ارزیابی ظرفیتهای گردشگری میراث زمین در مناطق یخچالی با استفاده از تلفیق مدلهای ارزیابی (مطالعه موردی: دره شهرستانک)
الموضوعات :حمید عمونیا 1 , قاسم لرستانی 2 , رضا اسماعیلی 3
1 - دانشجو دکتری تربیت مدرس- مدرس دانشگاه مازندران و پیام نور مرکز بابل
2 - استادیار گروه جغرافیا دانشگاه مازندران
3 - دانشیار گروه جغرافیا دانشگاه مازندران
الکلمات المفتاحية: یخچال ها, مخاطره شناسی, شهرستانک, ژئومورفوسایت,
ملخص المقالة :
ژئوتوریسم دانشی است با رویکرد توسعه گرای اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی، پایدارسازی محیط طبیعی و مردمی کردن پیچیدگیهای دانش زمین و فرم ها و فرایندهای ژئومورفووژیک؛ که امروزه این دانش با گسترش مطالعات خود زیرشاخههای متعددی از قبیل تنوع زمین شناختی، محافظت ژئوسایت ها، تفسیر زمین و... را در این شاخه از دانش ژئومورفولوژی پدیدار ساخته است. هدف از این پژوهش دست یابی به راهکاری مناسب تر برای ارزیابی ظرفیت های گردشگری منطقه مورد مطالعه با تلفیق مدل های موجود است. در این مطالعه از نظر روش شناسی تلاش شده است به کمک بررسی جامع از سیر مطالعات انجام شده از مدلها و روشهای ارزیابی ژئومورفوسایتها به همراه پیمایشهای میدانی از منطقه، با طرح روشی تلفیقی مبتنی بر معیارها و مولفههای تاثیرگذار(با امتیاز 0- 10) متناسب با رفتارشناسی سیستم یخچالی دره شهرستانک، قابلیتهای این سایت مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج نشان دهنده پتانسیل بالای ابعاد علمی و ژئومورفولوژی با کسب مجموع امتیاز5/51 (ازحداکثر امتیاز یعنی 70) است. در مقابل زیرساختها و خدمات گردشگری با کسب مجموع امتیاز 5/25(از حداکثر70) و موضوع حفاظت با کسب مجموع امتیاز34 نمره (ازحداکثر60) در حال حاضر مراحل ابتدایی مدیریتی خود را میگذراند.
_||_