تبیین مدلی برای تقویت نقش پل بهعنوان فضایی شهری
الموضوعات :
الهام ناظمی
1
1 - استادیار، گروه شهرسازی، مرکز تحقیقات افق های نوین در معماری و شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
تاريخ الإرسال : 05 الثلاثاء , ذو الحجة, 1437
تاريخ التأكيد : 20 الإثنين , رجب, 1438
تاريخ الإصدار : 18 الأربعاء , جمادى الأولى, 1443
الکلمات المفتاحية:
فرآیند تحلیل شبکهای,
فضای شهری,
فراتحلیل,
پل,
گونهشناسی,
ملخص المقالة :
این مقاله که با هدف اصلی تبیین مفهوم پل به مثابه یک فضای شهری نگارش یافته است در پی پاسخ به این سوال است که چه گونه-هایی از پلهای شهری میتوانند به عنوان یک فضای شهری مطرح شوند؟ برای حصول به این منظور با استفاده از روشهای پژوهش توصیفی-تحلیلی و از طریق جمعآوری اطلاعات به صورت اسنادی و پیمایشی و تحلیل اطلاعات با روشهای فراتحلیل، خلاصهسازی و فرآیند تحلیل شبکهای(ANP) از یک سو به گونهشناسی پلها و معرفی گونههایی که قابلیت فضای شهری شدن را دارا هستند و از سوی دیگر به تعریف فضای شهری و مولفهها و معیارهای موثر بر کیفیت آن پرداخته شده است. یافتهها نشان میدهد برخی گونههای پل را میتوان به عنوان فضای شهری به حساب آورد و برای تقویت نقش پل به عنوان فضایی شهری، افزودن مولفه عملکردی به پل و ارتقا معیارهای مرتبط با آن در مقایسه با سایر مولفهها دارای اهمیت بیشتری است.
المصادر:
احتشامی، منوچهر. (۱۳۸۶). پلهای ایران. تهران: انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی.
پارسی، فرامرز. (۱۳۸۶). پلهای تاریخی ایران. مجله معمار، ۴۷، ۸۳-78.
پاکزاد، جهانشاه. (۱۳۸۹). چیزی بیش از صفحهای افقی. مجله همشهری معماری، ویژه نامه معماری و شهرسازی، ۱، ۳۹-36.
درخشش، فرشته. (۲۱ مرداد ۱۳۹۱). سفرنامه اروپا، افسانهای به نام فلورانس. بازیابی ۱۶ بهمن ۱۳۹۵، از http://orangebackpack.blogfa.com/post/5
دوانی، سام. (۴ تیر ۱۳۹۴). انگلستان-لندن- پل پیادهروی هزاره. بازیابی ۱۶ بهمن ۱۳۹۵، از http://www.parsacity.com/gallery/image.raw?view=image&type=orig&id=4196
رودگر، قنبرعلی. (۱۳۷۹). «پل»، دانشنامۀ جهان اسلام. زیر نظر غلامعلی حداد عادل. جلد پنجم. تهران: انتشارات بنیاد دایرهالمعارف اسلامی.
زبردست، اسفندیار. (۱۳۸۹). کاربردفرایند تحلیل شبکهای (ANP) در برنامهریزی شهری و منطقهای. نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، ۴۱، ۷۹-90.
فرشیدنیک، فرزانه؛ و افهمی، رضا. (۱۳۸۹). پل سکونتگاه سیر تکامل کارکرد پیوستگی عبور و سکونت در پلهای ایران. نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، ۴۱، ۶۶-55.
کریپندورف، کلوس. (۱۳۹۰). تحلیل محتوا: مبانی روششناسی. (هوشنگ نایبی، مترجم). (چاپ پنجم). تهران: نشر نی. (نشر اثر اصلی ۲۰۰۱).
گلابچی، محمود؛ و علاقمندان، متین. (۱۳۸۹). پلهای ایران و جهان: تعامل معماری، تکنولوژی و زیبایی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
مخلصی، محمد علی. (۱۳۷۹). پلهای قدیمی ایران. تهران: انتشارات سازمان میراث فرهنگی.
مرتضایی مهینی، سمیه. (۳۱ شهریور ۱۳۹۰). افتتاح پروژه عابر موزه گرجیلر شهرداری منطقه ۸ تبریز به مناسبت گرامیداشت هفته دفاع مقدس. بازیابی ۱۶ بهمن ۱۳۹۵، از http://m۸.tabriz.ir/ /News/۱۰۴//
معماریان، غلامحسین؛ و طبرسا، محمدعلی. (۱۳۹۳). گونه و گونه شناسی معماری. نشریه علمی- پژوهشی انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، ۶، ۱۰۳-114.
ملازاده، کاظم؛ و محمدی، مریم. (۱۳۷۹). دایرهالمعارف بناهای تاریخی ایران در دوره اسلامی. جلد چهارم: بناهای عام المنفعه. تهران: حوزه تبلیغات اسلامی حوزه هنری.
میرزاپور، سعید. (۱۰ بهمن ۱۳۹۴). ۱۳ حقیقت جالب درباره پل گلدن گیت. بازیابی ۱۴ بهمن ۱۳۹۵، از http://www.kojaro.com/۲۰۱۶/۱/۳۰/۱۱۶۸۸۴/golden-gate-bridge-history-facts
نواری، نیلوفر؛ خلیل زاده، ساینا؛ و تهرانی، فرهاد. (۱۳۸۷). پل بازارهای تبریز. مجله صفه. ۴۶، ۱۰۸-101.
Alexander, Ch., Ishikawa, S., Silverstein, M., Jacobson, M., Fiksdahl-King, L., & Angel, sh. (۱۹۷۷). A pattern language. New York: Oxford university.
Bacon, E. (۱۹۷۵). Design of Cities. London: Thames and Hudson.
Bentley, I., Alcock, A., Murrain, P., Murrain, S., & Smith, G. (۱۹۸۵). Responsive Environments: A Manual for Designers. London: The Architectural.
Bentley, I. (۱۹۹۰). Ecological Urban Design. Architects Journal. ۱۹۲(۲۴), ۶۹-71.
Carmona, M., Heath, T., Oc, T., & Tiesdell, S. (۲۰۰۳). Public Places ـ Urban Spaces: The Dimensions of Urban Design. Oxford: Architectural press.
Christ, W. (۲۰۰۰). Public versus Private Space. paper presented at The international symposium ‘Die europäische Stadt – ein auslaufendes Modell?’. IRS. Erkner bei Berlin. ۱۲- ۱۴ March.
Coleman, J. (۱۹۸۷). Opportunities for Innovation in Urban Design Education. Australian Planners. ۲۵(۴), ۲۸-31.
G. (۱۹۶۱). The concise townscape. London: Architectural press.
(۲۰۰۰). By Design, Urban Design in the Planning System: Towards Better Practice. London: Department of the Environment, Transport and the Regions.
Garcia-Melon, M., Ferrís-Oñate, J., Aznar-Bellver, J., Aragonés-Beltrán, P., & Poveda-Bautista, R. (۲۰۰۸). Farmland appraisal based on the analytic network process. Journal of Global Optimization. ۴۲, ۱۴۳-155.
Ge-Jian Hokao, K. (۲۰۰۶). Research on residential lifestyles in Japaness cities from the viewpoints of residential preference, residential choice & residential satisfaction. Landscape and Urban Planning. ۷۸, ۱۶۵-178.
Greene, S. (۱۹۹۲). Cityshape. JAPA. ۵۸(۲), ۱۷۷-189.
Gudi, B. (۱۹۹۳). Two Gentlemen in Verona: The Qualities of Urban Design. Streetwise, ۴(۲), ۳-5.
Harvey, D. (۱۹۷۳). Social Justice and the city. London: Verso.
Jacobs, A., & Appleyard, D. (۱۹۸۷). Toward an Urban Design Manifesto. JAPA. ۵۳(۱), ۱۱۲-120.
Jacobs, J. (۱۹۸۴). The Death and life of Great American Cities –The failure of Town Planning. (First published, ۱۹۶۱). Harmondsworth, Middle sex, England: Penguin Books
Kohn, M. (۲۰۰۴). Brave new neighbourhoods: The privatization of public space. New York: Routledge
Kreier, R. (۲۰۰۵). Urban Spaces. New York: Rozzoli.
Lang, J. (۱۹۹۴). Urban Design: American Experience. New York: Van Nostrand Rienhold.
Liewelyn, D. (۲۰۰۰). Urban design Compendium, English partnerships/ Housing Corporation. London: English Partnerships.
(۱۹۹۳). London's Urban Environmental Quality. London: School of Economics and Political Science.
Lynch, K. (۱۹۸۱). A Theory of Good City Form.۱۱۸-119. Cambridge: MIT Press.
Madanipour, A. (۱۹۹۶). Design of Urban Space. Chichester: Wiley. West Sussex.
Mehta, V. (۲۰۰۷). A toolkit for performance measures of public space. paper presented at The ۴۳rd ISOCARP Congress, on the topic “Urban Trialogues”. Antwerp, Belgium. ۱۹-23 September.
Mehta, V. (۲۰۱۴). Evaluating public space. Journal of urban design, ۱۹, ۱, ۵۵-88.
Mumford, L. (۱۹۸۵). The City in History. (originally ۱۹۶۱). New York: Oxford University.
Nelessen, A. C. (۱۹۹۴). Visions for a New American Dream. Chicago: APA Planner Press.
(۱۹۹۴). The Prime Minister's Urban Design Task force. Urban Design in Australia. Canbera: AGPS.
(۱۹۹۹). Quality of urban space. New York: Public Spaces Group press..
Punter J. V., & Carmona, M. (۱۹۹۷). The Design Dimension of Planning: Theory, Content and Best Practice for Design Policies. London: E & FN Spon.
Rapoport, A. (۱۹۷۷). Human Aspects of Urban Form. Great Britain: A. Wheaton & Co. Exeter.
Rosenthal R., & Dimatteo, M. R. (۲۰۰۱). Meta-Analysis: Recent Developments in Quantitative Methods for Literature Review. Annual Review of Psychology, ۵۲, ۵۹-82.
Rossi, A. (۱۹۸۲). The Architecture of the City. (originally ۱۹۶۶). Cambridge: MIT Press.
Saaty, T. L. (۱۹۹۹). Fundamental of the Analytic Network Process. Proceedings of ISAHP. Kobe.
Scott, W. R. (۱۹۸۱). Organizations: Rational, Naturaland Open Systems. Prentice-Hall International Corporation. Organ.
c. (۱۹۸۶). City Planning According to Artistic Principles (۱۸۸۹). (Trans. By George Collins and Christiane Collins in Camillo Sitte: The Birth of Modern City). NewYork: Rizzoli.
Southworth, M. (۱۹۸۹). Theory and Practice of Contemporary Urban Desgn. Town Planning Review. ۶(۴), ۳۶۹-402.
Speiregen, P. (۱۹۶۰). The Architecture of Towns and Cities. NewYork:The American Institute of Architecture.
The Prince of Wales. (۱۹۸۹). A Vision of Britain. London: Doubleday.
Tibbalds, F. (۱۹۸۸). Planning and Urban Design: Tibbalds offers the Prince his ten Commandments. The Planner. ۷۴(۱۲), ۱.
Tibbalds, F. (۱۹۹۲). Mind the gap! A personal view of the value of urban design in the late twentieth century. The Planner. ۷۴(۳), ۱۱-15.
Trancik, R. (۱۹۸۶). Finding Lost Space: Theory of Urban Design. New York: Van Nostrand Reinhold.
Urban Design Group (UDG). (۱۹۹۴). Urban Design Source book. Urban Design Group, Oxon.
Varna, G., & Tiesdell, S. (۲۰۱۰). Assessing the publicness of public space: the star model of publicness. Journal of Urban Design. ۱۵(۴), ۵۷۵-598.
Varna, G. (۲۰۱۴). Measuring public space: The star model. United king dom: Ashghate publishing company.
Violich, F. (۱۹۸۳). Urban Reading and the Design of Small Urban Places: The Village of Sutivan. Town Planning Review, ۵۴, ۴۱-62.
Wilkinson, P. F. (۱۹۸۳). Urban open space planning. Ontario: York University, Faculty of Environ-mental Studies.
Zucker, P. (۱۹۷۰). Town and Square: From the Agora to the Village Green. (Original edition copyright ۱۹۵۹). USA: MIT.
S. (۱۹۹۵). The Cultures of Cities. New York: Wiley-Blackwell.
_||_