آزمون مقایسه مدل‌های قیمت‌گذاری D-CAPM و‌U-CAPM: رویکرد توسعه دانش مالی

آزمون مقايسه مدل‌هاي قيمت‌گذاري D-CAPM و‌U-CAPM: رويكرد توسعه دانش مالي

الموضوعات : دانش مالی تحلیل اوراق بهادار

فریدون رهنمای رودپشتی ¹ , محسن ایمنی ²

1 - گروه حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2 - گروه حسابداری، موسسه آموزش عالی آیندگان، تنکابن، ایران(نویسنده مسئول)

تاريخ الإرسال : 30 الأحد , ربيع الأول, 1445 تاريخ التأكيد : 10 السبت , جمادى الثانية, 1445 تاريخ الإصدار : 27 الثلاثاء , محرم, 1447

الکلمات المفتاحية: مدل قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایهای, بتا کاهشی, بتا افزایشی, بازده سهام.,

ملخص المقالة :

مدل سنتی قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایهای (CAPM) پرکاربردترین مدل قیمت‌گذاری دارایی‌ها است و رابطه بین ریسک و بازده را اندازه‌گیری می‌کند. ضریب بتا استفاده شده در CAPM بر اساس معیار میانگین-واریانس مارکوویتز است. هدف این مقاله مقایسه بتا‌های کاهشی و افزایشی CAPM و مدل کلاسیک قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای (CAPM) است و می‌تواند بینشی بیشتری را در خصوص ارزیابی ریسک‌ها و اندازه‌گیری عملکرد بهتر آن‌ها در توضیح بازده سهام ارائه کند. به منظور دستیابی به هدف پژوهش حاضر، 30 شرکت بزرگ پذیرفته‌شده بورس اوراق بهادار تهران در بین سال‌های 1392 لغایت 1402 (در مقیاس ماهانه) مورد مطالعه قرار گرفت. جهت سنجش بتاهای کاهشی و افزایشی از شاخص‌های هارلو و رائو (1989) و استرادا (2002) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد توزیع بازدهی در بورس اوراق بهادار تهران نامتقارن است و دارای چولگی به راست می‌باشد. به بیانی در بازار سرمایه ایران تعداد زیادی بازدهی روبه پایین مشاهده شده است. همچنین نتایج نشان می‌دهد که بتا کاهشی و بتا افزایشی قدرت توضیحی بهتری از بتا سنتی در توزیع بازده سهام دارد. علاوه بر این، شاخص استرادا (2002) نسبت به شاخص‌ هارلو و رائو (1989) در محاسبه بتاهای کاهشی و افزایشی دارای قدرت بیشتری بوده است. این پژوهش می‌تواند بینش ارزشمندی از مقایسه بتاهای سنتی CAPM، افزایشی و کاهشی آن در بستر بازار در حال ظهور یعنی ایران ارائه دهد.