نقش زمان در مدل‌سازی ریسک‌های سیستماتیک و غیر سیستماتیک در بازار سرمایه

نقش زمان در مدل‌سازی ریسک‌های سیستماتیک و غیر سیستماتیک در بازار سرمایه

الموضوعات : دانش مالی تحلیل اوراق بهادار

فاطمه راغ ¹ , مهدی معدن چی زاج ² , حسین پناهیان ³

1 - دانشجوی دکتری گروه مدیریت مالی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه مدیریت مالی، دانشکده مدیریت، واحد تهران مرکزی و استاد مدعو دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)
3 - دانشیار گروه حسابداری ومدیریت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان ، کاشان ،ایران

تاريخ الإرسال : 02 الإثنين , ذو القعدة, 1444 تاريخ التأكيد : 21 الأحد , ربيع الثاني, 1445 تاريخ الإصدار : 27 الثلاثاء , محرم, 1447

الکلمات المفتاحية: ریسک سیستماتیک, ریسک غیرسیستماتیک, بازدهی سهام, میانگین‌گیری بیزین,

ملخص المقالة :

مدل‌های ‌سنتی ‌توانایی ‌کافی‌ جهت ‌پیش‌بینی ‌بازدهی ‌پرتفوی‌ سرمایه‌گذاران ‌با توجه ‌به ‌تغییرات ‌محیط ‌بیرونی (ریسک سیستماتیک) و محیط درون‌ سازمانی (غیر سیستماتیک)؛ دارا نیستند پژوهش حاضر با متوسط‌گیری از تمامی مدل‌ها ریسک‌های مؤثر بر بازدهی سهام در ایران در بازه‌های زمانی مختلف را تعیین نموده . نمونه آماری پژوهش شامل 138 شرکت بورسی در دوره زمانی1390 تا 1399 می‌باشد. در این پژوهش 62 ریسک مؤثر بر بازدهی سهام در قالب 31 شاخص در حوزه ریسک سیستماتیک و 31 شاخص غیرسیستماتیک وارد مدل‌های بیزین غیرخطی-پارامتر متغیر زمان گردیدند. نتایج بیانگر این ‌است که ‌از میان مدل‌های BMA، TVP-DMA ،TVP-DMS، BVAR وOLS،مدل TVP-DMA کاراترین ‌مدل است. بر اساس ‌مدل TVP-DMA، 10 ریسک غیرشکننده شامل: ریسک‌های‌سیستماتیک (نرخ رشد GDP حقیقی، نرخ ‌ارز بازار غیر رسمی، نرخ ‌تورم، نرخ ‌بهره) ریسک‌های‌ غیرسیستماتیک (نسبت‌آنی، اقلام‌تعهدی، جریان‌های نقدی ‌ناشی ‌از عملیات، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام، نسبت بدهی، نسبت قیمت به سود)، بعنوان مهم‌ترین ریسک‌های مؤثر بر بازدهی سهام شناسایی شدند. بر اساس نتایج مدل TVP-FAVAR نیز نسبت آنی، نرخ رشد GDP حقیقی، جریان های نقدی ناشی از عملیات، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام، اقلام تعهدی، نرخ ارز بازار غیر رسمی و تورم در روند بلند مدت خود طی زمان تأثیر مثبت بر بازدهی سهام دارند و سایر متغیرها تأثیر منفی بر بازدهی سهام داشتند. بر اساس نتایج کلی کشش بلند مدت مابین بازدهی سهام با متغیرهای تحقیق نسبت به کشش کوتاه مدت از میزان بالاتری برخوردار است که بیانگر میزان تأثیرگذاری شدیدتر این ریسک‌ها بر بازدهی سهام در بلند مدت نسبت به کوتاه مدت است.