشت شده در همه کرتها، تراکم ذرت در مرحلهی دو برگ حقیقی ذرت (مشاهده یقهی کامل و مشخص در دو برگ) در حدود 120 هزار بوته در هکتار برآورد شد. علفهایهرز در مرحلهی دو برگ حقیقی ذرت شناسایی شدند.
تیمارهای کولتیواتور در مراحل سهبرگی و چهاربرگی ذرت به ترتیب در تاریخ 7/4/1400 و 13/4/1400 (ارتفاع تقریبی 20 و 30 سانتی متری ذرت) با کولتیواتور انگشتی تراکتوری انجام شد. سمپاشی با سمپاش الکتریکی پشتی مزرعه دانشکده با نازل بادبزنی در فشار 5/2 بار و با حجم 400 لیتر در هکتار در مرحلهی بین سهبرگی و چهاربرگی ذرت در تاریخ 10/4/1400 صورت گرفت. ارزیابی چشمی درصد کنترل علفهای هرز و نمره مربوط به آن توسط علفکشها بر اساس جدول 1 (Boutin et al., 1993) در تاریخ 20/4/1400 انجام شد. چون در این روش هدف ارزیابی اثر علفکشها بود، برای جلوگیری از تداخل اثر کولتیواتور، تنها علفهای هرز در شعاع 20 سانتی متری دو طرف ردیفهای کشت ذرت که تحت تأثیر کولتیواتور قرار نگرفته بودند، مبنای ارزیابی چشمی قرار گرفتند.
نمونهگیری از سطح یک مترمربع ذرت (تقریباً 143 سانتی متر فاصله روی ردیف) در مرحلهی شروع سفت شدن دانه انجام شد و در مورد ذرت صفات قطر ساقه، سطح برگ، وزن خشک بلال، وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ و وزن خشک کل بوته اندازه گیری شد. اندازه گیری قطر ساقه با کولیس ورنیه و اندازه گیری وزن تر و وزن خشک (پس از خشک کردن در آون 72 درجه سانتی گراد طی 48 ساعت) با ترازوی دیجیتال با دقت یک گرم انجام شد.
تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات بدست آمده و رسم نمودارها توسط نرم افزارهای SPSSنسخه 19 و محیط Excel نسخه 15 انجام شد. مقایسه میانگینها بر اساس آزمون دانکن انجام گرفت.
جدول 1- ارزیابی چشمی علفهرز در معرض علفكش (Boutin et al., 1993)
Table 1. Visual assessment of weed exposed to herbicide
نتایج و بحث
شناسایی علفهایهرز
شناسایی علفهایهرز در مرحله دو برگ حقیقی ذرت انجام شد. علفهایهرز پهنبرگ و باریکبرگ مزرعه تحت آزمایش و خصوصیات آنها در جدول 2 آمده است. پراکندگی گونههای علفهرز در هر کرت آزمایشی بسیار غیریکنواخت بود، با این حال تراکم گونه های علفهرز پهنبرگ در حدود 20 بوته در مترمربع و تراکم گونههای علفهرز باریکبرگ در حدود 15 بوته در مترمربع برآورد شد.
جدول 2- علفهای هرز موجود در مزرعه ذرت و خصوصيات آنها
Table 2. Weeds in the corm field and their characteristics
نام فارسی Persian name | نام علمی Scientific name | خانواده Family | شکل برگ leaf shape | چرخهی زندگی Life cycle | مسیر فتوسنتزی Photosynthetic pathway | تراکم Density | فراوانی نسبی Relative Frequency |
پنیرک | Malva neglecta | Mavaceae | پهنبرگ | یکساله | سهکربنه | 1 | 2.9 |
پیچک صحرایی | Convolvulus arvensis | Convolvulaceae | پهنبرگ | چندساله | سهکربنه | 0.5 | 1.4 |
تاج خروس رونده | Amaranthus blitoides | Amaranthaceae | پهنبرگ | یکساله | چهارکربنه | 2 | 5.7 |
تاج خروس ریشه قرمز | Amaranthus retroflexus | Amaranthaceae | پهنبرگ | یکساله | چهارکربنه | 4 | 11.4 |
توق | Xanthium strumarium | Asteraceae | پهنبرگ | یکساله | سهکربنه | 2 | 5.7 |
خارخسک | Tribulus terrestris | Zygophillaceae | پهنبرگ | یکساله | سهکربنه | 1 | 2.9 |
ختمی سه رنگ | Sinapis arvensis | Malvaceae | پهنبرگ | یکساله | سهکربنه | 1 | 2.9 |
خرفه | Portulaca oleracea | Portulcaceae | پهنبرگ | یکساله | چهارکربنه | 5 | 14.3 |
داتوره | Datura stramonium | Solanaceae | پهنبرگ | یکساله | سهکربنه | 2 | 5.7 |
سلمه | Chenopodium album | Chenopodiaceae | پهنبرگ | یکساله | سهکربنه | 1 | 2.9 |
اویارسلام زرد | Cyperus esculentus | Cyperaceae | باریکبرگ | یکساله | سهکربنه | 0.5 | 1.4 |
دمروباهیکشیده | Alopecurus myosuroides | Poaceae | باریکبرگ | یکساله | سهکربنه | 4 | 11.4 |
سوروف | Echinochloa crus-galli | Poaceae | باریکبرگ | یکساله | چهارکربنه | 6 | 17.1 |
علف خرچنگ | Digitaria ciliaris | Poaceae | باریکبرگ | یکساله | سهکربنه | 5 | 14.3 |
ارزیابی چشمی کنترل علفهایهرز
همانگونه که انتظار می رفت، تأثیر علفکش توفوردی در کنترل علفهای هرز باریکبرگ در تیمارهای بدون آترازین، صفر بود. در غیاب کاربرد آترازین در تیمار A1T3 (صفر آترازین و 5/1 لیتر در هکتار توفوردی ام. سی. پی. ای)، درصد کنترل علفهایهرز پهنبرگ سه برابر تیمار A1T2 (صفر آترازین و 750 میلیلیتر در هکتار توفوردی ام. سی. پی. ای) بود (جدول 3). زیرا با توجه به حجم سمپاشی (400 لیتر در هکتار) در سطح 75/0 لیتر توفوردی در هکتار، غلظت علفکش به شدت کاهش یافته است، به طوری که به غیر از بعضی از علفهایهرز پهنبرگ حساس نظیر سلمه و توق، تأثیر کمی در کنترل سایر علفهایهرز پهنبرگ نظیر خرفه، تاج خروس رونده، تاج خروس ریشه قرمز و داتوره داشته است. در تیمار A1T3 (صفر آترازین و 5/1 لیتر در هکتار توفوردی ام. سی. پی. ای) کنترل علفهایهرز پهنبرگ 90 درصد بود، و بیشتر علفهای هرز کنترل نشده گونههای خرفه و تاج خروس رونده بودند (جدول 3).
جدول 3- نمره چشمی درصد کنترل علفهای هرز تحت تأثیر علفکشهای آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای
Table 3. Visual rating of weed control percentage affected Atrazine (A) and 2,4-D M.C.P.A (T) herbicides
آترازین Atrazine | توفوردی ام. سی. پی. ای 2,4-D M.C.P.A | علف های هرز پهنبرگ Broad leaf weeds | نمره Rating | علف های هرز باریکبرگ Narrow leaf weeds | نمره |
A1 | T1 | 0 | 0 | 0 | 0 |
A1 | T2 | 30 | 3.2 | 0 | 0 |
A1 | T3 | 90 | 7.6 | 0 | 0 |
A2 | T1 | 40 | 4.3 | 35 | 3.8 |
A2 | T2 | 50 | 4.6 | 35 | 3.8 |
A2 | T3 | 100 | 9 | 35 | 3.5 |
A3 | T1 | 80 | 6.6 | 60 | 5 |
A3 | T2 | 100 | 9 | 60 | 5 |
A3 | T3 | 100 | 9 | 60 | 5 |
آترازین (A1 صفر، :A2 1 کیلوگرم در هکتار، :A3 2 کیلوگرم در هکتار). توفوردی ام. سی. پی. ای (:T1 صفر، :T2 750 میلیلیتر در هکتار، :T3 5/1 لیتر در هکتار).
Atrazine (A1: zero, A2: 1 kg/ha, A2: 2 kg/ha). 2,4-D M.C.P.A (T1: zero, T2: 750 ml/ha, T2: 1.5 l/ha).
در تیمار A3T1 (2 کیلوگرم در هکتار آترازین و صفر توفوردی ام. سی. پی. ای) کنترل علفهای هرز پهنبرگ 80 درصد بود (جدول 3)، که دلیل آن اثر تماسی علفکش آترازین پس از کاشت در کنترل علفهای هرز و عدم پوشش مناسب روی علفهای هرز پهنبرگ با ارتفاع زیاد بود، به طوری که اضافه کردن 75/0 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای در هکتار (تیمار A3T2؛ 2 کیلوگرم در هکتار آترازین و 75/0 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای) به دلیل اثر هورمونی این علفکش (عدم نیاز به پوشش کامل روی علفهای هرز پهنبرگ) موجب کنترل 100 درصدی علفهای هرز پهنبرگ شد (جدول 3).
در هیچ یک از تیمارهای سطح سوم آترازین (2 کیلوگرم در هکتار) شامل A3T1 (2 کیلوگرم در هکتار آترازین و صفر توفوردی ام. سی. پی. ای)، A3T2 (2 کیلوگرم در هکتار آترازین و 75/0 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای) و A3T3 (2 کیلوگرم در هکتار آترازین و 5/1 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای) کنترل علفهای هرز باریکبرگ 100 درصد نبود، که دلیل اصلی آن تأثیر بسیار ضعیف کاربرد پس رویشی آترازین روی علفخرچنگ و دمروباهی کشیده بود (تنها برخی از گیاهچههای بسیار کوچک کنترل شدند). با این حال، سوروف در کلیه مراحل رشدی از گیاهچههای کوچک تا مرحله پنجهزنی به خوبی کنترل شد (جدول 3). تحقیقات نشان داده است که علفکش آترازین از جمله علفکشهایی است که پس از سبز شدن نیز به دلیل اثر تماسی خوب، اکثر علفهای هرز پهنبرگ یکساله و برخی از علفهای هرز باریکبرگ یکساله نظیر سوروف را کنترل میکند. به طوری که کاربرد آترازین ده روز پس از کشت ذرت باعث کاهش معنیدار وزن خشک علفهای هرز در واحد سطح شده است (Moinuddin et al., 2018).
در سطح دوم کاربرد علفکش آترازین (یک کیلوگرم در هکتار) شامل A2T1 (1 کیلوگرم در هکتار آترازین و صفر توفوردی ام. سی. پی. ای)، A2T2 (1 کیلوگرم در هکتار آترازین و 75/0 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای) و A2T3 (1 کیلوگرم در هکتار آترازین و 5/1 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای)، ارزیابی درصد کنترل علفهای هرز باریکبرگ ثابت و 35 درصد بود که شامل اثر تماسی آترازین روی گیاهچههای سوروف (قبل از پنجه زنی) بود. آترازین در این سطح کاربرد روی گیاهچههای سوروف در مرحله پنجه زنی به دلیل افزایش ارتفاع گیاهچهها و در نتیجه عدم پوشش کافی سمپاشی و پایین بودن غلظت آترازین، اثر ناچیزی داشت و همچنین روی گیاهچههای علفخرچنگ و دمروباهی کشیده در هر مرحله رشدی که قرار داشتند، بیاثر بود. در مجموع، تیمار سطح دوم آترازین بدون توفوردی (A2T1) بر تیمار سطح دوم توفوردی بدون آترازین (A1T2) از منظر کنترل علفهای هرز باریکبرگ و پهنبرگ برتری داشت (جدول 3).
اثر تیمارهای کولتیواتور، آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای بر صفات رشدی مرحلهی برداشت ذرت نظیر قطر ساقه، ارتفاع بوته، وزن خشک برگ، وزن خشک بلال، وزن خشک ساقه، وزن خشک کل و شاخص سطح برگ معنیدار بود (جدول 4). بر اساس مقایسه میانگین وزن خشک کل ذرت، بین سطوح مختلف کولتیواتور اختلاف معنیداری وجود داشت، با این حال با افزایش تعداد کولتیواتور از یک بار به دو بار، از شدت تأثیر آن کاسته شد. به طوری که یک و دو بار کولتیواتور به ترتیب موجب 6/14 و1/21 درصد افزایش وزن خشک کل ذرت نسبت به تیمار بدون کولتیواتور شد (شکل 1).
جدول 4- تجزیه واریانس اثر سطوح علفکشهای آترازین، توفوردی ام. سی. پی. ای و سطوح کولتیواتور روی صفات ذرت علوفهای
منابع تغییر S.O.V | درجه آزادی DF | قطر ساقه Stem diameter | ارتفاع Height | وزن خشک برگ Leaf dry weight | وزن خشک بلال Ear dry weight | وزن خشک ساقه Stem dry weight | وزن خشک کل Total dry weight | شاخص سطح برگ L.A.I |
بلوک (Block) | 2 | 47.8** | 4.8ns | 6448** | 247989.3** | 3154.4** | 296845.5** | 1.3** |
کولتیواتور (Cultivator) | 2 | 99.5** | 4472.9** | 27049** | 853445.9** | 260282.1** | 2555051.8** | 5.6** |
خطای کرت اصلی Main plot error | 4 | 0.1ns | 5.4ns | 16ns | 853.5ns | 13.9ns | 1015.6ns | 0.003ns |
آترازین (Atrazine) | 2 | 124.7** | 17.5** | 100692** | 1073060.1* | 669475.3** | 4641376.3** | 20.8** |
آترازین×کولتیواتور Cultivator×Atrazine | 4 | 0.1ns | 12.8ns | 80ns | 2768.2ns | 1775.6ns | 10277.8ns | 0.017ns |
توفوردی ام. سی. پی. ای 2,4-D M.C.P.A | 2 | 172.3** | 20.7** | 173544** | 2588000.9** | 660749** | 8029230.7** | 35.8** |
توفوردی ام. سی. پی. ای×کولتیواتور Cultivator×2,4-D M.C.P.A | 4 | 0.2ns | 19ns | 150ns | 6808.3ns | 1734.9ns | 18291.2ns | 0.031ns |
آترازین× توفوردی ام. سی. پی. ای 2,4-D M.C.P.A×Atrazine | 4 | 19.5ns | 4.2ns | 28103* | 449050.5ns | 105666.8* | 1249174.7ns | 5.8ns |
کولتیواتور×آترازین× توفوردی ام. سی. پی. ای Atrazine×Cultivator×2,4-D M.C.P.A | 8 | 0.2ns | 1.8ns | 25ns | 835.5ns | 179.2ns | 1648.7ns | 0.005ns |
خطای کرت فرعی Sub plot error | 48 | 9 | 2.7 | 6635 | 275186.9 | 38939.9 | 608417.1 | 1.4 |
CV (%) ضریب تغییرات |
| 11.5 | 37 | 19 | 30 | 20 | 25 | 18.8 |
Table 4- ANOVA for the effects of Atrazine, 2,4-D M.C.P.A and cultivator levels on Corn silage traits
ns، ** و * به ترتیب عدم معنی داری، معنی داری در سطوح احتمال 1 و 5 درصد.
ns, ** and *: non-significant, significant at p≤0.01 and p≤0.05, respectively.
شکل 1- وزن خشک کل بوته ذرت تحت تأثیر تیمار کولتیواتور. :C1بدون کولتیواتور، :C2 1 بار کولتیواتور، :C3 2 بار کولتیواتور. حروف غیر مشابه در هر ستون بیانگر اختلاف معنی دار بر اساس آزمون دانکن در سطح 1% میباشد
Figure 1- Effect of cultivator on corn total dry weight. C1: no cultivator, C2: Once the cultivator, C3: Twice the cultivator. Dissimilar letter in each column indicates significant difference at 1% level based on Duncan’s Test.
اثر متقابل کولتیواتور با آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای بر وزن خشک کل ذرت معنیدارد نبود (جدول 4). با توجه به روش آبیاری طرح (قطره ای تیپ)، بیشترین تراکم علفهای هرز در شعاع 20 سانتی متری در دو طرف ردیفهای کشت ذرت (محل قرار گرفتن تیپ) مشاهده شد. تحقیقات نشان میدهد، عملکرد دانه ذرت با هر بار کولتیواسیون (تا سه بار) به دلیل بهبود کنترل علفهای هرز افزایش یافته است. عملکرد دانه ذرت حتی زمانی که علفهای هرز توسط روش شیمیایی پیش رویشی کنترل شدند، به یک تا دو بار کولتیواسیون پاسخ مثبت داده است، یک بار کولتیواتور عملکرد دانه ذرت را 12 درصد (936 کیلوگرم در هکتار) و دو بار کولتیواتور 1/28 درصد (2194 کیلوگرم در هکتار) در مقایسه با تیمارهای بدون کولتیواتور افزایش داد. یکی از دلایل بهبود عملکرد ذرت در کرتهای دارای تیمار کولتیواتور، احتمالاً کنترل علفهای هرز بوده است، چنان که کرتهای دارای تیمار کولتیواتور علفهرز کمتری تولید کردند. عمل کولتیواتور با سُست کردن خاک، محیط مناسب تری را برای رشد ذرت فراهم کرده، باعث افزایش عملکرد حتی در کرتهای دارای تیمار علفکش سراسری شده است (Svečnjak et al., 2009).
در این آزمایش در تیمار بدون علفکش، کولتیواتور تمامی علفهای هرز باریکبرگ و پهنبرگ بین خطوط کشت را بصورت مؤثری کنترل کرد، با این حال تأثیری در کنترل علفهای هرز روی خطوط کشت نداشت. در کرتهایی که تنها دارای تیمار علفکش توفوردی ام. سی. پی. ای بودند، کولتیواتور تنها عامل کنترل مؤثر علفهای هرز باریکبرگ سوروف، علفخرچنگ و دم روباهی کشیده در بین خطوط کشت بود. تأثیر کولتیواتور بر میانگین وزن خشک برگ، وزن خشک بلال، وزن خشک ساقه، شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته و قطر ساقه ذرت مشابه وزن خشک کل بوته بود (جدول 4).
اثر آترازین بر وزن خشک کل بوته ذرت در سطح یک درصد معنیدار بود کاربرد آترازین به مقدار یک و دو کیلوگرم در هکتار به ترتیب موجب تولید 8/3604 و 3/3058 وزن خشک کل در مترمربع (به ترتیب 29 و 6/9 درصد افزایش در وزن خشک کل ذرت نسبت به تیمار بدون آترازین) شد (شکل 2). آترازین به مقدار یک کیلوگرم در هکتار موجب افزایش معنیدار وزن خشک کل شد، با این حال افزایش مقدار آترازین به دو کیلوگرم در هکتار باعث کاهش وزن خشک کل نسبت به کاربرد یک کیلوگرم آترازین در هکتار شد. وزن خشک کل در سطح دو کیلوگرم آترازین در هکتار بیشتر از سطح صفر بود، ولی از نظر آماری معنیدار نشد (شکل 2).
شکل 2 – تأثیر تیمار آترازین بر وزن خشک کل بوته ذرت. :A1 صفر، :A2 1 کیلوگرم در هکتار، :A3 2 کیلوگرم در هکتار. حروف غیر مشابه هر ستون بیانگر اختلاف معنیدار بر اساس آزمون دانکن در سطح 1% میباشد.
Figure 2- Effect of Atrazine on corn total dry weight. A1: zero, A2: 1 kg/ha, A3: 2 kg/ha. Dissimilar letter in each column indicates significant difference at 1% level based on Duncan’s Test.
تأثیر منفی و پایدار کاربرد پس رویشی آترازین بر ذرت در منابع علمی گزارش نشده است، با این حال پس از کاربرد آترازین در مرحلهی ارتفاع یک متری ذرت، به دلیل آبیاری نامناسب، ذرت دچار تنش خشکی موقت شده که احتمالاً این تنش موقت باعث تأثیر منفی آترازین (در غلظت بالا) بر وزن خشک کل ذرت شده است (شکل 2).
تأثیر آترازین بر میانگین وزن خشک برگ، بلال، ساقه ذرت و شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته و قطر ساقه مشابه وزن خشک کل بوته بود (جدول 4). تحقیقات نشان داده است که کاربرد آترازین ده روز پس از کشت ذرت باعث کاهش معنیدار وزن خشک علفهای هرز و افزایش معنیدار عملکرد دانه در واحد سطح شده است (Moinuddin et al. 201). آترازین به تنهایی در غلظتهای 1 و 5/1 کیلوگرم ماده فعال در هکتار به ترتیب موجب 173 و 176 درصد افزایش در عملکرد دانه ذرت در هکتار نسبت به تیمار بدون کنترل علفهای هرز شد (Bijanzadeh and Ghadiri, 2006). آترازين تنها در سال 2013 در دو منطقه Taylor و Ganado موجب تولید 5586 و 7695 کیلوگرم دانه ذرت در هکتار شده است در صورتی که در تیمار کنترل (بدون کاربرد علفکش) در دو منطقه ذکر شده تولید دانه ذرت به ترتیب 4506 و 6816 کیلوگرم در هکتار بود (Janak and Grichar, 2016).
در این آزمایش آترازین بویژه در غلظت بالا، تأثیر خوبی روی کنترل علفهای هرز پهنبرگ کوچک (تا ارتفاع 15 سانتی متر) داشت، با این حال به دلیل عدم پوشش کامل، تأثیر کمتری بر روی علفهای هرز پهنبرگ با ارتفاع زیاد داشت و اختلاط با توفوردی باعث بهبود عملکرد آن شد. تأثیر آترازین بویژه در غلظت بالا به تنهایی یا در اختلاط با توفوردی روی سوروف خوب بود و تقریباً تمامی سوروف های با ارتفاع کمتر از 15 سانتی متر که اغلب در مرحله پنجه زنی بودند، کنترل شدند. آترازین حتی در غلظت بالا تأثیر ضعیفی روی علف خرچنگ و دم روباهی کشیده داشت و تعداد کمی از گیاهچه های کوچک این علف های هرز (با ارتفاع کمتر از 5 سانتی متر) را کنترل کرد. تحقیقات نشان داده است علف کش آترازین از جمله علفکش هایی است که پس از سبز شدن نیز به دلیل اثر تماسی خوب، اکثر علفهای هرز پهنبرگ یکساله و برخی از علفهای هرز باریکبرگ یکساله نظیر سوروف را کنترل میکند. آترازین برای فعال شدن و اثر روی علفهای هرز در حال سبز شدن درون خاک، به فاصله زمانی 7 الی 10 روز پس از کاربرد نیاز به باران یا آبیاری دارد. کاربرد پیش رویشی آترازین باعث کنترل طیف وسیعی از علفهای هرز تا سه هفته پس از کاربرد میشود. کاربرد آترازین ده روز پس از کشت ذرت باعث کاهش معنیدار وزن خشک علفهای هرز و افزایش معنیدار عملکرد دانه در واحد سطح شده است (Moinuddin et al., 2018).
اثر توفوردی ام. سی. پی. ای بر وزن خشک کل بوته ذرت در سطح یک درصد معنیدار بود (جدول 4). کاربرد توفوردی توفوردی ام. سی. پی. ای به مقدار 75/0 و 5/1 لیتر در هکتار به ترتیب موجب تولید 3143 و 3701 گرم وزن خشک کل بوته در متر مربع (20 و 42 درصد افزایش در وزن خشک کل ذرت) شد. افزایش کاربرد مقدار توفوردی ام. سی. پی. ای از 75/0 لیتر به 5/1 لیتر در هکتار باعث کاهش درصد تأثیر نشد (شکل 3). تحقیقات نشان داده است که مخلوط 360 گرم توفوردی و 315 گرم ام. سی. پی. ای در هکتار (یک لیتر فرمولاسیون تجاری توفوردی ام. سی. پی. ای SL 5/67 درصد) منجر به 158 درصد افزایش در عملکرد دانه ذرت در هکتار نسبت به تیمار بدون کنترل علفهای هرز شد (Bijanzadeh and Ghadiri, 2006).
شکل 3 – وزن خشک کل بوته ذرت تحت تأثیر تیمار علف کش توفوردی ام. سی. پی. ای. :T1 صفر، :T2 750 میلی لیتر در هکتار، :T3 5/1 لیتر در هکتار. حروف غیر مشابه هر ستون بیانگر اختلاف معنی دار بر اساس آزمون دانکن در سطح 1% میباشد.
Figure 3- Effect of 2,4-D M.C.P.A on corn total dry weight. T1: zero, T2: 750 ml/ha, T3: 1.5 l/ha. Dissimilar letter in each column indicates significant difference at 1% level based on Duncan’s Test.
تأثیر توفوردی ام. سی. پی. ای بر میانگین وزن خشک برگ، بلال، ساقه ذرت و شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته و قطر ساقه مشابه وزن خشک کل بوته بود (جدول 4). تیمار 75/0 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای در هکتار به تنهایی تأثیر خوبی روی علف های هرز سلمه و توق داشت و آنها را کنترل کرد، ولی روی پهنبرگ هایی نظیر تاج خروس ریشه قرمز و داتوره تأثیر کمتری داشت. تأثیر این غلظت از توفوردی ام. سی. پی. ای روی خرفه کمتر از تاج خروس ریشه قرمز و داتوره بود. تیمار 5/1 لیتر در هکتار توفوردی ام. سی. پی. ای به خوبی تمامی علفهای هرز پهنبرگ را کنترل کرد. اختلاط توفوردی ام. سی. پی. ای به مقدار 75/0 یا 5/1 لیتر در هکتار با آترازین موجب بهبود کنترل علفهای هرز پهنبرگ با ارتفاع بیش از 15 سانتی متر شد (جدول 3).
اثر متقابل سهگانهی کولتیواتور، آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای بر صفات اندازه گیری شده در ذرت معنیدار نبود (جدول 4). با این حال بیشترین وزن خشک کل بوته ذرت از کاربرد همزمان دو بار کولتیواتور، یک کیلوگرم آترازین و 5/1 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای در هکتار (C3A2T3) و کمترین وزن خشک کل بوته ذرت در تیمار شاهد C1A1T1 (بدون کولتیواتور، صفر آترازین و صفر توفوردی ام. سی. پی. ای) بدست آمد (شکل 4).
شکل 4 – اثرات متقابل سه گانه تیمارهای کولتیواتور، علف کش آترازین و علف کش توفوردی ام. سی. پی. ای. بر وزن خشک کل بوته ذرت. :C1 بدون کولتیواتور، :C2 1 بار کولتیواتور، :C3 2 بار کولتیواتور. :A1 صفر، :A2 1 کیلوگرم در هکتار، :A3 2 کیلوگرم در هکتار. :T1 صفر، :T2 750 میلی لیتر در هکتار، :T3 5/1 لیتر در هکتار. حروف غیر مشابه هر ستون بیانگر اختلاف معنی دار بر اساس آزمون دانکن در سطح 1% است.
Figure 4- Triple Interactions of cultivator, Atrazine and 2,4-D M.C.P.A treatments on corn total dry weight. C1: no cultivator, C2: Once the cultivator, C3: Twice the cultivator. A1: zero, A2: 1 kg/ha, A3: 2 kg/ha. T1: zero, T2: 750 ml/ha, T3: 1.5 l/ha. Dissimilar letter in each column indicates significant difference at 1% level based on Duncan’s Test.
نتیجه گیری کلی
با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، استفاده از تیمارهای کولتیواتور و علفکش و همچنین غلظت کاربرد علفکش ها بسته به گونهی علفهای هرز و حساسیت آنها به علفکش، مرحلهی رشدی علفهای هرز و ذرت، متفاوت خواهد بود. با این حال، استفاده از این تیمارها به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر باعث افزایش معنیدار وزن خشک کل بوته در ذرت علوفهای میشود. حساسترین علفهای هرز پهنبرگ به توفوردی ام. سی. پی. ای سلمه و توق بودند، در صورتی که علفهای هرز خرفه، تاج خروس رونده، تاج خروس ریشه قرمز و داتوره حساسیت کمتری داشتند. در بین علفهای هرز باریکبرگ نیز سوروف نسبت به آترازین حساس بود، در صورتی که علفهای هرز دمروباهی کشیده و علفخرچنگ مقاومت ذاتی داشتند. اثر کولتیواتور، آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای بر وزن خشک ذرت در سطح یک درصد معنیدار بود، به طوری که با افزایش تعداد کولتیواتور در هکتار وزن خشک ذرت افزایش یافت. آترازین به مقدار یک کیلوگرم در هکتار موجب افزایش معنیدار وزن خشک ذرت شد، در حالی که افزایش مقدار آترازین کاهش وزن خشک کل محصول را باعث شد. افزایش مقدار مصرف توفوردی ام. سی. پی. ای نیز وزن خشک کل ذرت را بصورت معنیداری افزایش داد. در مجموع، کاربرد دو بار کولتیواتور، یک کیلوگرم آترازین و 5/1 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای در هکتار، به ترتیب موجب 21، 29 و 42 درصد افزایش در وزن خشک کل ذرت نسبت به تیمار شاهد شد.
فهرست منابع
Arnold, R. N., Smeal, D. and O’Neill. M. 2005. Broadleaf Weed Control in Field Corn with Postemergence Herbicides. Crop Management, 4(1): 1-8.
Arslan, Z., Williams, M., Becker, R., Va, F., Peachey, E. and Rabaey, T. 2016. Alternatives to Atrazine for Weed Management in Processing Sweet Corn. Weed Science, 64(3): 531-539.
Bijanzadeh, E. and Ghadiri, H. 2006. Effect of Separate and Combined Treatments of Herbicides on Weed Control and Corn (Zea mays) Yield. Weed Technology, 20(3): 640-645.
Boutin, C., Freemark, K. E. and Keddy. C. J. 1993. Proposed guidelines for registration of chemical pesticides: Nontarget plant testing and evaluation, No. 145. Environment Canada, Hull, QC, Canada: Canadian Wildlife Service (headquarter).
Gharde, Y., Singh, P. K., Dubey, R. P. and Gupta, P. K. 2018. Assessment of yield and economic losses in agriculture due to weeds in India. Crop Protection, 107: 12-18.
Janak, T. W. and Grichar, W. J. 2016. Weed Control in Corn (Zea mays) as Influenced by Preemergence Herbicides. International Journal of Agronomy 2016 Article 2607671.
Jhala, A. J., Knezevic, S. Z., Ganie, Z. A. Singh, and M. 2014. Integrated Weed Management in Maize. Recent Advances in Weed Management. B. S. Chauhan and G. Mahajan. New York, NY, Springer New York: 177-196.
Massinga, R. A., Currie, R. S. and Trooien, T. P. 2003. Water use and light interception under Palmer amaranth (Amaranthus palmeri) and corn competition. Weed Science, 51(4): 523-531.
Moinuddin, G., Kundu, R., Jash, S., Sarkar, A. and Soren, C. 2018. Efficacy of atrazine herbicide for maize weed control in new alluvial zone of West Bengal. Journal of Experimental Biology and Agricultural Sciences 6(4): 707-716.
Peterson, M. A., McMaster, S. A., Riechers, D. E., Skelton, J. and Stahlman, P. W. 2016. 2,4-D Past, Present, and Future: A Review. Weed Technology, 30(2): 303-345.
Richburg, J. T. 2019. Evaluation of Crop Tolerance and Weed Control in Corn and Grain Sorghum with Atrazine Replacements. Graduate Theses and Dissertations Retrieved from https://Scholarworks.uark.edu/etd/3220.
Soltani, N., Dille, J. A., Burke, I. C., Everman, W. J., VanGessel, M. J., Davis, V. M. and Sikkema, P. H. 2016. Potential Corn Yield Losses from Weeds in North America. Weed Technology, 30(4): 979-984.
Svečnjak, Z., Barić, K., Maćešić, D., Duralija, B. and Gunjača, J. 2009. Integrated weed management for maize crop in Croatia. Bulletin of University of Agricultural Sciences and Veterinary Medicine Cluj-Napoca. Agriculture, 66(1): 505-512.
Vasileiadis, V. P., Otto, S., Van Dijk, W., Urek, G., Leskovsek, R., Verschwele, A., Furlan, L. and Sattin M. 2015. On-farm evaluation of integrated weed management tools for maize production in three different agro-environments in Europe: Agronomic efficacy, herbicide use reduction, and economic sustainability. European Journal of Agronomy, 63: 71-78.
Zarin Kaviani, B., Zeidali, E., Moradi, R. and Zarin Kaviani, K. 2018. Evaluation of the effect of integrated weed management on quantitative and qualitative characteristics of corn, weed density and biomass under Dehloran climatic condition. Applied Field Crops Research, 31(4): 129-150.
Integrated Weed Management by Post Emergence Mixing Application of Atrazine and 2,4-D M.C.P.A in Corn (Zea mays) silage
Introduction
Weed control in corn conducted with various methods including chemical and mechanical or integrated of two mentioned method. Atrazine is basic herbicide for many weed control programs in USA. Atrazine is herbicide with good contact effect can be used as a post-emergence herbicide in corn. 2,4-D yet is an important part of weed control programs in the world and effective for many broad leaves weed control. Herbicides mixture can broaden weed control spectrum in crop such as corn. Herbicides mixture and cultivation caused effective weed control and reduce amount of herbicides application.
In order to evaluate mixing and post emergence application of Atrazine and 2,4-D M.C.P.A on corn silage an experiment conducted in split plot factorial arranged in randomized complete block with three replication. Main factor was cultivation with three level 0, 1 and 2 time per hectare (respectively C1, C2 and C3) and factorial combination of Atrazine and 2,4-D M.C.P.A as a sub factor including Atrazine Wetable powder (%80 active ingredient) with 0, 1 and 2 kg per hectare (respectively A1, A2 and A3) and 2,4-D M.C.P.A soluble liquid (%67.5 active ingredient) with 0, .75 and 1.5 lit per hectare (respectively T1, T2 and T3), petroleum oil with Ghazal Shimi brand as an additive mixed with spraying solution as much as 1 liter per hectare in treatments with Atrazine to increase contact effect of Atrazine post emergence application. In this experiment Cocklebur and Common Lambs quarter were more sensitive broad leaves weeds to 2,4-D M.C.P.A but Purslane, Prostrate pigweed amaranth, Red root pigweed and Jimsonweed were less sensitive. In narrow leaves weeds (grasses) Barnyard grass was sensitive to atrazine whereas Foxtail and Crab grass were tolerate. Effect of Cultivation, Atrazine and 2,4-D M.C.P.A on corn dry matter were significant (α=1%), so that one kilogram Atrazine per hectare caused significant dry matter increase in corn. Increase Atrazine application to two kg per hectare caused decrease in corn dry matter but was more than zero Atrazine and not significant. With increase 2,4-D M.C.P.A application from 0.75 to 1.5 liter per hectare, corn dry matter increased significantly. Interactions between cultivation, Atrazine and 2,4-D M.C.P.A were not significant. In simple effects of treatments, two time cultivator (C2), one kilogram Atrazine (A2) and 1.5 liter 2,4-D M.C.P.A per hectare caused 21, 29 and 42 percent increase in corn dry mater, respectively.
Key words: Chemical control, Cultivator, Mechanical control, Herbicides mixture, Weeds management.
