بررسی تطبیقی «معرفت» در عرفان اسلامی و عرفان گنوسی
الموضوعات :سید علی محمد سجادی 1 , احمد خاتمی 2 , فرشته جعفری 3
1 - استاد دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2 - استاد دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق، ایران
الکلمات المفتاحية: عرفان, عارف, گنوس, نجات, انسان,
ملخص المقالة :
آیین گنوسی درحقیقت مذهبی است عرفانی که نحله‌های گوناگونی از جمله مانویت، صابئین ماندایی، طریقه شمعون، والنتین، بازیلیدیس، مرقیون و... را شامل می‌شود. گنوسیان دارای دیدگاه‌های ثنوی بودند و جهان مادی را آفریده خدای شر می‌دانستند. پایه و اصل اساسی عقاید گنوسی این نکته است که روح انسان در این دنیا اسیر است و راه نجات و رهایی او دست‌یابی به گنوس یا همان معرفت نجات‌بخش است، که فرستادگان الهی و منجیان آسمانی برای انسان به ارمغان می‌آورند، و راه کسب این گونه معرفت قلب است نه عقل. این عقیده در عرفان اسلامی نیز یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین نکات به شمارمی‌رود، و مشابهت فراوانی در دیدگاه معرفت‌شناسانه گنوسی و اسلامی وجود دارد. این اهمیت و مشابهت از بررسی دو واژه گنوس و عرفان که هر دو به معنی معرفت است آشکارتر می‌گردد.
