وضعیت استفاده از آمبولانس در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی شیراز

الموضوعات :

زهرا کاوسی ¹ (دانشیارگروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران)
مهدیه السادات احمدزاده ² (دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، شیراز، ایران)
رضا مرادی ³ (دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران)

تاريخ الإرسال : 22 الأحد , ذو القعدة, 1436 تاريخ التأكيد : 29 الإثنين , ربيع الثاني, 1437 تاريخ الإصدار : 11 السبت , جمادى الأولى, 1437

الکلمات المفتاحية: آمبولانس, بیمارستان, اعزام,

ملخص المقالة :

مقدمه: بیمارستان‌ها به علت کمبود و مشکلات با بحران‌های مختلفی در هنگام ارائه خدمت به بیماران روبرو هستند و این منجر به استفاده نادرست از منابع بیمارستان‌ها شده است؛ هدف این مطالعه بررسی نحوه استفاده از آمبولانس به عنوان یکی از منابع بیمارستان‌ها می‌باشد. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی - مقطعی در اسفند 93 در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت. کلیه اعزام‌های آمبولانس به بیرون از بیمارستان در فرم محقق ساخته‌ای که به مدت 20 روز در اختیار صاحبان فرآیند قرار گرفته بود ثبت گردید. تجریه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار 19SPSS و با استفاده از آماره‌های توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون) انجام گرفت. یافته‌ها: در بازه زمانی مذکور 1597 بار آمبولانس‌ها به بیرون از بیمارستان اعزام شده بودند. بیشترین علت استفاده از آن خدمات مشاوره‌ای (5/20%)، آزمایشگاهی (2/17%) و انتقال خون (6/12%) بود. بیشترین خدمات مشاوره‌ای مربوط به مشاوره چشم (2/31%)، مشاوره گوش حلق بینی (16%) و مشاوره قلب (4/7%) بود. یافته‌ها بیانگر همبستگی معنادار بین اندازه بیمارستان و دفعات اعزام آمبولانس به خارج از بیمارستان بود (01/0p<). نتیجه‌گیری: به طور کلی برای اعمال هر نوع مداخله جهت استفاده بهینه‌تر از آمبولانس‌ها بهتر است بر روی خدمات مشاوره‌ای و انتقال خون تمرکز گردد. هم‌چنین تصمیم جهت مداخله در امر مشاوره در بیمارستان‌های شیراز بهتر است با تمرکز بر خدمات چشم پزشکی، گوش و حلق و بینی و قلب باشد. مقدمه: بیمارستانها به علت کمبودو مشکلات با بحران های مختلفی در هنگام ارائه خدمت به بیماران رو به رو هستند و این منجر به استفاده نادرست از منابع بیمارستان ها شده است؛ هدف این مطالعه بررسی نحوه استفاده از آمبولانس به عنوان یکی از منابع بیمارستان ها می باشد.روش پژوهش: این پژوهش توصیفی-مقطعی در اسفند 93در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت.کلیه اعزام های آمبولانس به بیرون از بیمارستان در فرم محقق ساخته ای که به مدت 20 روز در اختیار صاحبان فرآیند قرار گرفته بود ثبت گردید. تجریه و تحلیل داده ها با نرم افزار19SPSS و با استفاده از آماره های توصیفی و استنباطی(همبستگی پیرسون) انجام گرفت.یافته ها: در بازه زمانی مذکور 1597 بار آمبولانس ها به بیرون از بیمارستان اعزام شده بودند. بیشترین علت استفاده از آن خدمات مشاوره ای (5/20٪)، آزمایشگاهی (2/17٪) و انتقال خون(6/12٪) بود. بیشترین خدمات مشاوره ای مربوط به مشاوره چشم (2/31 ٪)، مشاوره گوش حلق بینی (16٪) و مشاوره قلب (4/7٪) بود. یافته ها بیانگر همبستگی معنادار بین اندازه بیمارستان و دفعات اعزام آمبولانس به خارج از بیمارستان بود(01/0p<).نتیجه گیری: به طور کلی برای اعمال هر نوع مداخله جهت استفاده بهینه تر از آمبولانس ها بهتر است بر روی خدمات مشاوره ای و انتقال خون تمرکز گردد. همچنین تصمیم جهت مداخله در امر مشاوره در بیمارستان های شیراز بهتر است با تمرکز بر خدمات چشم پزشکی، گوش و حلق و بینی و قلب باشد. کلید واژه ها: بهره وری، آمبولانس، بیمارستان