تبیین مدل سرزندگی دانشجویان با توجه به نقش محیط
الموضوعات :
1 - استادیار گروه معماری، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
الکلمات المفتاحية: محیط طبیعی, محیط مصنوع, محیط آموزشی, سرزندگی, آموزش,
ملخص المقالة :
با توجه به اینکه محیط، بستر شکلگیری بسیاری از ویژگیهای رفتاری است. توجه و تدقیق در ویژگیهای محیطی فضاهای آموزشی در راستای ارتقاءء آموزش امری ضروری مینماید. لذا بر همین مبنا این پژوهش باهدف ارتقاء سرزندگی دانشجویان و پاسخ به سؤال چیستی و چگونگی عوامل تأثیرگذار در کیفیت سرزندگی محیط آموزشی، نخست این عوامل را با توجه به نظر صاحبنظران این حوزه و تحلیل اسناد و مدارک موجود بررسی و سپس از طریق پرسشنامه و مشاهدات میدانی به میزان تأثیرگذاری مؤلفههای سرزندگی در حوزههای کالبدی، اجتماعی، فرهنگی و زیستمحیطی در نمونه شهرک دانشگاهی امیرکبیر اراک با استفاده از روش کمّی معادلات ساختاری و نرمافزار لیزرل میپردازد؛ و درنتیجه با تبیین و تعیین مدل سرزندگی دانشجویان اقدامات ضروری در ارتقاء کیفیت سرزندگی را بر اساس اولویت و میزان تأثیرگذاری هر یک از مؤلفهها پیشنهاد میکند.
1. پاکزاد، جهانشاه. (1385). راهنمای طراحی فضاهای شهری در ایران.
تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
2. پامیر، سای. (1394). آفرینش مرکز شهری سرزنده اصول طراحی شهری و بازآفرینی. (مصطفی بهزادفر و امیر شکیبا منش، مترجمان)، تهران: دانشگاه علم و صنعت.
3. جایدری، ارغوان؛ و جعفری خواه، سرور. (۱۳۹۲). بررسی مؤلفههای کالبدی محیط های آموزشی و تأثیر آنها بر رفتار کاربران. اولین همایش ملی معماری و شهرسازی انسانگرا. آذر، (ص 45-58). قزوین: دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین.
4. جیکوبز، جین. (1392). مرگ و زندگی شهرهای بزرگ امریکایی، ترجمۀ حمیدرضا پارسی و آرزو افلاطونی، تهران: دانشگاه تهران، 1392.
5. چپمن، دیوید. (1391). آفرینش محلات و مکانها در محیط انسانساخت اثر، (شهرزاد فریادی، منوچهر طبیبیان، مترجمان). تهران: دانشگاه تهران.
6. پورجعفر، محمدرضا؛ و صادقی، علیرضا. (1387). اصول حاکم بر طراحی هدفمند محورهای دید شاخص شهری، هویت شهر، 2، 95-106.
7. خستو، مریم؛ و سعیدی رضوانی، نوید. (1389). عوامل مؤثر بر سرزندگی فضاهای شهری خلق یک فضای شهری سرزنده با تکیه بر مفهوم مرکز خرید پیاده، هویت شهر، 4، 63-74.
8. دادپور, سارا. (1389). معیارهای سرزندگی فضاهای شهری مطالعه موردی: بخشی از خیابان ولیعصر تهران. دومین کنفرانس برنامهریزی و مدیریت شهری. اسفند، (ص18-24). مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
9. سمیع آذر، علیرضا. (1376). پویایی و خلاقیت در ساماندهی فضاهای آموزشی. مدرسه نو، طراحی و معماری فضاهای آموزشی، تهران: سیمای دانش.
10. شالی امینی، وحید؛ و بهبودیان باجیگران، سعید. (1389). معیارهای دستیابی به سرزندگی پایدار در فضاهای عمومی شهرهای جدید با تکیه بر شاخصهای توسعه پایدار (مطالعه موردی شهر جدید گلبهار). نخستین همایش توسعه شهری پایدار. آذر، (ص51-59). تهران: قطب علمی توسعه شهری پایدار.
11. گلکار، کورش.(1386). مؤلفههای سازندۀ کیفیت در طراحی شهری، صفه، 3۲ ،3۸-65.
12. عظمتی، سعید؛ مظفر، فرهنگ؛ و حسینی، سیدباقر. (1393). تأثیر فضاهای توسعهپذیر محیطهای دانشگاهی بر پایداری اجتماعی و خلق سرزندگی. معماری و پایداری شهری،1، (23-31).
13. رهبری منش، کمال؛ و رحمتی زاده، علی. (1391). بررسی عوامل مؤثر کالبدی در محیطهای آموزشی جهت بهبود فرایند یادگیری کودکان. همایش منطقهای تازههای معماری. اسفند، (ص12-19). شوشتر: آموزشکده سما شوشتر.
14. لطف عطا، آیناز. (1387). تأثیر عوامل محیطی بر یادگیری و رفتار در محیطهای آموزشی (ابتدایی) در شهر، مدیریت شهری،21،73-90.
15. لینچ، کوین. (1390). سیمای شهر، ترجمۀ منوچهر مزینی، تهران: دانشگاه تهران.
16. لنگ، جان. (1388). آفرینش نظریۀ معماری؛ نقش علوم رفتاری در طراحی محیط، (علیرضا عینی فر، مترجم)، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
17. هزار جریبی، جعفر؛ وآستین فشان، پروانه. (1388). بررسی عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی با تأکید بر استان تهران. جامعه شناسی کاربردی، 33 ، 14-22.
18. Barker, R., & Gibson, J. (2001). Ecological Psychology in Context. psychology Press.
19. Dillon, M. (2001). Buildings and Betterment: Influences on the Design of State School Buildings 1900-1920”, International Education Journal, 2, 109-115.
20. Montgomery, J. (2005). Cultural Quarters as Mechanisms for Urban Regeneration. Part 1: Conceptualising Cultural Quarters, Planning, Practice & Research, 18(4), 293–306.
21. Landry, Ch., & Bianchini, F. (1995). The Creative City. Demos.London.
22.Landry, Ch. (2000). Uban Vitality: A New Source of Urban Competitiveness. Prince Claus Fund Journal Archive.Issue Urban Vitality—Urban Heroes, 38,56-82.
23. Lynch, K. (1981). A Theory of Good City Form. Unpublished master’s thesis, MIT University, Cambridge, MA.
24. Hospers, G. (2002). Jane Jacobs: Visionary of the Vital City. Planning Theory and Practice, 4, 207-212.
25. Hertzberger, H. (2008). Space and the Architect: Lessons in Architecture, 2010 Publishers, 145-150.