شبکه‌های همکاری در توسعه گردشگری پایدار: تعامل و مشارکت بخش‌های موثر به مثابه سرمایه اجتماعی

الموضوعات : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

جواد معدنی ¹ (استادیار گروه مدیریت دولتی و گردشگری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران)

تاريخ الإرسال : 12 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1444 تاريخ التأكيد : 12 الخميس , جمادى الثانية, 1444 تاريخ الإصدار : 12 السبت , ذو الحجة, 1428

الکلمات المفتاحية: روش ترکیبی, شبکه‌های همکاری, سرمایه اجتماعی, گردشگری پایدار,

ملخص المقالة :

از دیرباز تاکنون، کشورها به دنبال ایجاد سرمایه اجتماعی در جوامع‌شان هستند. شبکه‌ها از اصلی‌ترین زیرساخت‌های تعامل و مشارکت در گردشگری هستند. بدلیل وجود ماهیت انعطاف‌پذیر و پویای گردشگری، نیاز است تا این شبکه‌ها و نقش آن‌ها از منظر سرمایه اجتماعی در توسعه گردشگری پایدار شناسایی و بررسی شوند. هدف اصلی تحقیق حاضر، تدوین الگوی شبکه‌های همکاری در توسعه گردشگری پایدار است که نقش تعامل و مشارکت بخش‌های موثر را به مثابه سرمایه اجتماعی تبیین می‌سازد که این موارد در قالب شبکه‌های همکاری بررسی و تحلیل می‌گردند. روش تحقیق ترکیبی است که با استفاده از رویکرد متوالی اکتشافی به بررسی موضوع می‌پردازد. در این تحقیق، به ترتیب از دو روش "تحلیل مضمون و پیمایش" استفاده شده است. ابزار اصلی مورد استفاده در فاز کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در فاز کمّی، پرسشنامه است که به ترتیب از 9 نفر از خبرگان در فاز کیفی و 21نفر هم در فاز کمّی اطلاعات و داده‌های مربوطه استخراج شدند. مطابق با یافته‌های تحقیق، در فاز کیفی، 34 مضمون اساسی، 9 مضمون سازمان‌دهنده، 3 مضمون فراگیر شناسایی و استخراج شدند. و در فاز کمّی، تمامی اجزای مدل مورد بررسی و تایید خبرگان قرار گرفتند. از نتایج تحقیق حاضر می‌توان به شناسایی بخش‌های موثری چون دولتی، خصوصی، مردم‌نهاد، جامعه محلی و مصرف‌کنندگان اشاره نمود که در قالب شبکه‌های همکاری، باعث افزایش مشارکت و تعامل بیشتر می‌شوند و از طریق ایجاد سیستم‌هایی برای تبادل اطلاعات، ایجاد الگوهای ارتباطی، اعتماد و همکاری موجب می‌شوند تا برنامه‌ریزی مشترک صورت پذیرد و در نتیجه، در سایه سرمایه اجتماعی،