ارائه مدلی برای ارتقای سرمایه فکری اعضاء هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران

الموضوعات :

فخرالدین احمدی ¹ (دانشجوی دکتری گروه مدیریت آموزشی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران.)
سعید مرادی ² (استادیار، گروه مدیریت آموزشی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران)
اسفندیار دشمن زیاری ³ (گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت،واحد اسلامشهر،دانشگاه آزاد اسلامی،اسلامشهر،ایران.)
نادر برزگر ⁴ (گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت،واحد اسلامشهر،دانشگاه آزاد اسلامی،اسلامشهر،ایران)
لیلا شریفیان ⁵ (گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت،واحد اسلامشهر،دانشگاه آزاد اسلامی،اسلامشهر،ایران.)

تاريخ الإرسال : 23 الإثنين , جمادى الثانية, 1441 تاريخ التأكيد : 07 الأحد , ربيع الثاني, 1442 تاريخ الإصدار : 07 الجمعة , رجب, 1442

الکلمات المفتاحية: دانشگاه آزاد, سرمایه فکری, هیات علمی,

ملخص المقالة :

هدف اصلی مقاله، ارائه مدلی برای ارتقاء سرمایه فکری اعضاء هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی است. تحقیق حاضر رویکرد آمیخته است. در فاز طراحی الگوی اولیه از رویکرد کیفی و در فاز تبیین مدل از رویکرد کمّی بهره برده شد. همچنین، این تحقیق یک مطالعه استقرایی و به شیوه اکتشافی– کاربردی بود. جامعه آماریبخش کیفی شامل خبرگان دانشگاهی مطلع موضوع پژوهش که از طریق نمونه‌گیری گلوله برفی تعداد 20 نفر انتخاب شدند. جامعه آماریبخش کمی شامل کلیه اعضای هیات علمی رسمی و پیمانی دانشگاه های شهر تهران در سال 1398 بودند که تعداد آنها 4065 نفر اعلام شدند که بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان برابر با 354 نفر نمونه محاسبه گردید. روایی ابزار تحقیق در بخش کیفی بهتبعیتازمدل فلینتو همکاران(2002) به تایید رسید. در بخش کمی و پرسشنامه نهایی روایی ابزار بصورت محتوایی و با همکاری اساتید محترم راهنما و مشاور و 5 نفر از خبرگان دانشگاهی به تایید رسیده و پایایی آن نیز با روش محاسبه آلفای کرونباخ 0.975 محاسبه گردید. نتایج حاصل از اجرای پژوهش در بخش کیفی نشان داد که ابعاد سرمایه انسانی با فراوانی 90 بار در جایگاه نخست، سرمایه فرآیندی با 80 بار تکرار در جایگاه دوم، عوامل فردی با 69 بار تکرار در جایگاه سوم، عوامل سازمانی با فراوانی61 بار در جایگاه چهارم، عوامل محیطی با 59 بار تکرار در جایگاه پنجم، سرمایه مشتری با 43 بار تکرار در جایگاه ششم، سرمایه ساختاری با 36 بار در جایگاه هفتم و در نهایت سرمایه زیرساختی با 33 بار تکرار در جایگاه نهایی و هشتم قرار داشت. در بخش کمی ضرایب مسیرهای مولفه های مختلف سرمایه فکری اساتید دارای تفاوت بوده به گونه ای که بالاترین ضریب مسیر مربوط به سرمایه فرآیندی با ضریب مسیر 0.89 بوده است.

المصادر:

خاوندکار، جلیل. خاوندکار، افشین. متقی، احسان.(1388). سـرمایه فکری(مدیریت، توسـعه و مدل های سـنجش)، تهران: مرکز آموزش و تحقیقات صنعتی ایران.

زاهدی، محمد. لطفی زاده، فرشته. (1386). ابعاد و مدلهای اندازه گیری سـرمایه فکری، فصـلنامه مطالعات مدیریت، 18 (55):64-39.

قورچیان، نادرقلی. شهرکی پور، حسن. (1389). بررسی نظام های ارزیابی آموزش عالی در جهان به منظور ارائه مدل مناسب برای آموزش عالی کشور، مجله پژوهش های مدیریت، 21 (2): 19-1.

قورچیان، نادرقلی. آراسته، حمیدرضا. جعفری، پریوش. (1394). دایره المعارف آموزش عالی، مرکز دایره المعارف فارسی.

Abdullah, D. F., & Sofian, S. (2015). The relationship between intellectual capital and corporate performance, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 40: 537-541.

Angelini, M S. Gennaro, A. Labella, S.  (2019). Disclosure on Intellectual Capital in the Age of Industry 4.0: Evidence from Italian Capital Market, Management Studies, 7 (1): 1-14.

Attar, M. Kang, K. Sohaib, O. (2019). Knowledge Sharing Practices, Intellectual Capital and Organizational Performance, Proceedings of the 52nd Hawaii International Conference on System Sciences.

Bratianu, C. (2018), Intellectual capital research and practice: 7 myths and one golden rule, Management & Marketing, Challenges for the Knowledge Society13 (2): 859-879.

Canibano, L. and Sanchez, P. (2008). Intellectual capital management and reporting in universities and research institutions, Journal of Estudios De Economía Aplicada, 26 (2): 7-26.

Gan, K., & Saleh, Z. (2008). Intellectual capital and corporate performance of technology-intensive companies: malaysia evidence, Asian Journal of Business and Accounting, 1(1): 113-130.

Januškaite, V. Užien, L. (2018). Intellectual Capital as a Factor of Sustainable Regional Competitiveness, Sustainability, 10 (48): 1-18.

Jones, N., Meadow, C. and Sicilia, M. (2009). Measuring Intellectual Capital in Higher Education, Journal of Information & Knowledge Management, 8 (2): 113–136.

Klein, D.A. (1998). The Strategic Management of Intellectual Capital, Woburn, MA: Butterworth-Heinemann.

Lee KC, Lee S, Kang IW.)2005) KMPI: Measuring knowledge management performance, Information & Management, 42(3): 469-82.

Marr, B., Schiuma, G., & neely, A. (2004). Intellectual capital – defining key performance indicators for organizational knowledge assets, Business Process Management Journal, 10 (5): 1-14

Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1994). The knowledge-creating company: How Japanese companies create the dynamics of innovation, Oxford university press.

Sardob, F. Serrasqueiroa, Z. Alvesa, H. (2020). On the relationship between intellectual capital and financial performance: A panel data analysis on SME hotels, International Journal of Hospitality Management, 25: 67-74.

Secundo, G. Lombardi, R. Dumay, J. (2018). Intellectual capital in education, Journal of Intellectual Capital, 19 (1): 2-9.

Ulum, I and Wijayanti, P F. (2018). intellectual Capital Disclosure of Muhammadiyah Universities: Evidence from 4ICU 2018, Journal of Accounting and Investment, 20(1): 145-155.

Wright, P,M. Dunford B,B. Snell S,A.(2001). Human resources and the resource based view of the firm, Journal of Management, 27(6): 701-21.