سطح بندی مناطق شهر کاشان براساس میزان برخورداری از شاخص های شهر هوشمند

الموضوعات : مطالعات مدیریت شهری

مهدی ابراهیمی ¹ , مریم پاکار ² , جواد سامانی نژاد ³

1 - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور،ایران [e-mail]
2 - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، ایران[e-mail]
3 - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور ایران[e-mail]

تاريخ الإرسال : 14 الثلاثاء , شعبان, 1441 تاريخ التأكيد : 16 الإثنين , شوال, 1441 تاريخ الإصدار : 28 الخميس , رمضان, 1441

الکلمات المفتاحية: شاخص شهر هوشمند, مناطق شهری, کاشان,

ملخص المقالة :

مقدمه و هدف پژوهش: یکی از مفاهیم مهم در عرصه برنامه ریزی شهری جدید، توسعه شهری هوشمند است که مزایای استفاده از فناوریهای دیجیتالی را در زندگی، فعالیت و اداره محیط شهری باهم ترکیب می کند. مقاله حاضر درصدد بررسی و سطح بندی مناطق شهر کاشان براساس میزان برخورداری از شاخص​های شهر هوشمند است.روش پژوهش: این مقاله، به لحاظ هدف ، از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی-تحلیلی است و در آن شاخص​ها هم از بعد عینی و هم ذهنی مورد بررسی قرار گرفته اند. شاخص‌های مورد استفاده در این مقاله بر مبنای بررسی پیشینه موضوع، شامل پویایی هوشمند، اقتصاد هوشمند، محیط زیست هوشمند، حکمروایی هوشمند، زندگی هوشمند و شهروند هوشمند هستند. در بعد ذهنی از روش پرسشنامه و در بعد عینی از آمارهای مراکز مسئول استفاده شد. داده​های پرسشنامه‌ها با به کار گیری روش تصادفی طبقه ای جمع آوری و طبقه بندی شده و داده‌های عینی نیز با استفاده از تکنیک تاپسیس و روش وزن دهی آنتروپی تجزیه و تحلیل شده است.یافته‌ها: نتایج کلی بررسی‌ها نشان می دهد که تفاوت آشکاری بین مناطق شهر کاشان از لحاظ برخورداری از شاخص​های شهر هوشمند وجود دارد، در این بین مناطق 2 و 4 از وضعیت مطلوب‌تر و منطقه 5 وضعیت نامطلوب تری را دارا می باشند. تحلیل رگرسیون حاکی از آن است که شاخص زندگی هوشمند با ضریب بتا 0.68 نسبت به دیگر شاخص​ها در ایجاد شهر هوشمند تاثیرگذارتر است و تحلیل همبستگی پیرسون نیز نشان می دهد که بین این شاخص با سایر شاخص‌ها ارتباط مثبت و معنی‌دار وجود دارد.نتیجه گیری: در خصوص توسعه شهر کاشان مبتنی بر شاخص​های شهر هوشمند، ضروری است که توجه ویژه ای به مناطق با رتبه پایین مبذول شود.

المصادر:

تاجفر، امیر هوشنگ. شایان، علی. پورمقدسی، مرضیه.1398. ارزیابی و رتبه بندی استراتژی​های تاثیرگذار در شهر هوشمند، برای موفقیت شرکت​های همکار شهرداری تهران، با روش نظریه داده بنیاد، اندیشه مدیریت راهبردی، سال سیزدهم، شماره اول، بهار و تابستان، پیاپی 25، ص 189- 214

خدادادی، راحله. زیاری، یوسفعلی. رومینا، ابراهیم. مهدی حاجیلویی، مسعود.1397. بررسی میزان برخورداری نواحی سه گانه شهرداری سمنان از زیرساختها و شاخص​های فاوا به منظور تحقق شهر هوشمند، فصلنامه آمایش محیط،شماره 42، ص 43-69

رئیسی، احمد. کیانی، اکبر.1395. وضعیت توزیع امکانات و خدمات در شهر فنوج براساس اصول رشد هوشمند شهری، فصلنامه آمایش محیط، شماره 42، ص 21- 1

سجادی، ژیلا. آقایی، پرویز.1395. ارزیابی مولفه​های شهروند هوشمند در فضاهای شهری با رویکرد انتقادی بر نظریه رشد هوشمند شهری، فصلنامه مدیریت شهری، سال هشتم، شماره بیست و پنجم، بهار، ص 49- 39

سیف الدینی، فرانک. و[دیگران]. 1392. بررسی بسترها و موانع رشد هوشمند در شهرهای میانی مطالعه موردی: خرم آباد، آمایش سرزمین، دوره 5، شماره 2، پاییز و زمستان، ص 260- 241

شورای برنامه ریزی و توسعه استان اصفهان.­ (1384). کاشان1404­، دبیرخانه تدوین سند چشم انداز کاشان.

ضرابی، اصغر. و[دیگران].1390. تحلیل فضایی شاخص​های رشد هوشمندشهری (مطالعه موردی: مناطق شهر اصفهان)، پژوهش​های جغرافیای انسانی، شماره 77، پاییز، ص 17- 1

عابدینی، اصغر. باقرزاده، مهدی. حاجی وند، هادی.1397. ارزیابی و سنجش شاخص‌های رشد هوشمند شهری در مناطق کلانشهر تبریز، نشریه فضای جغرافیایی. ۱۸ (۶۲)،۱۹۱-۲۰۹

قربانی، رسول. نوشاد، سمیه.1387. راهبرد رشد هوشمند در توسعه شهری اصول و راهکارها، جغرافیا و توسعه، شماره 12، پاییز و زمستان، ص 180- 163

قنبری، احمد. کرمی، فرهاد. حیدری نیا، احمد.1395. تحلیل روند رشد و توسعه ناموزون شهرهای میانه اندام شهر مرند، فصلنامه آمایش محیط، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، شماره 33، ص 2- 16

کشاورز ترک، عین اله. قلیزاده، مهدی.1394. ارائه روش شناسی برای آینده نگاری شهرهای هوشمند: مطالعه موردی نقشه راه شهر هوشمند تبریز در افق 1404، چشم انداز مدیریت دولتی، شماره 21، ص 97- 79

کمانداری، محسن. رهنما، محمدرحیم.1396. ارزیابی شاخص​های شهر هوشمند در مناطق چهارگانه شهر کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی اهر، سال هفدهم، شماره 58، تابستان، ص 226- 209

محمدی، حسین.1389. شهرهای الکترونیک، چاپ اول، انتشارات دانشگاه علم و صنعت

محمدی، احمد­.1390. فرابرد انتقال اطلاعات در شهر هوشمند، مطالعات رسانه ای، زمستان، دوره 10، شماره 31، ص 19- 30.

مختاری، رضا. حسین نژاد، رباب. صفرعلی زاده، اسماعیل.1392. تحلیل الگوهای رشد هوشمند شهری در مناطق چهارده گانه اصفهان براساس مدل​های برنامه ریزی منطقه ای، سال پنجم، شماره نوزدهم، ص 65- 82

مشکینی، ابوالفضل. و[دیگران]. 1393. تبیین راهبرد رشد هوشمند شهری در منطقه 19 کلان شهر تهران، نشریه هویت شهر، زمستان، دوره 8، شماره 20، ص 55- 65

ملکی، سعید. منفرد، سجاد­.1394. تحلیل و رتبه بندی اهمیت وظایف شهرداری​ها در ایران با استفاده از مدل تاپسیس، مطالعات ­مدیریت شهری، بهار، دوره 7، شماره 21، ص 93- 106.

مولایی، محمد مهدی. شاه حسینی، گلاره. دباغچی، سمانه.1395. تبیین و واکاوی چگونگی­ هوشمندسازی شهرها در بستر مؤلفه​ها و عوامل کلیدی اثرگذار، نقش جهان، شماره 3 -6،ص93 -75.

مهندسین مشاور نقش جهان پارس.1389. طرح توسعه و عمران (جامع) شهر کاشان، سازمان مسکن و شهرسازی استان اصفهان، جلد سوم

نصیری، اسماعیل. احمدی، حمزه. احمدی، طالب.1393. تحلیل آماری رخداد مخاطره گردوغبار و ارائه مدل مفهومی شهر هوشمند برای مقابله با آن (مطالعه موردی: شهرهای ایلام و دهلران)، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه ای، سال دوازدهم، شماره بیست و سوم، پاییز و زمستان، ص 155- 129

نظم فر، حمید. محمدی، حسین.1396. سنجش کیفیت زندگی شهری منطقه 2 اردبیل، فصلنامه آمایش محیط، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، شماره 36

 

 

, Portugali, Y (2018). Smart Cities of the Future. European Physical Journal Special Topics, 214 (1).

-Bhavan, Manak., Shah.Zafar.Marg, Bahadur., (2016). Draft Indian standard, smart cities indicators lCS 13.020.20. Bureau of Indian Standards. Smart Cities Sectional Committee, Last Date for Comments: CED 59 (10000) WC

Caragliu, A. (2010). Smart Cities in Europe. 3rd Central European Conference in Regional Science – CERS. A13,L90, O18, R12.

Carlive, Kramattollah. (2003). Changes in social / cultural space of the industrial revolution in the

-Chourabi, H. Nam, T. Walker, S. Gil-Garcia, J. R., Mellouli, S., Nahon, K., ... & Scholl, H. J. (2012).Understanding smart cities: An integrative framework. In System Science (HICSS), 2012 45th Hawaii International Conference on (pp. 2289-2297). IEEE.

Dustdar. S.Nastic.s.&Skic.o. (2017).Smart Cities:The Internet of Thngs.People and systems .springer

Fortes, M.Z., Ferreira, V.H., Sotelo, G.G., Cabral, A.S., Correia, W.F., Pacheco, O.L.C (2018). Deployment of smart metering in the B´ uzios City. In Transmission & Distribution Conference and Exposition-Latin America (PES T&D-LA), 2014 IEEE PES. IEEE, 1–6.

Garsia, Alen (2015). Smart Cities: Definitions, Dimensions, Performance,and Initiatives.Journal of Urban Technology. 22 (1): 3-21.

Hooler, N., Justice, J., & McNutt, J (2014). Smart Cities Are Transparent Cities: The Role of Fiscal Transparency in Smart City Governance. Public Administration and Information Technology, Library of Congress Control Number: 2015944231: 69-86.

Nam, T., Pardo, T. A. (2011). Smart City as Urban Innovation: Focusing on Management, Policy, and Context. ICEGOV Tallin, Estonia.

Nam, T. &Pardo, T. A. (2009). Conceptualizing Smart City with Dimensions of Technology, People, and Institutions, in Proceedings of the 12th Annual Digital Government Research Confer33.ence, College Park, Maryland, June 12-15.

Navarro, José.Luis.Alfaro., Ruiz, Víctor.Raúl.López., Peña, Domingo.Nevado., (2016). The effect of ICT use and capability on knowledge-based cities. Journal of Cities, No.60, pp.272–280.

Toupto . B. (2010).Smart Mobility – Connecting Everyone: Trends.Concepts and Best Practices springer.

Toppeta, D (2017). The Smart City Vision: How Innovation and ICT Can Build Smart, Livable. Sustainable Cities. The Innovation Knowledge Foundation.

Smiler, J.Houel.g (2002). Cyberspace and cyberplace: Building the smart communities of tomorrow [Online]. San Diego Union-Tribune. Available: http://www.smartcommunities.org

www.kashan.ir

Batty, M., Axhausen, K. W., Giannotti, F., Pozdnoukhov, A., Bazzani, A., Wachowicz, M., Ouzounis, G.