دستوری شدگی و بسط استعاری در اشعار سهراب سپهری
الموضوعات :مریم مرادی 1 , زهرا اکبرینیا 2
1 - استادیار دانشگاه
2 - استادیار دانشگاه
الکلمات المفتاحية: دستوری شدگی, بسط استعاری, جسمی شدگی, نگاشت, طرحواره تصویری,
ملخص المقالة :
چکیده پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل دستوری‌شدگی و بسط‌استعاری در اشعار سهراب سپهری، از منظر زبان‌شناسیِ شناختی (cognitive linguistic) می‌پردازد. در فرایند دستورشدگی، واژگان تبدیل به عناصر دستوری شده به طوری‌که معنا و مفهوم و گاه حتی نحوة تلفظ واژه تابعی از تغییرات کارکردهای صرفی و نحوی واژه خواهد بود. یکی از رویکردهای دستوری شدگی، بسط استعاری است که در دو قلمرو جسمی شدگی و بسط معنایی و انتقال مفهوم از حوزة مبدأ به مقصد در افعال صورت می‌پذیرد. با در نظر گرفتن سرشت استعاری و بوطیقای سورئالیستی شعر سهراب سپهری و بررسی کامل نمونه‌های بسط استعاری در شعر وی، به تحلیل چگونگی باز تولید معنا در دستوری شدگی اعضای بدن، همچنین بسط معنا در حرکت افعال از قلمروهای عینی به انتزاعی و تحلیل نگاشت‌ها میان دو حوزة مبدأ – مقصد پرداخته‌ایم و با توجه به امکانات گسترده‌ی تصویری شعر سهراب نتایج به‌دست آمده به شیوه توصیفی _ تحلیلی با استنادبه بررسی کامل نمونه های دستورشدگی و بسط در هشت کتاب ارائه شده است. کلید واژه: دستوری شدگی، بسط استعاری، جسمی شدگی، طرحواره تصویری، نگاشت
