نقد و بررسی جایگاه اولیای الهی و انسان کامل در اندیشه ابن‌تیمیه با تاکید بر آراء قرآنی آیت‌الله جوادی آملی
الموضوعات : فصلنامه مطالعات قرآنی
فاطمه علمی
1
,
مهدی فرمانیان
2
1 - عضو هیات علمی گروه معارف دانشگاه آزاداسلامی واحد شهیدحاج قاسم سلیمانی کرمان
2 - عضوهیات علمی گروه مذاهب کلامی دانشگاه ادیان و مذاهب قم
الکلمات المفتاحية: انسان کامل , اولیای الهی , خلافت الهی , ابن تیمیه , آیت الله جوادی آملی,
ملخص المقالة :
با بررسی آثار ابن‌تیمیه که در جایگاه پدر فکری سلفیان قرار دارد در‌می‌یابیم که وی در معرفت‌‌‌‌شناسی ، ظاهر‌گرا و درهستی‌شناسی ، حس‌گرا بوده است. ایشان به منظور حفظ توحید عبادی، خلافت الهی انسان را نمی‌پذیرد و منظور از خلافت انسان که در قرآن به آن اشاره شده را خلافت حضرت آدم(ع) از دیگر انسان‌ها می‌داند اما از سوی دیگر با توجه به صراحت آیات قرآن مجبور به پذیرش وجود اولیای الهی است اما در این راستا تاکید می‌کند که بحث ولایت تنها در معنای دوستی قابل طرح بوده و ویژگی خاصی را برای ایشان نمی‌پذیرد و مساله ولایت به معنای سرپرستی را به عنوان مظاهر کفر و ارتداد معرفی می‌نماید، در مقابل آیت‌الله جوادی با استناد به قرآن ضمن پذیرش مساله خلافت الهی انسان با تاکید بر صفاتی چون ولایت تکوینی ، عصمت و علم برای امام، مساله ولایت در معنای سرپرستی را به عنوان حقیقتی در جهان هستی معرفی نموده‌اند.قابل ذکر است که این تحقیق با روش کتایخانه‌ای و رویکرد توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است .
