تأثیر رتبه عوامل زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیت شرکتی (ESG) بر ریسک سقوط قیمت سهام با تأکید بر محدودیت مالی

الموضوعات : حسابداری مدیریت

امید فرجی ¹ , جواد حسینی ² , سمیه جهانی ³

1 - عضو هیات علمی گروه مدیریت مالی و حسابداری، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران. (نویسنده مسئول).
2 - کارشناسی ارشد، حسابداری، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی طلوع مهر قم، قم، ایران
3 - کارشناسی ارشد، حسابداری، دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه قم، قم، ایران

تاريخ الإرسال : 15 الثلاثاء , ربيع الأول, 1444 تاريخ التأكيد : 12 السبت , شعبان, 1444 تاريخ الإصدار : 05 الأحد , محرم, 1445

الکلمات المفتاحية: رتبه عوامل زیست محیطی, اجتماعی و حاکمیت شرکتی (ESG), ریسک سقوط سهام, محدودیت مالی,

ملخص المقالة :

ریسک سقوط قیمت سهام در بازار یکی از دغدغه های اصلی سرمایه گذاران است. زیرا نمی توان آن را با تنوع دادن کاهش داد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر رتبه ESG بر ریسک سقوط قیمت سهام است. بدین منظور نمونه‌ای مشتمل بر 129 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در بازه زمانی 1393- 1399 انتخاب و آزمون شده ‌است. نتایج با استفاده از روش رگرسیون چندگانه نشان می‌دهد که با افزایش رتبه بندی ESG، ریسک سقوط قیمت سهام کاهش پیدا می‌کند. علاوه بر این، رتبه بندی ESG با تاخیر یک ساله بر معیار چولگی منفی بازده سهام تاثیری ندارد. اما، نوسان پایین به بالا قیمت سهام را کاهش می دهد. همچنین، افزایش وقفه دو ساله رتبه بندی ESG، تاثیر عمده ای بر کاهش ریسک سقوط قیمت سهام ندارد. همچنین دریافتیم که محدودیت مالی بر رابطه بین رتبه بندی ESG و چولگی منفی بازده سهام تاثیر معناداری دارد. اما، بر رابطه رتبه بندی ESG و نوسان پایین به بالا تاثیری ندارد.

المصادر:

تقی‌زاده خانقاه، وحید، بادآور نهندی، یونس. (1398). ارتباط بین بشردوستی شرکتی و خطر سقوط قیمت سهام با تاکید بر عدم تقارن اطلاعاتی. دانش مالی تحلیل اوراق بهادار، 12(42)، 163-179.

حاجیها، زهره، قربانی، ایوب. (1400). تأثیر مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر رتبه‌بندی اعتباری شرکت‌ها با توجه به نقش تعدیلی نوسان پایین به بالای بازده سهام. مجله دانش حسابداری، 12(2)، 105-121.

حسینی، سید علی، امجدیان، فتانه. (1396). بررسی رابطۀ مسئولیت‌پذیری اجتماعی شرکتی و خطر سقوط آتی قیمت سهام. مجله دانش حسابداری، 8(1)، 75-105.

خواجوی، شکراله، رضایی، غلامرضا، باقری، مرتضی. (1397). بررسی نقش واسطه‌ای قابلیت‌های مدیران بر رابطه بین اجتناب مالیاتی و ریسک سقوط قمیت سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. راهبرد مدیریت مالی، 6(2)، 11-34.

رئوف، رسول، احتساب، ابراهیم. (1399)، بررسی تاثیر ویژگی های رفتاری مدیران بر ریسک سقوط قیمت سهام: نقش محدودیت مالی، پژوهش‌های علوم مدیریت، 2(4)، 63-92.

عطایی شریف عباس، لشگری زهرا، خسروی نگار. (1399)، اثر تعاملی توانایی مدیریت و درماندگی مالی بر کیفیت حسابرسی (شواهد تجربی: بورس اوراق بهادار تهران). دانش حسابرسی. ۲۰ (۷۸) :۹۶-۷۶.

علی نژاد ساروکلائی، مهدی، طاهری عابد، رضا. (1397). رابطه بین همزمانی قیمت سهام و ریسک سقوط قیمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران. دانش مالی تحلیل اوراق بهادار، 11(40)، 1-11.

فخاری، حسین؛ ملکیان، اسفندیار؛ جفایی رهنی، منیر. (1396). تبیین و رتبه بندی مولفه‌ها وشاخص های گزارشگری زیست محیطی، اجتماعی و راهبری شرکتی به روش تحلیل سلسله مراتبی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار. حسابداری ارزشی و رفتاری، 21(3 )، 153-187.

فغانی ماکرانی، خسرو، حیدری رستمی، کرامت الله، امین، وحید. (1395)، بررسی رابطه میان مسئولیت پذیری اجتماعی و ریسک کاهش قیمت سهام در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، دانش سرمایه گذاری، 5(19)، 269-284.

موسوی شیری، محمود، سلیمانی، حمید، مومنی، یوسف، سلیمانی، حجت. (1394). رابطه بین کیفیت افشای اطلاعات حسابداری و نوسان پذیری بازده سهام. پژوهش های تجربی حسابداری، 5(4)، 131-144.

An, H., & Zhang, T. (2013). Stock price synchronicity, crash risk, and institutional investors. Journal of Corporate Finance, 21, 1-15.

Asante-Appiah, B., & Lambert, T. (2022). The role of the external auditor in managing environmental, social, and governance (ESG) reputation risk. Review of Accounting Studies, 1-53.

Bae, J., Yang, X., & Kim, M. I. (2021). ESG and stock price crash risk: role of financial constraints. Asia‐Pacific Journal of Financial Studies, 50(5), 556-581.

Ben-Nasr, H., & Ghouma, H. (2018). Employee welfare and stock price crash risk. Journal of Corporate Finance, 48, 700–725.

Blank, H., Sgambati, G., Truelson, Z., (2016). Best practices in ESG investing. Jt Invest. 25, 103–112.

Brenkert, G.G., 1998. Trust, business and business ethics: an introduction. Bus. Ethics Quart. 8, 195–203.

Callen, J. L., & Fang, X. (2015). Short interest and stock price crash risk. Journal of Banking & Finance, 60, 181–194.

Cao, C., Xia, C., Chan, K.C, (2016). Social trust and stock price crash risk: evidence from China. Int. Rev. Econ. Finance 46, 148–165.

Chan, C. Y., D. W. Chou, and H. C. Lo, 2017, Do financial constraints matter when firms engage in CSR? The North American Journal of Economics and Finance 39, pp. 241–259.

Choi, J., Wang, H., (2009). Stakeholder relations and the persistence of corporate financial performance. Strat. Manag. J. 30, 895–907.

Clarkson, M., (1995). A stakeholder framework for analyzing and evaluating corporate social responsibility. Acad. Manage. Rev. 20, 92–118.

Engelberg, J., GAO, P., Parsons, C.A, (2011). Friends with money. J. Financ. Econ. 103, 169–188.

Feng, J., Goodell, J. W., & Shen, D. (2021). ESG rating and stock price crash risk: Evidence from China. Finance Research Letters, 102476.

Freeman, R.E., (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach. Pitman/Ballinger, Boston.

Gelb, D.S., Strawser, J.A, (2001). Corporate social responsibility and financial disclosures: an alternative explanation for increased disclosure. J. Bus. Ethics 33, 1–13.

Granovetter, M. (1985). Economic action and social structure: The problem of embeddedness. American journal of sociology, 91(3), 481-510.

He, G., and H. Ren, 2017, financial constraints and future stock price crash risk, SSRN Electronic Journal 239, pp. 1–62.

Hemingway, C.A., Maclagan, P.W, 2004. Managers’ personal values as drivers of corporate social responsibility. J. Bus. Ethics 50, 33–44.

Hoepner, A., Oikonomou, I., Scholtens, B., & Schröder, M. (2016). The effects of corporate and country sustainability characteristics on the cost of debt: An international investigation. Journal of Business Finance & Accounting, 43(1–2), 158–190.

Hutton, A. P., Marcus, A. J., & Tehranian, H. (2009). Opaque financial reports, R2, and crash risk. Journal of Financial Economics, 94, 67–86.

Jin, L., Myers, S.C, (2006). R 2 around the world: new theory and new tests. J. Financ. Econ. 79, 257–292.

Jones, T.M., 1995. Instrumental stakeholder theory: a synthesis of ethics and economics. Acad. Manag. Rev. 20, 404–437.

Kamal, Y., Deegan, C., (2013). Corporate social and environment-related governance disclosure practices in the textile and garment industry: evidence from a developing country. Austr. Account. Rev. 23, 117–134.

Khalil, M., Khalil, R., & Khalil, M. (2022). Environmental, social and governance (ESG)-augmented investments in innovation and firms' value: a fixed-effects panel regression of Asian economies. China Finance Review International.

Kim, J. B., Li, Y., & Zhang, L. (2011). Corporate tax avoidance and stock price crash risk: Firm-level analysis. Journal of Financial Economics, 100(3), 639–662.

Lamont, O., C. Polk, and J. Saa´a-Requejo, 2001, financial constraints and stock returns, The Review of Financial Studies 14, pp. 529–554.

Li, X., Wang, S. S., & Wang, X. (2017). Trust and stock price crash risk: Evidence from China. Journal of Banking & Finance, 76, 74–91.

Liu, X., (2016). Corruption culture and corporate misconduct. J. Financ. Econ. 122, 307–327.

Murata, R., & Hamori, S. (2021). ESG Disclosures and Stock Price Crash Risk. Journal of Risk and Financial Management, 14(2), 70.

Pereira da Silva, P. (2020). Crash Risk and ESG Disclosure Quality. Available at SSRN 3791264.

Rezaee, Z., Alipour, M., Faraji, O., & et al. (2020). Environmental disclosure quality and risk: the moderating effect of corporate governance. Sustainability Accounting, Management and Policy Journal, 12(4), 733-766.

Wu, C. M., & Hu, J. L. (2019). Can CSR reduce stock price crash risk? Evidence from China's energy industry. Energy Policy, 128, 505-518.