ارتقاء مدیریت مناطق بازدیدی براساس راهبردهای کلیدی مدیریت اکوتوریسم

الموضوعات :

طاهره اردکانی ¹ ( استادیار گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران .*( مسوول مکاتبات) )
علیرضا میکائیلی‌تبریزی ² ( دانشیار دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان، ایران. )
عبدالرسول سلمان ماهینی ³ ( استاد دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان، ایران. )
مرجان محمد زاده ⁴ ( دانشیار دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان، ایران. )

تاريخ الإرسال : 11 الأربعاء , جمادى الأولى, 1438 تاريخ التأكيد : 03 الأربعاء , ذو القعدة, 1438 تاريخ الإصدار : 13 الجمعة , ذو الحجة, 1442

الکلمات المفتاحية: برنامه‌ریزی و مدیریت, حفاظت و توسعه پایدار, راهبرد‌های مدیریتی اکوتوریسم, اکوتوریسم,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: اکوتوریسم در حال حاضر به یک فعالیت مهم اقتصادی در مناطق طبیعی جهان تبدیل شده است و فرصت هایی برای بازدیدکنندگان فراهم می سازد تا بتوانند تجلی طبیعت و فرهنگ را تجربه کنند که این مهم در مناطق بازدیدی بیشتر اتفاق می افتد. مدیران این مناطق باید بتوانند بین نیاز به تفرج و اثرات حاصل از اکوتوریسم، تعادل برقرار کنند. هدف از این مقاله، ارایه مجموعه ای از راهبردها برای مدیران اکوتوریسمی، جهت تسهیل تصمیمات در رابطه با مدیریت و توسعه اکوتوریسم می باشد.روش بررسی: این تحقیق با مروری بر مهمترین راهبردهای مدیریتی مناطق بازدیدی جهت تحقق هدف توسعه پایدار از گذشته تا حال(Eurostate[1],UNWTO[2], The Nature Conservancy[3]) تلاش نموده تا به اهمیت پیاده سازی راهبردها و لزوم استفاده صحیح آن اشاره شود.یافته ها: راهبردهای مدیریتی، اساس یک طرح مدیریتی اکوتوریسم((EMP[4] را تشکیل می دهند. در این مقاله، راهبردهای کلیدی مدیریت اکوتوریسم شامل زون بندی برای استفاده بازدیدکنندگان، طرح ریزی و طراحی مکان بازدیدکننده، طراحی زیرساخت های پایدار، سازوکارهای تولید درآمد، مدیریت و پایش بازدیدکننده و راهنمایان طبیعت گرا به تفصیل معرفی گردید.بحث و نتیجه گیری: در نتیجه اجرای هر یک از این راهبرد های مدیریتی اکوتوریسم در یک منطقه بازدیدی، شرایط برای توانمند شدن بالقوه مناطق برای اکوتوریسم به صورت یک نیرو درجهت توسعه پایدار، مهیا خواهد شد و برای مدیران مناطق بازدیدی و همچنین دیگر کارگزاران اکوتوریسم مانند تورگردانان و توسعه دهندگان هتل ها، مثمر ثمرخواهد بود.[1]- Eurostate Manual & Guidline[2]- World Tourism Organization[3]- The Nature Conservancy, Arlington, Virginia, USA[4]- Ecotourism Management Plane

المصادر:

1. Anderson, D. L., 1993. A window to the natural world:The design of ecotourism In Ecotourism:A guide for planners and managers ,Volume1, K.Lindberg and B.Hawkins(eds.), 116-133.N.Bennington,Vermont:The Ecotourism Society.


2. Lindberg, K, M., Epler Wood., D.Engeldrum., 1998. Ecotourism :A guide for planners and managers ,Volume2.N.Bennington,Vermont:The Ecotourism Society.


3. Wallace, G., Visitor management: Lesson from Galpagos National Park in Ecotourism :Aguide for planners and managers,Volume 1,K..Lindberg and B.Hawkins (eds.),55-81.N.Bennington,Vermot:the Ecotourism Society.


4. Lindberg, K., D.Hawkins., Ecotourism :A guide for planners and managers,Volume1.N.Bennington,Vermont:the Ecotourism Society.


5. ,1997.plan general de manejo y desarrollo del pargue Nacional EI Imposble.San Salvador,EI Salvador:PANAVIS-MAG.


6. Kelleher, G.,1999.Guidelines for marine protected area.Best Practice Protected Area Guidelines Series NO.3.IUCN,World Commission on Protected Area,Gland,Switzerland and Cambridge.UK.


7. S. National Park Service., 1992. Sustainable design :A Collaborative National Park Service initiative. Denver, Colorado: U.S. Deparment of the interior.


8. S. National Park Service., 1993. Guiding principles of sustainable design.Denever,Colorado:Department of the interior.


9. Baez, A., A, A, Acuna., 1998. Guia para las mejores practices de ecoturismo en las areas protegidas de Centro Guatemala: PROACA/CAPAS.


10. Ibrahim, H., K, A, Cordes., 1993.Outdoor recreation.Dubuque,low:WCB Brown and Benchmark.


11. The Ecotourism Society., 1993. Ecotourism guidelines for nature tour operators.N.Bennington.Vermont:The Ecotourism Society.


12. Mehta,H.,A.Baez,,p.oLaughlin.2002.International Ecolodge Guidelines.N.Burlington,Vermont:The Intrnational Ecotourism Society.


13. Hawkins,D., M, Epler Wood., S, Bittman.,1995.The ecolodge sourcebook for planners and developers.N.Bennington,Vermont:The Ecotourisn Society.


14. S.Department of Energy., 2002.center of Exellence for Sustainable Development WWW.sustainable.doe.gov


15. CeballosLascurain,H.,1996.tourism,ecoutorism.and protected area:the state of nature-based tourism around the world and guidelines for its dedlopment.the World Coservation Union (IUCN),Gland,Switzerland;The Ecotourism Society,N.Bennington,Vermont


16. Kenya Wildlife Service., 2001.Park entry fees.KWS.org/fees.htm


17. Laarman, J, G., H, M, Gregersen.,1996. pricing policity in nature –based Tourism Mmanagement,17(4):247-254.


18. Chamberlain K., 1997. Carrying capacity in: UNEP Industry and Environment, No. 8, January-June 1997. Paris: UNEP IE


19. Ortolano, L., 1984. Environmental Planning and Decision Making. New York: John Wiley and Sons


20. Pearce, D,C., 1989. Tourist Development. Essex: Longman Scientific and Technical Publishers


21. Fick, L., 2003. Draft guide line: Methodology for carrying cappacity  assessment for the use of water for recreational purposes.Department of Water Affairs And Forestry.


22. Sourthern cross university protfolio Maring Group,1997.Coastal Tourism-A manual for sustainable development. Environment Austeralia.ISDN064227129.


23. Rome, A., 1999.Ecotourism impact monitoring. Unpublished document prepared for the Ecotourism program of the Nature Conservancy ,Arlington,Virginia.


24. Hornback,K., P,Eagles., 1999.Guidline for public use measurement and repoting at parks and protected areas.Gland,Switzerland and Cambridge.UK:IUCN.


25. Moore, A ., 1981.Tour guide as a factor in national park management .Parks Magazine,6(1).


26. Hom, S., 1992.Environmental interpretation: A practical guide for people with big ideas and small budgets.Golden,Colorado:North American Press.