نقد و بررسی تبصرۀ 2 مادۀ 295 قانون مجازات اسلامی
الموضوعات : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری
رامین پورسعید
1
(ندارد)
مریم محمدی نوقی زاده
2
(ندارد)
الکلمات المفتاحية: قتل, مهدورالدم, خطای اعتقاد در حکم, خطای اعتقاد در موضوع, اصل برائت, اصل قانونی بودن جرم و
, 
, مجازات,
ملخص المقالة :
قتل نفس از جرایمی است که در همه نظا مهای حقوقی، با واکنش شدید، از نظر مجازات روب هروست. بدیهی مهدورالدم است این امر به لحاظ حرمت خون انسان هاست. از سوی دیگر در فقه اسلام از افرادی تحت عنوانیاد شده که ب هلحاظ زوال حرمت خون این افراد، ریختن خونشان مباح است. فتاوی که در این خصوص آمده،مبنای موادی از قانون مجازات اسلامی از جمله تبصرۀ 2 مادۀ 295 قانون مجازات اسلامی م یباشد.از صلاحیت انحصاری دستگاه قضایی در تعقیب، محاکمه، مجازات مجرمین و از اصل قانونی بودن جرم ومجازات، اصل برائت و داشتن حق دفاع، نتیجه م یشود که هیچک‌س حق ندارد شخصی را ب هاعتقاد مهدورالدمبودن به قتل برساند و اگر چنین کند، مستوجب قصاص است و تبصرۀ 2 مادۀ 295 ق.م.ا. نیز منحصر ب همواردخطای اعتقاد در موضوع م یباشد و می توان با حذف یا اصلاح این تبصره از تفسیر موردی آن و سرایت ب همواردخطای در حکم جلوگیری نمود.
