نقش بازآفرینی شهری در رفع تعارضات مالکیت زمین از منظر شهروندان(مطالعه موردی: محله فرحزاد)

الموضوعات : مطالعات مدیریت شهری

کاوه کاشفی ¹ , محمدتقی رضویان ² , رحیم سرور ³

1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تهران‌ علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استاد گروه جغرافیا انسانی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3 - استاد گروه جغرافیا، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 03 الأربعاء , ذو القعدة, 1441 تاريخ التأكيد : 06 الثلاثاء , محرم, 1442 تاريخ الإصدار : 03 السبت , محرم, 1442

الکلمات المفتاحية: بازآفرینی شهری, مالکیت زمین, توسعه, محله فرحزاد,

ملخص المقالة :

مقدمه و هدف پژوهش: یکی از ضروری‌ترین زمینه‌های مداخله دولت در امر مدیریت شهری، برنامه‌ریزی در مالکیت زمین شهری است و از این جهت دولت‌ها باید هدف‌های سیاست مربوط به مالکیت زمین شهری را در مجموعه کلی سیاست‌های شهری شدن مورد توجه قرار دهند و سیاست‌های کاربری صحیح زمین شهری را اتخاذ و در راستای اهداف اقتصادی و اجتماعی به اجرا در آورند. هدف از این پژوهش، نقش بازآفرینی شهری در رفع تعارضات مالکیت زمین از نگاه شهروندان در محله فرحزاد می‌باشد. روش پژوهش: نوع مقاله توصیفی تحلیلی و ازلحاظ هدف کاربردی می‌باشد. حجم نمونه برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شده است. میزان پایایی پرسشنامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده گردید و ضریب آن برای کلیه مولفه ها 0.783 که به لحاط پایایی قابل قبول می باشد. حجم نمونه 376 نفر از شهروندان ساکن محله به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون T تک نمونه ای نشان می‌دهد که بین کلیه مؤلفه‌های بازآفرینی شهری (اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، مدیریتی، جمعیتی، عملکردی، اداری-سازمانی و محیط‌زیست) رابطه معناداری وجود دارد و نشان دهنده میزان اهمیت هر یک از آن‌ها در رفع تعارضات مالکیت زمین در محله فرحزاد است. نتیجه گیری: رفع تعارضات مالکیت زمین به‌عنوان مؤثرترین ابزار برنامه‌ریزی شهری، نقش مهمی در پایداری محله فرحزاد دارد باوجود این، بازآفرینی شهری در جهت رفع تعارضات مالکیت زمین در جهت بهبود وضعیت اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، مدیریتی و ... بسیار مؤثر است.

المصادر:

ابراهیمی، احدنژاد و نژداغی، نسترن (1397)، تدوین چارچوب مفهومی بازآفرینی شهری اجتماع‌محور مبتنی بر آموزش در بافت‌های تاریخی، دانش شهرسازی، دوره 2، شماره 3، صص 21.34.

امیری، معصومه، مجتبی زاده خانقاهی، حسین، زیاری، یوسفعلی، نوری کرمانی، علی (1398)، الگوی تصمیمگیری سیاست های زمین شهری در توسعهی فیزیکی شهر ساری، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال نوزدهم، شماره 45 .

بهبهانی، هما ایرانی، (1381) بقاء محیط طبیعی درون شهری و استفاده بهینه از آن )مطالعه موردی: دره فرحزاد (، مجله محیط شناسی، شماره 3.

پوراحمد، احمد، کیومرث حبیبی و مهناز کشاورز (1389)، سیر تحول مفهوم شناسی بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی نو در بافت های فرسوده شهری، فصلنامه شهر ایرانی اسلامی، شماره اول.

حبیبی، سید محسن و حاجی بنده، مونا (1388)، بررسی تجربه سازماندهی مجدد زمین در ژاپن برای استفاده از آن در ایران، هویت شهر، سال سوم، شماره 5.

حسین پور، هاله؛ داداش پور، هاشم و مجتبی، رفیعیان (1390)، باززنده سازی و افزایش کیفیت زندگی در مراکز شهری با رویکرد BID (نمونه موردی: مرکز شهر ارومیه)، مدیریت شهری، دوره 9، شماره 28، صص 284-273

زنگی آبادی، علی، غلامی، یونس و موسوی، سیدعلی (1390)، بررسی رویکرد بازآفرینی شهری با استفاده از مدل SWOT نمونه موردی، بافت مرکزی شهر مشهد، جغرافیا، دوره 9، شماره 30، صص 57-76.

سادات شجاعی، ریحانه، 1388، بررسی ارتباط بین قیمت زمین و نحوه استفاده از اراضی شهری در تهران سه محله جمال آباد یوسف آباد و پاخچی آباد. اقتصاد مسکن، شماره 46.

فخری تزنگی، زهرا (1390)، امکان سنجی استفاده از روش یکپارچه سازی و تنظیم مجدد زمین در تامین مسکن و خدمات شهری، نمونه موردی: محله گلکوب شیراز، استاد راهنما، محمود محمدی، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده شهرسازی و معماری گروه شهرسازی.

نوریان، فرشاد و آریانا، اندیشه (1391) تحلیل چگونگی حمایت قانون از مشارکت عمومی در بازآفرینی شهری مطالعه موردی: میدان امام علی (عتیق) اصفهان، دوره 17، شماره 2، صص 15-28.

 

 

Broegaard, R, (2009), Land Access and Titling in Nicaragua, Journal of Development and Change, Institute of Social Studies.

Bruce, J, (2013), Land and Conflict: Land Disputes and Land Conflicts, Land Tenure and Resource Rights Practice Lead, the Cloudburst Group.

Chris, C, Olivier, S, Wolfgang, B (2011), Thirty years of urban regeneration in Britain, Germany and France: The importance of context and path dependency, Volume 75, Issue 1, pp 1–52.

Moayedfarb, S, Masihi, Sh and Esteghlal A, (2017), Regeneration of Distressed Areas of the Central District of Ahvaz City via the Sustainable Development Approach , International Journal of Applied Arts Studies IJAPAS 2 (2) (2017) 7–26

Monjezi, F, and Beik Mohammadi, H, (2015), Reconstruction of urban worn-out textures and reduction in risk taking (case study: Shushtar City), American Journal of Civil Engineering.

Munge Sone, P, (2012), Conflict over landownership: The case of farmers and cattle graziers in the northwest region of Cameroon, African Center for the Constructive Resolution of Disputes.

Roberts, P, (2000), The evolution, definition and purpose of urban regeneration, in P. Roberts and H. Syke (eds.). Urban Regeneration, A Handbook. British Urban Regeneration Association, SAGE Publications,London, 9–36.

UNDP , (2004), Guidelines for Urban Regeneration in The Mediterranean Region, Priority Actions Program Regional Activity Centre;

Wehrmann, B, (2008), LAND CONFLICTS: A practical guide to dealing with land disputes, Deutsche Gesellschaft für, Technische Zusammenarbeit (GTZ) GmbH.

Yau, Y. (2012): Homeowner Involvement, Land Readjustment, and Sustainable Urban Regeneration in Hong Kong. Journal of Urban Technology, 19 (1), pp: 3-22.