زردشت و آموزههای او در نوشتههای مکتب آذرکیوان
الموضوعات :
فرزانه گشتاسب
1
1 - عضو هیات علمی/ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
تاريخ الإرسال : 10 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1441
تاريخ التأكيد : 10 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1441
تاريخ الإصدار : 22 الجمعة , ذو الحجة, 1440
الکلمات المفتاحية:
آذرکیوان,
دساتیر,
زرتشتیان,
حکمت الاشراق,
ملخص المقالة :
آذرکیوان و پیروانش در قرن دهم هجری، بنیانگذار فرقهای بودند که آنها را ایزدیان و یزدانیان و آبادیان و سپاسیان و هوشیان و انوشگان و آذرهوشنگیان و آذریان نیز نامیدهاند. به دلیل توجه آذرکیوانیان به حکمت اشراق و سنت ایران باستان، آذرکیوان را عارفی زرتشتی و احیاءکنندۀ سنت کهن ایرانی و زبانهای ایران باستان دانستهاند. همچنین اکثر محققان بر این باورند که آذرکیوان یکی از موبدان زرتشتی فارس بود که به هند سفر کرده و در آنجا آثاری را پدید آورده است. در این مقاله به بررسی مطالبی که دربارۀ زردشت و عقاید زردشتیان در متون بازمانده از آذرکیوانیان آمده است، پرداخته میشود. آنچه که آذرکیوانیان دربارۀ زردشت و زردشتیان در کتب خود نقل کردهاند، از منابع اسلامی و برخی کتب فارسی زردشتی است و هیچ مطلبی را مستقیماً از متون اوستایی یا فارسی میانه نیاوردهاند. از نوشتههای ایشان هم چنین پیداست، با اینکه آذرکیوانیان تردیدی در نبوت زردشت نداشتند، اما خود را پیرو زردشت و آموزههای او نمیدانستند و خود را از زردشتیان رسمی جدا میکردند.
المصادر:
آموزگار، ژاله و احمد تفضلی، اسطوره زندگی زردشت، تهران، چشمه، بابل، آویشن، 1372ش.
ابوالقاسمی، محسن، دینها و کیشهای ایرانی به روایت شهرستانی، تهران، هیرمند، 1386ش.
بهار، مهرداد، بندهش، فرنبغ دادگی، تهران، توس، 1369ش.
بهرام بن فرهاد، شارستان چهار چمن، به کوشش سیاوخش بن اورمزدیار یزدانی ایرانی، بمبئی، 1270ق.
پورداود، ابراهیم، «دساتیر»، فرهنگ ایران باستان، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1355ش.
تقیزاده، سیدحسن، «صابئین»، یغما، س 12، ش 3، 1338ش.
ثعالبی، عبدالملک بن محمد، تاریخ ثعالبی مشهور به غرر اخبار ملوک الفرس و سیرهم، پارة نخست ایران باستان، ترجمة محمد فضائلی، تهران، نقش نقره، 1368ش.
دالوند، حمیدرضا، «میراث فرقة آذرکیوان»، رنج و گنج، ارجنامة دکتر زهره زرشناس، به کوشش ویدا نداف، فرزانه گشتاسب و محمد شکری فومشی، تهران، پژوهشگاه علومانسانی و مطالعات فرهنگی، 1392ش.
دبستان مذاهب، به اهتمام رحیم رضازاده ملک، تهران، کتابخانه طهوری، 1362ش.
دساتیر آسمانی، به کوشش شهریار بن اردشیر و پرویز بن شاه جهان و بهران بن شاویر، بمبئی، 1888م.
راشدمحصل، محمدتقی، وزیدگیهای زادسپرم، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1385ش.
همو، دینکرد هفتم، تهران، پژوهشگاه علومانسانی و مطالعات فرهنگی، 1389ش.
سهروردی، شهابالدین یحیی، حکمت الاشراق، ترجمه و شرح از سید جعفر سجادی، تهران، دانشگاه تهران، 1377ش.
فردوسی، ابوالقاسم، شاهنامه، به کوشش جلال خالقی مطلق، 8 ج، تهران، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1386ش.
کربن، هانری، اسلام در سرزمین ایران، چشماندازهای معنوی و فلسفی/2، سهروردی و افلاطونیان ایران، ترجمۀ رضا کوهکن، تهران، مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، 1390ش.
نصر، سیدحسین، «هرمس و نوشتههای هرمسی در جهان اسلامی»، مجلة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، س 10، ش 2، 1341ش.
مجتبایی، فتحالله، «آذرکیوان»، دایرۀالمعارف بزرگ اسلامی، ج1، تهران، دایرۀالمعارف یززرگ اسلامی، 1369ش.
فرهنگ دساتیر، دساتیر آسمانی ، 1888م.
Aoki, T., “The Role of Azar Kayvan in Zoroastrian and Islamic Mysticism”, R. Cama Oriental Institute: Third International Congress Proceedings, Mumbai, 2001.
Aoki, T., “The Genealogy of Philosophical Zoroastrianism”, Journal of the K. R. Cama Oriental Institute 64, 2001.
Dhabhar, B.N., Saddar Nasr and Saddar Bundehesh, Bombay, Trustees of the Parsee Punchayet Funds and Properties, 1909.
Dhalla, M. N., History of Zoroastrianism, New York, Oxford University Press, 1938.
Modi, J.J., “A Parsee High Priest (Dastur Azar Kaiwan, 1529-1614 A.D) with his Zoroastrian Disciples in Patna, in the 16th and 17th Century A.C.” , Journal of K.R. Cama Oriental Institute 20, Bombay,1932.
Mojtaba’i, F., “Dasātir”, Encyclopedia Iranica, Vol. 7, 1994.
Paymaster, R. B., Early History of the Parsees in India, Bombay, Zarthoshti Dharam Sambandhi. Kelavani Apnari Ane Dnyan Felavanar Mandli, 1954.
Unvala, M.R. (ed.), Darab Hormozyar`s Rivayat, II vols. Bombay, British India Press,
_||_