نگرش توصیفی به اسماء الاهی در کتاب مقدس عبری
الموضوعات :جواد فیروزی 1 , طاهره زارع بنادکوکی 2
1 - ندارد
2 - ندارد
الکلمات المفتاحية: نام, عهد عتیق, اِل, اِلوهیم, اَدونای, یهوه,
ملخص المقالة :
بحث دربارۀ اهمیت نام ها، به ویژه نام های خداوند بحث پیچیده ای است. در دوره های باستان نام یکشخص یا خدا با شخصیت و هویت وی برابر بود و آگاهی از نام خدا یا شخص کارکردی جادوییداشت. مسئلۀ نام در عهد عتیق نمود ویژه ای دارد. خداوند در عهد عتیق با نام های گوناگونی چوناِل، اِل شَدای، اِلوهیم، اَدونای و یَهوه خوانده می شود. برخی از این نام ها بسیار کهن اند و برخیدیگر خاستگاهی سامی دارند . اِل اصطلاحی رایج برای خدا در همۀ قبایل سامی ، و یهوه نام شخصیخدای بنی اسرائیل است . به زبان آوردن نام شخصی خدا تابو بود و گناهی بزرگ به شمار می آمد.بنابراین، برای حفظ حرمت نام مقدس، اصطلاح اَدو نای (سرور) جایگزین آن شد . هریک از نام هاییکه در عهد عتیق برای خدا بکار رفته ، سیمایی متفاوت از خدای بنی اسرائیل را ارائه می دهد . براینمونه، اِل خدایی رئوف ، و اِلوهیم، داور است . نام یهوه در جایی نشانگر صفت رحمت خداست ودر جای دیگر از او خدایی انتقام جو می سازد. پژوهش حاضر در چارچوب یهودیت باستانی و بارویکردی توصیفی- تاریخی در حد توان می کوشد جنبه های گوناگون این مسأله را بازنماید.
