جداسازی گونه‌های غالب سالمونلا و شناسایی عوامل حدت آن‌ها در حیوانات خانگی و صاحبان آن‌ها در شهرستان اصفهان

الموضوعات : پاتوبیولوژی مقایسه ای

آتنابلالی دهکردی ¹ ( دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی،شهرکرد، ایران )
علی شریف زاده ² ( دانشیار، گروه آموزشی میکروبیولوژی،دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی،شهرکرد، ایران )

تاريخ الإرسال : 25 الجمعة , ربيع الأول, 1444 تاريخ التأكيد : 28 الأحد , رجب, 1444 تاريخ الإصدار : 28 الأحد , رجب, 1444

الکلمات المفتاحية: سالمونلا, سگ, گربه, حدت, مقاومت آنتی بیوتیکی,

ملخص المقالة :

سالمونلوزیس بیماری مشترک بین انسان ودام محسوب می شود و در بعضی موارد حیوانات حامل باکتری، منبع بالقوه آلودگی برای انسان می باشند. این مطالعه با هدف بررسی میزان آلودگی سالمونلایی در نمونه های مدفوع سگ ها و گربه های خانگی و صاحبان آنها در شهرستان اصفهان و مطالعه میزان مقاومت آنتی بیوتیکی و ژن های حدت انجام گردید. بدین منظور در تابستان ۱۴۰۰، سواب های مدفوعی از 115 سگ و گربه به ظاهر سالم اخذ و با استفاده از روش های کشت و PCR مورد شناسایی قرار گرفت. سروتایپینگ و مقاومت آنتی بیوتیکی به همراه ژن های حدت براساس روش های استاندارد صورت پذیرفت. نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر، باکتری سالمونلا را در 8% گربه ها، 16% صاحبان گربه و 12% صاحبان سگ و در افراد بدون ارتباط با این حیوانات نیز 6/6% نشان داد. دو سروتیپ شناسایی شده در این تحقیق شامل سالمونلا تیفی موریوم (80%) و سالمونلا انتریتیدیس (20%) بود. ارتباط معنی داری بین سن، وضعیت دستگاه گوارش و محیط نگهداری با میزان آلودگی به سالمونلا درسگ وگربه وجود نداشت. همچنین ارتباطی بین آلودگی حیوانات و صاحبانشان مشاهده نشد. طبق نتایج همه موارد آلوده به ژن های حدت invAو flic بودند. باتوجه به تست های آنتی بیوگرام انجام شده نسبت به سیپرو فلوکساسین، آزیترومایسین، نالیدیک اسید حساس و نسبت به تتراسایکیلین، جنتامایسین و سفالوتین نیمه حساس و نسبت به آمپی سیلین، آموکسی سیلین و سفالکسین مقاومت از خود نشان دادند. جداسازی سویه های سالمونلا از سگ ها و گربه های فاقد علایم بالینی، آن ها را به عنوان یکی از عوامل انتشار باکتری سالمونلا در محیط و خطرناک برای بهداشت عمومی و سلامت حیوانات معرفی می نماید.

المصادر:

1. Groisman EA, Ochman H. How Salmonella became a pathogen. Trends in microbiology. 1997;5(9):343-9.

2. Coburn B, Grassl GA, Finlay B. Salmonella, the host and disease: a brief review. Immunology and cell biology. 2007;85(2):112-8.

3. Besser JM. Salmonella epidemiology: A whirlwind of change. Food microbiology. 2018;71:55-9.

4. Reimschuessel R, Grabenstein M, Guag J, Nemser SM, Song K, Qiu J, et al. Multilaboratory survey to evaluate Salmonella prevalence in diarrheic and nondiarrheic dogs and cats in the United States between 2012 and 2014. Journal of clinical microbiology. 2017;55(5):1350-68.

5. Weiss G, Schaible UE. Macrophage defense mechanisms against intracellular bacteria. Immunological reviews. 2015;264(1):182-203.

6. Jajere SM. A review of Salmonella enterica with particular focus on the pathogenicity and virulence factors, host specificity and antimicrobial resistance including multidrug resistance. Veterinary world. 2019;12(4):504.

7. Johnson R, Mylona E, Frankel G. Typhoidal Salmonella: Distinctive virulence factors and pathogenesis. Cellular Microbiology. 2018;20(9):e12939.

8. Lim Y-H, Hirose K, Izumiya H, Arakawa E, Takahashi H, Terajima J, et al. Multiplex polymerase chain reaction assay for selective detection of Salmonella enterica serovar Typhimurium. Japanese journal of infectious diseases. 2003;56(4):151-5.

9. Namroodi S, Staji H, Sharafi S. Survey on Salmonella contamination of Golden jackals by microbiological culture methods and PCR in Golestan and Mazandaran Provinces. Journal of Veterinary Research. 2017;72(3).

10. Kocabiyik A, Cetin C, Dedicova D. Detection of Salmonella spp. in stray dogs in Bursa Province, Turkey: first isolation of Salmonella Corvallis from dogs. Journal of Veterinary Medicine, Series B. 2006;53(4):194-6.

11. Namroodi S, Estaji H, Dehmordeh M. Frequency and antimicrobial resistance pattern of Salmonella Spp in asymptomatic rural dogs. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences. 2016;26(135):153-7.

12. EMADI CS, Hasanzadeh M, BOZORG MM, Mirzaei S. Characterization of the Salmonella isolates from backyard chickens in north of Iran, by serotyping, multiplex PCR and antibiotic resistance analysis. 2009.

13. Salehi TZ, Badouei MA, Madadgar O, Ghiasi SR, Tamai IA. Shepherd dogs as a common source for Salmonella enterica serovar Reading in Garmsar, Iran. Turkish Journal of Veterinary & Animal Sciences. 2013;37(1):102-5.

14. Bayatmakoo Z, Bayatmakoo R. A study multi-drug resistant of salmonella Typhi strains Tabriz. Journal of Ardabil University of Medical Sciences. 2004;4(1):12-7.

15. Organization WH. Antimicrobial resistance: global report on surveillance: World Health Organization; 2014.

16. Vaez H, Ghanbari F, Sahebkar A, Khademi F. Antibiotic resistance profiles of Salmonella serotypes isolated from animals in Iran: a meta-analysis. Iranian Journal of Veterinary Research. 2020;21(3):188.

17. Kumarss A, Taghi ZS, Gholamreza N, Reza R, Javid A, Shahrnaz BA. Molecular detection of invA and spv virulence genes in Salmonella enteritidis isolated from human and animals in Iran. African Journal of Microbiology Research. 2010;4(21):2202-10.

18. Nashwa MH, Mahmoud A, Sami SA. Application of multiplex polymerase chain reaction (MPCR) for identification and characterization of Salmonella Enteritidis and Salmonella Typhimurium. J Appl Sci Res. 2009;5:2343-8.

19. Van Kessel J, Karns J, Gorski L, McCluskey B, Perdue M. Prevalence of Salmonellae, Listeria monocytogenes, and fecal coliforms in bulk tank milk on US dairies. Journal of Dairy Science. 2004;87(9):2822-30.

20. Rastegar H, Gharemani M, Hallaj S, Jalali M, Anjarani S, Khosrokhavar R. Isolation and identification of Salmonella typhimurium in milk by conventional and PCR methods. Iranian Journal of Nutrition Sciences and Food Technology. 2008;3(3):45-52.