تحلیل فضای سبز شهری وتعیین مکان بهینه با استفاده از مدل محاسبگر رستری (نمونه موردی منطقه سه شهرداری مشهد)

الموضوعات :

براتعلی خاکپور ¹ (دانشیار گروه جغرافیا ، دانشگاه فردوسی مشهد)
مهدی کاظمی بی نیاز ² (دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد)
امیر اسدی ³ (دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد)
محمد محسن رضوی ⁴ (دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی)

تاريخ الإرسال : 25 الإثنين , رجب, 1432 تاريخ التأكيد : 03 الخميس , شوال, 1432 تاريخ الإصدار : 05 الإثنين , رمضان, 1436

الکلمات المفتاحية: پارک شهری, سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی, شهر مشهد, فضای سبز شهری, مکان یابی,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: پارک های شهری یکی از مهم ترین کاربری های شهری می باشند و وضعیت توزیع آنها در سطح شهرها از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. منطقه سه شهرداری مشهد به لحاظ توزیع فضای سبز شهری از وضعیت مناسبی برخوردار نمی باشد به طوری که سرانه فضای سبز موجود برای هر نفر برابر با 1.7 متر مربع می باشد که این فاصله زیادی با استاندارهای محیط زیست سازمان ملل متحد دارد. این در حالی است که منطقه مورد مطالعه به لحاظ جمعیتی یکی از پرتراکم ترین مناطق شهر مشهد می باشد. هدف از این پژوهش تعیین مکان بهینه برای احداث پارک های شهری جهت کاهش کمبودهای موجود در منطقه می باشد. روش بررسی: معیارهایی مورد بررسی از جمله وجود زمین های بایر، میزان فاصله از مراکز آموزشی و فرهنگی، تراکم جمعیت، دسترسی به تأسیسات شهری و شبکه ارتباطی شهر و میزان فاصله از پارک ها و فضای سبز موجود ارزش گذاری گردد، سپس با استفاده از مدل محاسبگر رستری در محیط نرم افزار ArcGIS لایه های مورد نیاز بر اساس معیار تعیین شده تهیه گردید و در ادامه به هریک از لایه های تهیه شده براساس میزان اهمیت آنها در مکان یابی فضای سبز وزن مناسبی اختصاص داد شد. یافته ها:سرانه فضای سبز منطقه 1.7 متر می باشد که با توجه به سرانه پیشنهادی، 774347 متر مربع فضای سبز کمبود وجود دارد وبا توجه به تراکم بالای جمعیت در این محدوده نیازمند گسترش فضای سبز در منطقه می باشد بحث ونتیجه گیری: نتایج حاصل از تلفیق لایه های اطلاعاتی زمین های منطقه را برای انتخاب مکان های مناسب برای فضای سبز اولویت بندی شد. در نهایت زمین های اولویت بندی شده را با نقشه کاربری اراضی مورد ارزیابی قرار گرفت، که با کاربری موجود در سطح منطقه همخوانی داشت.

المصادر:

1.  حاجی ابادی، جواد و لطیفی، هومن،تحلیل فضایی در GIS»، ناشر علم معماری1388، 281.


2. خلیل نژاد، سید محمد رضا،«مبانی الگوی مصرف در بخش فضای سبز شهری»، فصلنامه محیط زیست و توسعه، 1389، شماره 2، 11


3. کامل نیا، حامد و حقیر، سعید، الگوی های طراحی فضای سبز در شهر دوستدار کودک نمونه مورذی شهر بم، باغ نظر، 1388، شماره6، ص 55-63.


4. پاگ-سدریک پیو. شهرهای پایدار در کشورهای در حال توسعه. مترجم محرو نژاد، چاپ اول، انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری،1383،375.


5. زیاری، کرامت ا...، برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، چاپ اول، انتشارات دانشگاه یزد، 1388.


6. جهاد دانشگاهی مشهد. (1390): طرح امکانسنجی ایجاد و مدیریت پایگاه اطلاعات جغرافیایی در منطقه سه شهرداری مشهد.


7. حسین، سید باقر و رضا زاده، راضیه و باقری، محمد و عظمتی، حمیدرضا و قنبران- عبدالحمید، پایداری زیست محیطی در فضای شهری ،ارزیابی کیفی محلات مسکونی در تبریز، علوم و تکنولوژی محیط زیست، 1388، شماره4، 172.


8. سلطان زاده، حسین، پیشنهاد در روش محاسبه فضای سبز شهری، آبادی ها،1374، شماره17، 221.


9. کیانی، واحد و خلیل نژاد، محمد رضا،1389،«توسعه فضای سبز برمبنای اصول امایش سرزمین»،محیط زیست و توسعه، شماره1، 19.


10. حاتمی نژاد، حسین و عمران زاده، بهزاد، «بررسی، ارزیابی و پیشنهاد سرانه فضاس سبز شهری : نمونه موردی کلان شهر مشهد»، انجمن جغرافیا، 1389،65.


11. میرزایی، شاهین و ماجدی، حامد، بازنده سازی پارک های شهری با نگرش توسعه پایدار،علوم وتکنولوژی محیط زیست، 1388، شماره 4، 227


12. لاهیجانیان، اکرم الملوک و شیعه بیگی، شادی،«رویکرد تحلیلی به طراحی و مدیریت پارک های شهری و رابطه ان با سلامت شهروندان»، هویت شهری، 1389، شماره7، 14-23.


13. محرم نژاد- ناصر و بهمن پور- هومن،1388، «بررسی اثرات توسعه شهری بر فضای سبز شهر تهران و ارایه راهکارهای مدیریتی»، علوم و تکنولوژی محیط زیست، شماره 43، 525.


14.  مهدی نژاد، مهدی، فضای سبز و اثرات ان بر الودگی هوا و تحلیل بروضعیت فضای سبز شهر مشهد، رشد اموزش جغرافیا،1372، شماره14،21-29.


15. صالحی فرد، محمد و خاکپور، براتعلی و رفیعی، هادی و توانگر- معصومه، 1389، تحلیل بر ابعاد اجتماعی فضای سبز شهری با تاکید بر دیدگاه شهروندان، فضای جغرافیای، شماره29، 51.


16. وارثی، حمیدرضا ومحمدی، جمال و شاهیوندی، احمد، مکانیابی فضای سبز شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، جفرافیا و توسعه ناحیه ای،1387، شماره 10، 84-102.
    
    
    1. Scottish, R,1987,information natural eritage trends,London.Vol 39,pp 63
    
    
    2. Giraret,B,1992,third of all Europeans now reside in towns or cities bostonVol 23,pp 26
    
    


17. تیموری، راضیه و روستایی، شهریور و اکبری زمانی، اصغر و احدنژاد محسن، «ارزیابی تناسب فضایی – مکانی پارک های شهری با استفاده از GIS»، فضای جغرافیای، 1389، شماره 30، 1370.


18. خلیل نژاد، سید محمد رضا ، تلفیق توابع تحلیلی GIS در طراحی مکان های بهینه فضای سبز شهری، فضای شهری،1390، شماره33، 11-44.


19. سالنمامه آماری شهر مشهد،1389.


20. ابراهیم زاده، عیسی و عبادی جوکندان، اسماعیل،«تحلیل بر توزیع فضایی – مکانی فضای سبز در منطقه سه شهری زاهدان»، مجله جغرافیا و توسعه، بهار و تابستان 1387، شماره11، 39-58.


21. کافی، محسن و هاشمی، سید محمود و هاشمی، سید ابراهیم، تجزیه تحلیل روند تغییرات فضای سبز شهری مطالعه موردی مطقه دو شهر تهران، علوم محیطی، 1386، شماره3، 73-86


22. محرم نژاد- ناصر و بهمن پور- هومن،1388، «بررسی اثرات توسعه شهری بر فضای سبز شهر تهران و ارایه راهکارهای مدیریتی»، علوم و تکنولوژی محیط زیست، شماره 43، 525.


23. ستارزاده، داریوش و نقی زاده، محمد وحبیب ، فرح، فضای شهری و اندیشه های اجتماعی، علوم و تکنولوژی محیط زیست، 1389، شماره4، 173.


24. پوراحمد، احمد و اکبر پور سراسکانرودی،محمد و ستوده، سمانه، «مدیریت فضای سبز شهری منطقه 9 شهرداری مشهد»، پژوهش های جغرافیای انسانی،1387، شماره69، 5-29


25. رابرت.ب، پاتر و سلی لوید، ایونز، «شهر در جهان در حال توسعه»، مترجم ایران دوست، چاپ اول، انتشارات سازمان شهرداری ودهداری های کشور، 1384،340.