مؤلّفههای پسااستعماری در اشعار مهدی اخوان ثالث
الموضوعات :
سیده گوهر نوربخش
1
(
دانشجوی دکتری، زبان وادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران
)
عبدالحسین فرزاد
2
(
دانشیار، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
مطالعات پسااستعماری یکی از حوزه های مطالعات جدید در مورد کشورهای موسوم به جهان سوم و نگرشی انتقادی به مجموعه ای از رهیافت های نظری است که با تأکید بر پیامدهای استعمارگرایی به تحلیل گفتمان استعماری می پردازد. ادوارد سعید، بنیان گذار واقعی نظریۀ پسااستعماری در کتاب شرق شناسی اش بر این اصل تکیه دارد که متفکران غربی، عمدتاً تصویر نادرستی از مشرق به مثابۀ دیگری مطرح کرده اند. وی بر این باور بود که پیامدهای استعمارگری در قالب هرج و مرج، کودتا، فساد و جنگ های داخلی و خونریزی تا امروز ادامه یافته است. در ادبیات ایران، مهدی اخوان ثالث از شاعرانی است که روایت گریِ حضور استعمار انگلیس و آمریکا در شعرش آشکارا انعکاس دارد. این مقالۀ توصیفی- تحلیلی بر آن است تا بیان دارد جلوه های پسااستعماری در اشعار اخوان چگونه ظهور می یابد؟ بررسی ها نشان می دهد: اخوان به زبانی نمادین و تمثیلی با تصاویر شاعرانه از استعمار سخن به میان آورده و در اشعارش فضای یأس آمیز بعد از چیرگی استعمار را وصف کرده است
10. براهنی، رضا (1370) اخوان، شعر بزرگ سرزنش جهان، ناگه غروب کدامین ستاره، تهران: بزرگمهر.
مقالات
_||_
