ارایه الگویی جهت ارزیابی وضعیت بهداشت و ایمنی محیط زیست پارک های شهری

الموضوعات :

المیرا برهمند ¹ ( (مسوول مکاتبات): دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت محیط زیست (HSE)، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده محیط زیست و انرژی، تهران، ایران. )
جمال قدوسی ² ( دکترای منابع طبیعی، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده محیط زیست و انرژی، تهران، ایران. )

تاريخ الإرسال : 29 الأحد , صفر, 1436 تاريخ التأكيد : 01 الإثنين , رجب, 1436 تاريخ الإصدار : 22 الأربعاء , ربيع الأول, 1438

الکلمات المفتاحية: پارک شهری, بهداشت, ایمنی, محیط زیست, روش های تصمیم گیری چند معیاره,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: پارک های شهری اهمیت قابل توجهی در بهبود کیفیت زندگی در جوامع شهری دارند. از آن جا که بهداشت و ایمنی شهروندان محقق نمی شود تا زمانی که بهداشت و ایمنی در محیط زیست آن ها استقرار یابد، به کار گیری سیستم مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست به منظور شناسایی خطرات و کنترل آن ها در پارک های شهری ضروری به نظر می رسد. هدف تحقیق حاضر رتبه بندی عوامل مؤثر در مدیریت بهداشت و ایمنی محیط زیست پارک های شهری و ارایه الگویی جهت ارزیابی وضعیت بهداشت و ایمنی محیط زیست پارک ها است. روش بررسی: در این تحقیق رتبه بندی عوامل مؤثر در مدیریت بهداشت و ایمنی محیط زیست پارک های شهری با استفاده از تکنیک F.TOPSIS انجام یافت. در مرحله بعد با استفاده از روش اسکالوگراف الگویی برای تعیین مطلوبیت وضعیت بهداشت و ایمنی محیط زیست پارک های شهری تدوین گردید و اعتبارسنجی الگو در سه پارک در کرج انجام گرفت. یافته ها: نتیجه حاصل از اعتبارسنجی الگو در منطقه تحقیق نشان داد که وضعیت بهداشت و ایمنی محیط زیست پارک ایران زمین و تندرستی در حد متوسط و وضعیت پارک ابن سینا در محدوده ضعیف قرار دارد. نتیجه گیری: الگوی تدوین شده به منظور ارزیابی وضعیت بهداشت و ایمنی محیط زیست پارک های شهری از دقت و کارایی لازم برخوردار است، اما به منظور دستیابی به الگوی جامع تر استفاده از سایر روش های تصمیم گیری چند معیاره پیشنهاد می شود.

المصادر:

1-      مجنونیان، ه. (1374). مباحثی پیرامون پارک ها، فضای سبز و تفرجگاه ها. انتشارات سازمان پارک ها و فضای سبز.

2-      سعیدنیا،الف. (1383). فضای سبز شهری. کتاب سبز شهرداری. جلد نهم.

3-      Chiesura, A. ( 2004) .The role of urban parks for the sustainable city. Landscape and Urban Planning, 68, 129-138.

4-      Balram, S. ( 2005) .Attitudes toward urban green space: integrating  questionnaire survey and collaborative GIS techniques to improve attitude measurements. Landscape and Urban Planning, 71,147-162.

5-      Mohammadi Ashnani, M. Salehi, E. Hassani, E F. ( 2011).Urban environmental assessment use of HSE-MS metrics case study: parks and green spaces of Ghom,Iran. American-Eurasian J. Agric & Environ, 4, 702-710.

6-      Yin, S. Shen, Z. Zhou, P. ( 2011). Quantifying air pollution attenuation within urban parks: an experimental approach in Shanghai, China. Environmental Pollution, 159, 2155-2163.

7-      Georgi, J. Dimitriou, D. ( 2010). The contribution of urban green spaces to the improvement of environment in cities: case study of Ghania, Greece, Building and Environment, 45, 1401-1414.

8-      Bugress, J. (1988). People, parks and the urban green space: a study of popular meaning and values for open spaces in the city. Urban studies, 25, 455-473.

9-   آزادی نجات، س. جلالی، س غ. قدسی پور، ح. (1387). اولویت بندی معیارهای طراحی در برنامه ریزی و مدیریت ایمنی پارک ها و فضاهای سبز شهری با به کارگیری متد تصمیم گیری چند معیاره (MCDM). دومین همایش جامعه ایمن شهر تهران. تهران.

10- دیناروندی، م. جعفری، ح. صالحی، الف. یاوری، الف. تاسا، ح. (1392). مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست در پارک های شهری منطقه 6 شهرداری تهران .تهران: دانشگاه تهران.

11- قهرمانی، الف. (1383). سیستم های مدیریت ایمنی و نقش استانداردها در مدیریت ایمنی در پارک ها. مجموعه مقالات دومین سمینار ایمنی در بوستان ها. تهران:  اداره فضای سبز شهرداری منطقه 5 تهران.

12-  Garcya Herrero, S. (2002). People, from the traditional concept of safety management to safety integrated with quality. Journal of Safety Research, 33, 1-20.

13- معین الدینی، م. خراسانی، ن. دانه کار، الف. درویش صفت، ع ا. (1390). مکان یابی محل دفن پسماند شهر کرج با استفاده از تاپسیس فازی سلسله مراتبی. مجله منابع طبیعی ایران.

14-  سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری کرج.

15-  مومنی، م. شریفی سلیم، ع. (1391). مدل ها و نرم افزارهای تصمیم گیری چند شاخصه. انتشارات مولف.

16-  قدوسی، ج. (1386).جزوه کاربرد آمار در HSE. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.

17-  Gobster, PH. (2002). Managing urban parks for a racially and ethnically diverse clientele. Leisure Sci. 24,143-159.

18-  Cronan, M. Shinew, K. Schneider, I. Wilhelm Stanis, S. Chavez, D. (2008). Physical activity patterns and preferences among Latinos in different types of public parks. J Phys Act Health. 5, 894-908.

19-  Powell, KE. Martin, LM. Chowdhury, PP. (2003). Places to walk: convenience and regular physical activity. Am J Publ Health. 93,1519-1521.

20-  McCormack, GR. Rock, M. Toohey, AM. Hignell, D. (2010). Characteristics of urban parks associated with park use and physical activity: A review of qualitative research. Health Place. 16,712-726.

21-  Wilson, J. Kelling, G. (1982). Broken windows: the police and neighborhood safety. Atlantic Monthly. 249,29-38.

22-  Setala, H. Viippola, V. Rantalainen, AL. Pennanen, A. Yeli-Pelkonen, V. (2003). Does urban vegetation mitigate air pollution in northern conditions?. Environ Pollut. 183,104-112.

23-  Painter, K. (1996). The influence of street lighting improvements on crime, fear and pedestrian street use, after dark. Landsc Urban Plan. 35,193-201.

24-  Greed C. 2003. Inclusive urban design: public toilets. Jordan Hill, Oxford.

25-  Fouladgar, M.M.  Yazdani-Chamzini, A. Zavadskas, E.K. (2012). Risk evaluation of tunneling project. Archives of Civil and Mechanical Engineering, 12, 1-12.

26-  Mahdevari, S. Shahriar, K. Esfahanipour, A. (2014). Human health and safety risks management in underground coal mines using fuzzy TOPSIS.  Science of the Total Environment, 488, 85-99.