بررسی سبک رهبری تحول‌گرا و رابطه آن با اثربخشی سازمانی در سازمان صدا و سیما

الموضوعات : مدیریت فرهنگی

علی میکائیلی ¹ ( دانشجوی دکتری مدیریت، گروه مدیریت رسانه، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) )
علی اکبر فرهنگی ² ( استاد تمام، گروه مدیریت رسانه، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران )
حمید رضا حسینی دانا ³ ( استادیار، گروه مدیریت رسانه، دانشکده علوم انسانی و هنر، واحد دماوند، دانشگاه آزاد اسلامی، دماوند، ایران. )

تاريخ الإرسال : 23 السبت , صفر, 1442 تاريخ التأكيد : 29 الأربعاء , جمادى الأولى, 1442 تاريخ الإصدار : 17 الإثنين , ربيع الثاني, 1443

الکلمات المفتاحية: سبک رهبری, اثربخشی سازمانی, رهبری تحول‌ گرا, صداوسیما, رهبری,

ملخص المقالة :

مقدمه و هدف پژوهش: در چند دهه اخیر نقش سازمان‌های رسانه‌ای بیشتر و پررنگ‌تر شده است و این امر باعث شده است که این سازمان‌ها از ابعاد مختلف مورد مطالعه و تحقیق قرار گیرند. یکی از این ابعاد بعد مدیریتی و اثربخشی این سازمان‌ها است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول‌گرا و اثربخشی سازمانی در سازمان صدا و سیما در تهران به روش پیمایشی انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی- تحلیلی و روش آن پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش 400 نفر از کارکنان 7 معاونت سیما، صدا، خبر، پشتیبانی، آموزش، پژوهش و برنامه‌ریزی و فنی در تهران بوده‌اند. این نمونه با روش تصادفی طبقه‌ای در این معاونت‌ها انتخاب شده‌اند. داده از طریق پرسشنامه استاندارد سبک رهبری تحول‌گرا (سؤال 20) و پرسشنامه اثربخشی سازمانی (سؤال 28) گرداوری شده است. پایایی این پرسشنامه‌ها با آلفای کرونباخ محاسبه شده برای پرسشنامه سبک رهبری تحول‌گرا 90/0 و پرسشنامه اثربخشی سازمانی 91/0 به تأیید رسیده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSSنسخه 26 انجام شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که بین مؤلفه‌های سبک رهبری تحول‌گرا و اثربخشی سازمانی در سازمان صدا و سیما رابطه معنی‌داری در سطح 1درصد (01/0>(000/0p=) وجود دارد. به طور کلی بین شاخص سبک رهبری تحول‌گرا و اثربخشی آن در سازمان صدا و سیما رابطه مستقیم و معنی‌داری وجود دارد. نتیجه‌گیری: براساس نتایج پژوهش، سبک رهبری تحول‌گرا رابطه‌ای قوی و مثبتی با میزان اثربخشی سازمانی دارد، بدین معنا که بکارگیری سبک رهبری تحول‌گرا در سازمان صدا و سیما منجر به هدایت کارکنان جهت افزایش اثربخشی بیشتر سازمان و در نتیجه رسیدن سازمان صدا و سیما به اهداف از پیش تعیین شده می‌شود.

المصادر:

ایران‌نژادپاریزی، مهدی (1395). مدیریت سازمان‌های پیچیده ازتئوری تا عمل (دیگاه استراتژیک)، تهران: انتشارات مدیران.

اکرادی، احسان، یاسرمحمدنیا و مجتبی عباسی (1394). بررسی رابطه سبک رهبری تحول‌گرا با تعالی سازمانی در ادارات آموزش و پرورش استان زنجان: فصلنامه پژوهش‌های رهبری و مدیریت آموزشی،سال اول، شماره 4.

تابلی، حمید و دیگران (1391). بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول‌آفرین و خلاقیت کارکنان در سازمان‌های دولتی شهرستان نی ریز: فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، دوره 2.

توکلی، غلامرضا و بهنام بهشتی‌پور (1390). دانشنامه رهبری، تهران: انتشارات رسا.

ریجارد ال، دفت (1392). مبانی و تئوری و طراحی سازمان، ترجمه: پارسائیان و اعرابی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ هشتم.

رودساز، حبیت و رضا میر محرابی (1394). بررسی نقش میانجی فضای اخلاقی مثبت در تبیین ارتباط رهبری تحول آفرین با اثربخشی سازمانی: فصلنامه مطالعات رفتار سازمانسی (ویژه نامه)، سال 4، شماره 5.

ساکی، رضا و دیگران (1394). رابطه سبک‌های رهبری تحولی و تبادلی مدیران با سکوت سازمانی: فصلنامه پژوهش‌های مدیریت منابع سازمانی، دوره 5، شماره 1.

سنجقی، محمد ابراهیم و دیگران (1391). تأثیر گرایش کارآفرینانه بر رابطه بین سبک‌های رهبری و اثربخشی سازمانی: فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، سال اول، شماره 3.

شعبانی‌نژاد، حسین، ابوالفضل علیاری و حسن ابوالقاسم گرجی (1395). رابطه رهبری تحول‌گرا و عملکرد شغلی کارکنان در بیمارستان فارابی: فصلنامه سلامت شماره 65.

شیخ‌علی‌زاده هریس، محبوبه و فرشاد تجاری (1392). تأثیر رهبری تحول‌گرا و فرهنگ سازمانی بر اثربخشی سازمانی در سازمان‌های ورزشی: فصلنامه مطالعات مدیریت ورزشی، شماره 17.

خوشحال کلویر، علی و دیگران (1393). بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین و یاد گیری سازمانی، دومین همایش ملی رویکرد مدیریت، دانشگاه آزاد واحد فومن 23.

ضرغامی، عزت‌الله (1393). راوی صادق: گزارش عملکرد 10 ساله (1383 تا 1393) سازمان صدا و سیما.

عباس، خورشیدی و حسین ذوالفقاری (1392). تئوری‌های مدیریت و رهبری، تهران: انتشارات، یسطرون.

علی اصفهانی، اعظم (1394). بررسی مسائل مدیریتی سازمان صدا و سیما، ماهنامه"مدیریت رسانه"، شماره 13.

فرهنگی، علی اکبر (1395). رهبری سازمانی، تهران: انتشارات میدانچی، چاپ دوم.

فرهنگی، علی‌اکبر، علی شاه میزایی و علی حسین‌زاده (1395). نظریه پردازان و مشاهیر مدیریت، تهران: انتشارات دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها، چاپ چهارم.

فرهادی، اکرم و دیگران (1394). تأثیر رهبری تحول آفرین و یاد گیری سازمانی بر کاهش سکوت سازمانی: پژوهش نامه مدیریت تحول، سال 7، شماره13.

قلیج لی، بهروز (1395). توسعه شایستگی مدیران، رهبری، تهران: انتشارات صفار.

کونگ، لوسی (1392). مدیریت راهبردی رسانه: از نظریه تا اجر، ترجمه: فرهنگی، علی‌اکبر، علیرضا قراگوزلو و مریم خطیب‌زاده، تهران، انتشارات، دانژه، چاپ دوم.

لوسیر، رابرت و کریستوفر اف آکوا (1391). رهبری اثر بخش، ترجمه: فرهنگی، علی‌اکبر و مرتضی رفیع جهاندیده، تهران: انتشارات خجسته

ماکسول، جان (1393). رهبری، ترجمه: فضل‌اله امینی، تهران: انتشارات فرا، چاپ چهارم.

مرادی، محمدرضا و دیگران (1392). مدل‌یابی تأثیر رهبری تحول‌گرا و عدالت سازمانی بر رفتارهای شهروندی سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی‌ایران: فصلنامه مدیریت ورزشی، دوره 5، شماره 4.

مهدیان، محمد جعفر، هوشنگ شیرمحمدی و ناصر جواهری‌زاده (1394). بررسی رابطه سبک رهبری تحول‌گرا با بالندگی سازمانی در اداره آموزش و پرورش شهرستان الشتر: فصلنامه علمی‌– پژوهشی تحقیقات مدیریت آموزشی، شماره 3.

زکی، محمد علی، گودرزی، حسین و زهره سوری (1394). بررسی رابطه بین سبک مدیریت با اثربخشی سازمانی: فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، شماره 5.

Bryman, alan (1992). Charisma & Leadership in Organizations.Sage Publications.

Bass, B, M, W (1999). Two Decades of Research and Develoment inTransformational Leadrship, European Journal of Work and Organizational Psychology 8(1).

Chiok foong Lk J (2001). Leadership behaviours: effects on job satisfaction, productivity and organizational. Journal Nurs Manag. Vol 9. N4.

Cawthorne, J (2010). Leading form the Middle of the Organization: An Examination of shared Leadership in Academic Libraries. Journal of Academic Librarianship. Vol.36.

Jeevan Jyoti and Manisha Dev (2015). The impact of Transformational leadership on employee creativity: the role learning orientation, Journal of Asia Business Studies, Vol. 9.

Lale, Gumusluoglu and Arzu, Ilsev (2009). Transformational leadership, creativity and organizational innovation, Jornal of Businss Research 62.

Rojas, R (2000). Are view of Models for Measuring Organizational Effectiveness Among for Profit and Nonprofit Organizations. Non-Profit Management and leadership, management, Journal of Business Research, Vol 63.

Stephen p. Robbins and Timothy A. Judge (2014). Organizational Behavior. Prentice Hall.

Spector, P, Borman, W and Cimino, C (2004). Emotional intelligence and leadership styles, Department of Psychology College of Arts and Sciences, available at Shannon Webb.

Zheng, wei, Yang, Baiyin & Mclean, Gary N (2010) Linking Organizational Culture, Structure, Stratege and Organizational effectiveness: Meediating role of Knowledge