سبک‌های تنظیم بازار مالی در ایران و انگلستان

الموضوعات : دانش سرمایه‌گذاری

حسین منوری ¹ , محمد راسخ ²

1 - دانشجوی دوره دکتری حقوق عمومی، گروه حقوق عمومی و بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استاد حقوق عمومی، گروه حقوق عمومی و بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)

تاريخ الإرسال : 30 الإثنين , محرم, 1438 تاريخ التأكيد : 23 السبت , ربيع الثاني, 1438 تاريخ الإصدار : 29 الأحد , شوال, 1438

الکلمات المفتاحية: بازار مالی, بازار سرمایه, بازار پول, تنظیم‌گری, سبک‌های تنظیم‌گری, مداخله حکومت در بازار,

ملخص المقالة :

تنظیم‌گری راهی نوین برای اعمال حاکمیت[i] از سوی حکومت[ii] است که نقطه شروع آن مداخله حکومت برای دسترسی به منافع عمومی در اقتصاد بوده است و امروز تبدیل به یک نظریه دولت[iii] شده است. اهمیت بازارهای مالی در حوزه اقتصاد به جهت تأمین منابع کوتاه‌مدت و بلندمدت مالی برای تولیدکنندگان کالا و خدمات و حکومت به قدری است که عمده بحران‌های اخیر اقتصادی در جهان را ناشی از نبود تنظیم‌گری یا ضعف تنظیم در بازارهای مالی می‌دانند. تحلیل صحیح کارکرد و اهداف تنظیم بازار مالی نیازمند بررسی سبک‌های مختلف اجرای آن در کشورهای مختلف است. در این مقاله ایران و انگلستان که از دو نقطه شروع متفاوت به تنظیم بازار مالی رسیده‌اند، انتخاب شده‌اند تا فرآیندهای سیاسی، اقتصادی و قانونی که رابطه بین حکومت، تنظیم‌گر[iv]، عملگرهای بازار مالی و تحقق منافع عمومی را در چارچوب مفهوم تنظیم‌گری شکل می‌دهد در این دو کشور مطالعه شود. نتیجه این مطالعه این است که سبک تنظیم بازارهای مالی مبتنی بر فضای اقتصاد و اقتصاد سیاسی هر کشور است. تنظیم یکپارچه بازارهای پولی و سرمایه در انگلستان و تنظیم چندپارچه و آمرانه این بازارها در ایران ناشی از همین موضوع است. در ایران نیاز جدی به مدیریت یکپارچه بازارهای پولی و سرمایه برای تحقق خصوصی‌سازی صحیح و تأمین منابع مالی وجود دارد. در انگلستان سبک‌های شناور و استفاده از طیفی از تنظیم‌گرها علیرغم تغییرات سریع قوانین یک خصوصی‌سازی صحیح و یک بازار مالی قوی را با وجود همه بحران‌ها برای آن کشور حفظ کرده است

المصادر:

*    ابراهیمی، م. (1395). حقوق نقل و انتقال سهام در بورس. تهران : انتشارات شهر دانش.آنتونی ساندرز، مارسیا کورنت. (1393). بازارها و نهادهای مالی (نسخه چاپ دوم، جلد ج 1). (ر. ت. نوربخش، مترجم) تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

*       باقری، م. (1390). نقش حقوق شرکت‌ها و بازار بورس در موفقیت خصوصی سازی. تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.

*       خاندوزی، س. ا. (1389، پاییز و زمستان ). الزامات دولت تنظیم‌گر در اقتصاد ایران. فصلنامه مجلس و راهبرد(شماره 64).

*       رزاقی، ا. (1367). اقتصاد ایران. تهران: نشر نی.

*       سلطانی، م. (1393). حقوق بانکی. تهران: میزان.

*       سیف، ا. (1373). اقتصاد ایران در قرن نوزدهم. تهران: چشمه.

*    شمس، ع. (1388). ساختار، صلاحیت و پاسخگویی نهادهای مقررات گذار ( ایران - انگلستان ). تهران: پایان نامه کارشناسی ارشد به راهنمایی محمد حسین زارعی دانشگاه شهید بهشتی.

*    شمس، ع. (1393). مبانی و مدل‌های خودتنظیمی با تأکید بر نظام حقوقی ایران . رساله دکتری به راهنمایی محمدحسین زارعی: دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی.

*    راسخ محمد ، حسینی کرابی.سید مجتبی (دردست انتشار). مفهوم رگولاسیون در حقوق (مجله مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی). تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.

*       محمود بهمند و محمود بهمنی. (1389). بانکداری داخلی. تهران: بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران.

*       Aspromourgos، T. (1986). On The Origins of The Term Neoclassical. Cambridge Journal of Economics، 10(3)، 265-270.

*       B. Arrunaba، V. Andonova. (2005). Market Institutions and Judicial Rulemaking. In M. M. C. Menard (Ed.)، Handbook of New Institutional Economics. USA: Springer.

*       Baildwin، R.، Cave، M. (1999). Understanding Regulation. Oxford: Oxford University Press.

*       Georgosouli، A. (2013). The FCA-PRA Coordination Scheme and the Challenge for Policy Coherence. Capital Markets Journal، 8-62.

*       Gregory، J. (2011). Counterparty Credit Risk: The new challenge for global financial markets،. John Wiley & Sons.

*       I Anabtawi & SL Schwarcz. (2013). Regulating Ex Post: How Law Address The Inevitability of Financial Failure. texas: LR.

*       Ian Bartle، Peter Vass. (2005). Self/Regulation and The Regulatory State. University of Bath : Centre for the Study of Regulated Industries.

*       Natalia، G. (2010). The French Regulation School: A Critical Revision (Vol.13). Universidad De Buenos Aires.

*       Ogus، A. I. (2004). Regulation: Legal Form and Economic Theory. Oxford: Oxford.

*       overy، a. &. (2016). allen & overy. Retrieved from allen & overy: www.allenovery.com/SiteCollectionDocuments/AO_06_Brexit_Specialist_paper_Financial_services.pdf

*       Philip Rawlings and others. (2014). Regulation of Financial Services: Aims and Methods. Centre for Commercial Law Studies .

*       Pichard، J. R. (2003). . Comparing Market Regulation between France and Mexico and the USA. Mexico: Sinaloa: Universidad de Occidente.

*       Priest، M. (1998). The privatization of regulation، models of self-regulation. Ottawa Law Review(29 (2)).

*       Prosser، T. (2007). Regulation، Markets and Legitimacy. In J. J. Oliver، The Changing Constitution (sixth Edition ed.). Oxford: Oxford University Press.

*       Vogel، D. (1986). National Styles of Regulation: Environmental Policy in Great Britain and the United States. Ithaca، NY and London: Cornell University Press.

*       Zvi Bodie and others. (2012). Essencials of Investments (9th Ed ed.). McGraw-Hill Education.