طراحی پیادهراه با تاکید بر سرمایه اجتماعی (نمونه موردی: پیادهراه تربیت تبریز)
الموضوعات : Urban Management Studiesمیرنجف موسوی 1 , احمد آفتاب 2 , ابراهیم علیپور 3
1 -
2 -
3 -
الکلمات المفتاحية: واژگان کلیدی: طراحی شهری, فضای شهری, پیاده راه, سرمایه اجتماعی, تعاملات اجتماعی, پیاده راه تربیت تبریز,
ملخص المقالة :
مقدمه و هدف پژوهش: سرمایه اجتماعی مفهومی است که در سالهای اخیر وارد حوزه علوم اجتماعی و مدیریت شهری گشته است. سرمایه اجتماعی ریشه در تعاملات اجتماعی دارد و هنگامی که سطح تعاملات در جامعهای افزایش یابد، باعث افزایش سطح سرمایه اجتماعی میگردد. در این میان یکی از عواملی که میتواند باعث افزایش سطح تعاملات شود، حرکت عابر پیاده در فضای شهری است در این راستا، پژوهش حاضر سطح تعاملات اجتماعی را به عنوان نقطه اشتراک طراحی شهری، پیادهراه و سرمایه اجتماعی با تاکید بر پیاده راه تربیت تبریز معرفی کرده و بررسی میکند.. روش پژوهش: روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی، همبستگی بکارگرفته شده در این پژوهش از نوع کاربردی میباشد. و به صورت پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه، صد نفر را به صورت غیرسهمیهای و بدون توجه به متغیرهای سن و جنس به عنوان حجم نمونه مورد کاوش قرار داده است. برای ارزیابی و پردازش دادهها از شیوههای آماری توصیفی و استنباطی، در قالب نرمافزارspss استفاده شده است. یافتهها: نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که بین دو متغیر اعتماد اجتماعی و شبکه اجتماعی و بین اعتماد اجتماعی و تعامل اجتماعی رابطه معنیداری وجود ندارد. اما بین متغیرهای تعامل اجتماعی و شبکه اجتماعی، با توجه به ضریب همبستگی 593/0، رابطه معنیداری وجود دارد. بررسی ارتباط میان شاخصهای سرمایه اجتماعی و عامل کیفیت پیادهراه نشان دهنده عدم رابطه معنیداری بین دو متغیر میباشد. نتیجهگیری: بنابراین هر چند به دلیل رد فرضیه تحقیق، نمیتوان به صورت قاطع بیان داشت که میتوان با تقویت کیفیت پیادهراههای شهری به تقویت و افزایش سرمایه اجتماعی دست یافت، اما به سبب معناداری و یا نزدیک به معنادار بودن برخی از مولفههای سرمایه اجتماعی میتوان بیان داشت توجه به مفهوم ذهنی سرمایه اجتماعی شرط انکارناپذیر تحقق مفهوم عینی پیادهراه و تقویت کیفیت آن جهت پیشبرد تعاملات اجتماعی میباشد.
